Het syndroom van Gilles de la Tourette is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door onvrijwillige motorische en vocale ’tics’ die tussen de leeftijd van 5 en 18 begint. Een tic is een plotselinge, onbeheersbare beweging die in de DSM wordt gedefinieerd als een ‘plotselinge, snelle, terugkerende , niet-ritmische motorbeweging of vocalisatie. "
De frequentie, locatie en ernst van tics veranderen in de loop van de tijd. Motorische tics in Tourette’s omvatten oog knipperen, grimassen, head rukken, schoppen en schouder schouderophalend.
Vocale tics omvatten gegrom, keelruiming, klikgeluiden, geschreeuw, snuisterijen, obsceniteiten, snuiven en tongklikken.
Symptomen van het syndroom van Tourette
Deze aandoening wordt uitgesproken als tuh-rets en wordt vaak eenvoudigweg TS genoemd. Het diagnostisch en statistisch handboek van psychische stoornissen (DSM) beschrijft de primaire symptomen als volgt:
- Meerdere motor en één of meer vocale tics
- Tics komen vele malen per dag voor, bijna elke dag, gedurende meer dan 1 jaar
- De tics veroorzaken significante stress of beperkingen in sociale, educatieve of andere gebieden van het dagelijks functioneren
- Tics zijn niet te wijten aan middelenmisbruik of een medische aandoening
- De eerste symptomen zijn meestal tics van het gezicht, ledematen, armen of romp
- Het meest voorkomende eerste symptoom is een gezichtstic , oogknippering, neuskramp, of grimas die wordt vervangen of aangevuld door andere tics
- Symptomen van TS verschillen van persoon tot persoon
- Meestal is er een familiegeschiedenis van tics, TS, ADHD of OCD
-
Mannen zijn getroffen 3 tot 4 keer meer dan vrouwtjes
Feiten over het syndroom van Tourette
- Het is normaal dat een tiener met TS een drang voelt om hun lichaam te bewegen dat blijft bouwen, maar dit geldt niet voor iedereen.
- In de loop van de tijd veranderen tic-patronen gewoonlijk, kunnen komen en gaan, verbeteren of verergeren, of ontwikkelen een nieuw type tic.
- In tegenstelling tot de manier waarop deze aandoening vaak wordt geportretteerd in de media, is het onvrijwillige gebruik van obscene woorden of gebaren ongewoon bij deze aandoening.
- Tourette werd vroeger beschouwd als een zeldzame aandoening, maar nu lijkt het erop dat meer tieners last hebben van een mildere versie dan oorspronkelijk werd gedacht.
- De ernst varieert in de loop van de tijd met verbeteringen die vaak worden gezien tijdens de late adolescentie en in de volwassenheid.
- Gilles de la Tourette komt vaak voor bij andere psychische stoornissen, meestal ADHD of OCD.
Wat te doen als uw tiener symptomen van het syndroom van Gilles de la Tourette heeft
Onrustige tieners met symptomen van deze aandoening moeten grondig worden geëvalueerd om een juiste diagnose te stellen. Een goede plek om te beginnen is met uw arts, die uw tiener doorverwijst naar een neuroloog voor verder onderzoek en onderzoek naar het nut van medicatie om symptomen te behandelen.
Door Tourette’s te laten maken, kan een tiener zich anders en ongemakkelijk voelen in de buurt van andere mensen, naast dat hij zich niet meer onder controle heeft. De primaire focus bij het behandelen van tieners met Tourette’s is om hulp te bieden bij het leven met de tics die verband houden met de aandoening, inzicht in factoren die de tics verbeteren of verslechteren, evenals het verbeteren van het gevoel van eigenwaarde en copingvaardigheden.
Aanbevolen behandelingen zijn:
- Onderwijs: kennis is macht; tieners met Tourettes en hun families profiteren van het begrijpen van de aandoening. Dit maakt het ook gemakkelijker om uit te leggen aan anderen, inclusief leraren en coaches, zodat zij de impact van TS op uw tiener kunnen begrijpen.
- Word lid van de begeleidingsgroep van een Tourette om te praten en te leren van andere tieners en gezinnen die met deze aandoening leven.
- Psychotherapie, individuele therapie of gedragstherapieën zoals CGT om tieners te informeren over TS, identificeren wat de symptomen verergert en leren omgaan met problemen met onvrijwillige tics.
- Medicatie: voorgeschreven medicijnen op basis van de symptomen van uw tiener, zoals neuroleptica of antidepressiva, kunnen helpen de symptomen onder controle te houden.
- Activiteiten: tieners met TS melden dat het betrokken zijn bij activiteiten zoals sporten, kunst of contact maken met anderen helpt om mentale en fysieke energie te concentreren op problemen veroorzaakt door de stoornis.
- Gezinstherapie om het begrip van de stoornis en manieren waarop familieleden kunnen ondersteunen te verbeteren.
De meeste tieners zullen enige verbetering in de frequentie en ernst van tics hebben naarmate ze ouder worden, maar zullen een aanzienlijke hoeveelheid positieve ondersteuning nodig hebben om de stoornis te begrijpen en te beheersen, zodat de symptomen niet erger worden of andere problemen met betrekking tot de stoornis veroorzaken.
