Hamartomen komen vrij vaak voor, maar als uw arts u vertelt dat u er een hebt, bent u misschien doodsbang. De meeste mensen hebben nog nooit gehoord van deze goedaardige tumoren, en ze kunnen veel lijken op kanker bij beeldvormingsstudies. Wat moet u weten en welke vragen moet u uw arts stellen?
Overzicht
Een hamartoma is een goedaardige (niet-kankerachtige) tumor die is samengesteld uit "normale" weefsels die worden aangetroffen in de regio waarin ze groeien.
Een long (long) hamartoma is bijvoorbeeld een groei van niet-cancereuze weefsels, waaronder vet, bindweefsel en kraakbeen dat wordt aangetroffen in de regio’s van de longen.
Het verschil tussen hamartomen en normaal weefsel is dat hamartomen groeien in een ongeorganiseerde massa. De meeste hamartoma’s groeien langzaam, in een tempo vergelijkbaar met normale weefsels. Ze komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Hoewel sommige erfelijk zijn, weet niemand met zekerheid wat de oorzaak is van veel van deze gezwellen.
Incidentie
Veel mensen hebben nog nooit van hamartomen gehoord, maar het zijn tamelijk gewone tumoren. Longhamartomen zijn de meest voorkomende vorm van goedaardige longtumoren en goedaardige longtumoren komen redelijk vaak voor.
Symptomen
Hamartomen mogen geen symptomen veroorzaken, of ze kunnen ongemak veroorzaken door druk op nabijgelegen organen en weefsels. Deze symptomen zullen variëren afhankelijk van de locatie van de hamartoma. Een van de meest voorkomende "symptomen" is angst, omdat deze tumoren bij het vinden erg veel op kanker kunnen lijken, vooral bij beeldvormingstests.
Locatie
Hamartomen kunnen bijna overal in het lichaam voorkomen. Enkele van de meer algemene gebieden zijn onder meer:
- Longen: Longhamartomen zijn de meest voorkomende vorm van goedaardige longtumoren. Ze worden meestal per ongeluk aangetroffen wanneer om een andere reden een thoraxröntgenfoto of CT-scan op de borst wordt uitgevoerd. Als ze zich in de buurt van een luchtweg voordoen, kunnen ze een obstructie veroorzaken die leidt tot longontsteking en bronchiëctasie.
- Huid: Hamartomas kunnen overal op de huid voorkomen, maar komen vooral veel voor op het gezicht, de lippen en de nek.
- Hart: als de meest voorkomende harttumor bij kinderen, kunnen hamartomen symptomen van hartfalen veroorzaken.
- Hypothalamus: aangezien de hypothalamus zich in een afgesloten ruimte in de hersenen bevindt, zijn symptomen als gevolg van druk op nabijgelegen structuren tamelijk gewoon. Sommige hiervan omvatten toevallen, persoonlijkheidsveranderingen en vroeg begin van de puberteit bij kinderen.
- Nieren: Hamartomas kunnen incidenteel worden aangetroffen bij beeldvormingsstudies van de nier, maar kunnen af en toe symptomen van nierstoornissen veroorzaken.
- Milt: Hamartomen in de milt kunnen buikpijn veroorzaken.
Long (long) hamartomen
Zoals hierboven opgemerkt, zijn long (long) hamartomen de meest voorkomende goedaardige tumoren in de longen en worden vaak per ongeluk ontdekt wanneer de thoraxfoto om een andere reden wordt uitgevoerd. Met het toegenomen gebruik van CT-screening op longkanker bij mensen met een verhoogd risico, is het waarschijnlijk dat in de toekomst meer mensen hamartomen zullen krijgen.
Als u recent CT-screening heeft gehad en uw arts overweegt dat u mogelijk een goedaardige tumor zoals een harmartoma heeft, lees dan wat er gebeurt als u een knobbel in de screening heeft en de kans dat het kanker is.
Hamartomas kunnen moeilijk te onderscheiden zijn van kankers, maar hebben wel een aantal kenmerken die hen onderscheiden. Een beschrijving van "popcorn verkalking" -de beelden die lijken op popcorn op een CT-scan is bijna diagnostisch.Kordering, een centraal gebied van weefselafbraak, is gebruikelijk. gezien op röntgenfoto’s, is ongebruikelijk. De meeste van deze tumoren hebben een diameter van minder dan vier cm (½ inch)
Kan deze tumor zich verspreiden?
Anders dan kwaadaardige (kanker) tumoren verspreiden hamartomen zich gewoonlijk niet naar andere delen van het lichaam Dat gezegd hebbende, afhankelijk van hun locatie, kunnen ze schade veroorzaken door druk uit te oefenen op nabijgelegen gebouwen.
Het is ook belangrijk op te merken dat mensen met de ziekte van Cowden (een syndroom waarbij mensen meerdere hamartomen hebben) meer kans hebben om kanker te ontwikkelen, met name van de borst en de schildklier Dus hoewel hamartomen goedaardig zijn, wil uw arts mogelijk een grondig onderzoek doen en eventueel beeldvormende onderzoeken uitvoeren om de aanwezigheid van kanker uit te sluiten.Oorzaken
Niemand weet zeker wat hamartomen veroorzaakt, hoewel ze vaker voorkomen bij mensen met een aantal genetische syndromen zoals de ziekte van Cowden.
Hamartomen en Cowden-syndroom
Hamartomen komen vaak voor als onderdeel van het erfelijke syndroom dat bekend staat als de ziekte van Cowden. De ziekte van Cowden wordt meestal veroorzaakt door een autosomaal dominante genetische mutatie, wat betekent dat als ofwel je vader of moeder de mutatie erft, de kans dat je het ook zal hebben rond de 50 procent is. Naast meerdere hamartomen (gerelateerd aan een vorm van PTEN-genmutatie), ontwikkelen mensen met dit syndroom vaak kanker van de borst, schildklier en baarmoeder, vaak beginnend in de jaren 30 en 40.
Syndromen zoals het syndroom van Cowden helpen verklaren waarom uw arts een grondige geschiedenis moet hebben van alle kankers (of andere aandoeningen) die in uw gezin voorkomen. Bij ziektebeelden zoals deze, zullen niet alle mensen één type kanker hebben, maar een combinatie van bepaalde soorten kanker is waarschijnlijk.
Behandeling
Behandelingsopties voor een hamartoma hangen grotendeels af van de locatie van de tumor en of deze al dan niet symptomen veroorzaakt. Als hamartomen geen symptomen veroorzaken, kan uw arts aanbevelen dat de tumor met rust wordt gelaten en na verloop van tijd wordt waargenomen.
Operatie
Er is veel discussie geweest over de vraag of hamartomen chirurgisch moeten worden geobserveerd of verwijderd. In een 2015-review van studies werd geprobeerd dit probleem op te helderen door het risico op sterfte en complicaties als gevolg van operaties af te wegen tegen het risico van herhaling van de tumor. De conclusie is dat een diagnose meestal kan worden gesteld door een combinatie van beeldvormingsstudies en fijne naaldbiopsie en dat een operatie moet worden gereserveerd voor mensen die symptomen hebben vanwege hun tumor of voor mensen bij wie er nog enige twijfel bestaat over de diagnose.
Procedures, indien nodig voor pulmonale hamartomen, omvatten wigresectie (verwijdering van de tumor en een wigvormig weefselgedeelte rond de tumor), lobectomie (verwijdering van één van de lobben van een long), of pneumonectomie (verwijdering van een long)
Vragen om uw arts te vragen
Als u de diagnose van een hamartoma heeft, welke vragen moet u dan aan uw arts stellen? Voorbeelden hiervan zijn:
Zal mijn hamartoma moeten worden verwijderd (zal het bijvoorbeeld problemen veroorzaken als het op zijn plaats blijft)?
- Welke symptomen kan ik verwachten als het groeit?
- Welk type procedure raadt u aan om mijn tumor te verwijderen?
- Heb ik in de toekomst nog een speciale follow-up nodig?
- Is er een mogelijkheid dat ik een genetische mutatie heb die mijn tumor veroorzaakt en zo ja, is er een speciale follow-up die ik zou moeten hebben, zoals vaker mammogrammen? Zou je genetische counseling aanbevelen? Als u genetisch onderzoek voor een kanker overweegt, is het zeer nuttig om eerst genetische counseling te hebben. U kunt zich afvragen: "Wat zou ik doen als ik erachter zou komen dat ik een risico op kanker heb?"
- Andere longknobbeltjes
Naast hamartomen zijn er verschillende andere soorten goedaardige longknobbels.
Kort overzicht
Hamartomen zijn goedaardige (niet-kankerachtige) tumoren die zich niet naar andere delen van uw lichaam verspreiden. Soms worden ze alleen gelaten, maar als ze symptomen veroorzaken als gevolg van hun locatie of als de diagnose onzeker is, kan een operatie om de tumor te verwijderen worden aanbevolen.
Voor sommige mensen kan een hamartoma een teken zijn van een genmutatie die het risico op sommige vormen van kanker, zoals borstkanker en schildklierkanker, kan verhogen. Het is belangrijk om met uw arts te praten over eventuele speciale testen die u zou moeten ondergaan als dit het geval is. Praten met een geneticus kan ook worden aanbevolen.
