Basisfeiten over reuzencel Arteritis
Reuzencelarteritis (ook wel GCA, schedelarteritis of temporale arteritis genoemd) is een type vasculitis, een groep aandoeningen met kenmerkende ontsteking van de bloedvaten. De vaten die het meest betrokken zijn bij reuzencelarteritis zijn de slagaders van het hoofd en de hoofdhuid, vooral bij de slapen.
Er kunnen ook slagaders in de nek en in de armen zijn.
Symptomen van reuzencellen Arteritis
Het meest voorkomende symptoom geassocieerd met reuzencelarteritis is een nieuwe hoofdpijn, meestal in de buurt van de slapen, maar het kan overal op de schedel voorkomen. Gegeneraliseerde symptomen geassocieerd met reuzencelarteritis omvatten vermoeidheid, verlies van eetlust, gewichtsverlies, griepachtige sensaties en koortsen die langdurig of recidiverend zijn. Kaakpijn of gezichts-, tong- of keelpijn zijn mogelijk, maar komen minder vaak voor. Het is ook mogelijk om duizeligheid of problemen met balans te ervaren.
Gigantische celarteritis kan de bloedtoevoer naar het oog beïnvloeden, waardoor wazig zien, dubbel zien of blindheid optreedt. Als er sprake is van verlies van het gezichtsvermogen, kan dit plotseling gebeuren en is het mogelijk niet mogelijk het verlies van het gezichtsvermogen om te keren. Daarom is het noodzakelijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen wanneer zich symptomen ontwikkelen die mogelijk verband houden met reuzencelarteritis.
Een vroege behandeling kan permanente visusverlies voorkomen. Mensen hebben de neiging om te wachten en te zien of de symptomen verdwijnen. In het geval van reuzencelarteritis kan dat een betreurenswaardige aanpak blijken te zijn.
Diagnose van reuzencelarteritis
Er is geen bloedtest die de diagnose van reuzencelarteritis definitief kan bevestigen.
Sedimentatiesnelheid is doorgaans verhoogd met reuzencelarteritis, maar de bruikbaarheid is beperkt omdat de resultaten wijzen op niet-specifieke ontsteking. Voor het diagnosticeren van reuzencelarteritis is een biopsie van een klein stukje van de temporale ader nodig. Het gebiopteerde weefsel wordt microscopisch onderzocht op ontsteking.
Behandeling van reuzencellen Arteritis
De behandeling van reuzencelarteritis moet zo snel mogelijk beginnen – zodra het vermoeden bestaat en zelfs voordat er bevestiging is van de biopsieresultaten. Meestal worden hoge doses corticosteroïden voorgeschreven (40 tot 60 mg prednison per dag). Terwijl hoofdpijn en sommige andere symptomen de neiging hebben om snel met de behandeling op te lossen, wordt de hoge dosis corticosteroïden gedurende een maand voortgezet en vervolgens langzaam gedaald tot 5-10 mg per dag gedurende nog een aantal maanden en gestopt na 1 of 2 jaar. Aangezien de dosis corticosteroïden afneemt, treden soms symptomen op die snel reageren op een verhoogde dosis corticosteroïden. Zodra er remissie zonder steroïden is, wordt herhaling van reuzencelarteritis echter onwaarschijnlijk en zeldzaam geacht.
Prevalentie van reuzencellen Arteritis en statistiek
Reuzencelarteritis treft oudere volwassenen, meestal ouder dan 50 jaar.
Ongeveer 50% van de patiënten met reuzencelarteritis heeft ook symptomen van polymyalgia-reumatica. Symptomen van beide aandoeningen, GCA en PMR, kunnen gelijktijdig of afzonderlijk optreden. Vrouwtjes worden vaker aangetast door reuzencelarteritis dan mannen, en wit meer dan niet-blanken. Geschat wordt dat 200 per 100.000 mensen ouder dan 50 jaar reuzencelarteritis ontwikkelen.
