Wat zijn de symptomen van een geblokkeerd traankanaal en hoe wordt het behandeld?
Geblokkeerde traanbuis (nasolacrimale kanaal) bij kinderen
Pasgeborenen en jongere kinderen hebben vaak wat mattering in hun ogen en kunnen veel tranen hebben. Hoewel vaak de schuld op het roze oog, worden tranende ogen zonder symptomen zoals een rood oog vaker veroorzaakt door een geblokkeerd traanbuisje, iets dat dacryostenosewordt genoemd.
Een geblokkeerd traankanaal treedt op wanneer het nasolacrimale kanaal dat de tranen van het oog in de neus afvoert, geblokkeerd raakt (vanwege infectie, trauma, enz.) Of, meer in het algemeen, wordt geblokkeerd vanaf de geboorte (aangeboren nasolacrimale kanaalobstructie. oorzaak van nasolacrimale kanaalobstructie bij pasgeborenen is een falen van het membraan dat het kanaal bewaakt – iets dat de klep van Hasner wordt genoemd – om te openen.
Naar schatting wordt tot 30% van de pasgeborenen geboren met een geblokkeerd traankanaal, maar in meer dan 90 % van deze kinderen, de symptomen verdwijnen bij hun eerste verjaardag.
Symptomen van een geblokkeerd traanbuisje
Zuigelingen met een geblokkeerd traankanaal zullen vaak:
- Tranende ogen hebben, zodat hun ogen altijd extra vochtig lijken of gewoon veel lijken te produceren van tranen (epiphora) die op de wangen van het kind terechtkomen.
- Heb ogen die korstvormig en gematteerd lijken te zijn, omdat slijmachtig materiaal dat normaal in de traanzak wordt geproduceerd, op het oog steunt, in plaats van door de nasolacrima te worden afgevoerd Ik leid naar de neus
- Heb wat roodheid rond hun ogen omdat deze kinderen vaak hun ogen wrijven
Af en toe, wanneer een traankanaal wordt geblokkeerd, de nasolacrimale zak, die zich bevindt aan de binnenhoek van het oog van uw kind nabij zijn neus, zal besmet raken. Deze aandoening, dacryocystitisgenaamd, kan ertoe leiden dat het gebied opgezwollen, rood en pijnlijk wordt en dat uw kind ook koorts kan hebben.
De meeste kinderen met een eenvoudig geblokkeerd traanbuisje hebben geen andere symptomen.
Diagnose van een geblokkeerd traanbuiskanaal
Kinderen worden meestal gediagnosticeerd met een geblokkeerd traankanaal op basis van het patroon van de symptomen, waaronder de buitensporige scheuring en mattering.
Houd in gedachten dat veel pasgeborenen pas beginnen met het maken van tranen als ze ongeveer twee weken oud zijn of een beetje ouder, dus u merkt mogelijk geen symptomen van een geblokkeerd traankanaal, zelfs als uw baby hiermee wordt geboren.
Af en toe kan een gemodificeerde fluorescentie-kleurstof verdwijningstest worden uitgevoerd, waarbij een fluoresceïne kleurstof op het oog van een kind wordt geplaatst. Na 5 minuten wordt een speciaal licht ("zwart licht") gebruikt om te zien of alle kleurstof is verdwenen door de traankanalen en in de neus. Zo niet, en de kleurstof blijft in het kinderoog, heeft hij waarschijnlijk een geblokkeerd traanbuisje.
Behandelingen voor geblokkeerde traanbuisjes
Gelukkig verdwijnen de meeste gevallen van geblokkeerde traanbuisjes vanzelf.
Totdat de geblokkeerde traanbuis van uw kind weggaat, kunnen de behandelingen bestaan uit:
- Nasolacrimassage, waarbij u de binnenhoek van de neus van uw kind 2 tot 3 keer per dag masseert. Studies suggereren dat deze massage (die uw kinderarts voor u kan aantonen) inderdaad een verschil maakt may, en de behoefte aan nasolacrimaal kanaalonderzoek kan verminderen.Afvoer of materie in de ogen reinigen met een warm washandje.
- Antibioticum oogdruppels wanneer de afscheiding in de ogen excessief wordt, zoals wanneer u het meer dan 2 of 3 keer per dag moet wegvegen.
- Orale antibiotica als uw kind symptomen van dacryocystitis ontwikkelt.
- Als het geblokkeerde traanbuisje van uw kind niet vanzelf verdwijnt, vooral als hij
9 tot 12 maanden oud is, kan een aanvullende behandeling door nasolacrimaal kanaalonderzoek noodzakelijk zijn. In deze procedure, die meestal zeer succesvol is, zal een pediatrische oogarts (oogarts voor kinderen) een sonde inbrengen in het nasolacrimale kanaal, in een poging iets te wissen dat de duct blokkeert. Soms wordt een canaliculaire stent, een siliconenbuisje, in het nasolacrimale kanaal geplaatst als het blijft belemmerd. Wat u moet weten
Hoewel kinderen met een volledige blokkade altijd symptomen zullen hebben, als uw kind een gedeeltelijke blokkade heeft, kunt u de symptomen alleen opmerken als hij extra tranen maakt of als zijn neus geblokkeerd is, zoals wanneer hij verkouden is .
Als uw jongere kind herhaaldelijk wordt gediagnosticeerd met roze ogen, vooral als zijn oog meestal niet rood is, kan hij een geblokkeerd traankanaal hebben.
- Kinderen kunnen een geblokkeerd traankanaal hebben dat een of beide ogen beïnvloedt.
- Als het oog van uw kind scheurt en hij kieskeurig en prikkelbaar is, kan uw kind in plaats van een geblokkeerd traanbuisje worden geëvalueerd op
- congenitaal glaucoom
- . Aangeboren glaucoom is ongebruikelijk (1 op 10.000 geboorten) en komt vaak voor in de eerste 2 levensjaren. Naast het scheuren kan een kind ook een troebel, dof lijkend hoornvlies hebben. Het is belangrijk dat deze aandoening wordt gediagnosticeerd, omdat de behandeling het gezichtsvermogen meestal kan behouden wanneer het nauwkeurig wordt gediagnosticeerd. Als sonderen wordt gedaan vroeg voordat een kind 6 tot 8 maanden oud is, kan het vaak worden gedaan door een pediatrische oogarts in hun kantoor, zonder algemene anesthesie, zoals nodig zou zijn voor oudere kinderen.Een pediatrische oogarts kan nuttig zijn wanneer uw kind een geblokkeerd traankanaal heeft, hoewel uw kinderarts waarschijnlijk de meeste eenvoudige gevallen kan behandelen.
