Het doel van de galblaas is de spijsvertering van voedsel te bevorderen. De gal helpt om vet op te lossen, zodat het kan worden opgenomen in de bloedbaan om voedingsstoffen aan het lichaam te leveren. De galblaas slaat gal op, die in de lever wordt gemaakt voor gebruik bij de vertering van voedsel. Voedsel, met name vet voedsel, triggeren de afgifte van gal uit de galblaas.
Symptomen van galblaasproblemen zijn:
- Opzwellen na het eten
- Vet voedselintolerantie
- Indigestie
- Misselijkheid
- Braken
- Rugpijn
- Gevoel van volheid
- Koorts
- Klei-gekleurde ontlasting
- Pijn onder de rechterarm
Galblaasaanvallen, die kunnen zeer pijnlijk zijn, gebeurt dit meestal wanneer een galsteen voorkomt dat gal uit de galblaas komt. Ze kunnen zelfs worden aangezien voor een hartaanval en vice versa. Negeer nooit symptomen die een hartaanval kunnen zijn, waaronder pijn in de linkerarm en pijn op de borst.
Het testen om te bevestigen dat het probleem inderdaad een galblaasprobleem is, kan zijn:
- Bloedonderzoek, inclusief amylase, lipase, complete bloedbeeld (CBC) en leverfunctietesten
- Abdominale echografie
- Radionuclidescan
- Abdominale CT-scan
In de meeste gevallen chirurgie is van tevoren gepland, maar in gevallen van ernstige ontsteking kan een galblaasoperatie met spoed worden uitgevoerd na de diagnose. Testen op galblaasziekte omvat een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en mogelijke beeldvorming van de buikholte die de aanwezigheid van galstenen en blokkades kan detecteren.
Een ERCP of endoscopische retrograde cholangiopancreatografie is een minder invasieve procedure om galstenen te behandelen, al dan niet voorafgaand aan het plannen van een operatie. De beslissing wordt genomen op basis van de grootte en het aantal galstenen en de toestand van de galblaas.
1 Wat te eten voor galblaasverwijderingschirurgie
Het vermijden van vet voedsel kan helpen galblaasaanvallen te voorkomen – galblaaspijn bij mensen met een galblaasaandoening – omdat van deze voedingsmiddelen bekend is dat ze de secreties van de galblaas verhogen, wat beurtelings tot ongemak leidt. Gefrituurd voedsel, vette voedingsmiddelen en andere soorten voedsel met een verhoogd vetgehalte moeten worden vermeden door mensen die last hebben van galblaasproblemen. Veel bronnen geven aan dat eieren ook moeten worden vermeden.
Een andere veel voorkomende trigger voor galblaaspijn is het eten van voedsel waarvoor je gevoelig bent of een allergische reactie veroorzaakt. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een gevoeligheid voor zuivelproducten, maar de symptomen zijn mild (een loopneus, maagklachten), waardoor ze voedsel met zuivel blijven eten. Voor deze mensen zijn de voedingsmiddelen waarvoor ze allergisch zijn veel waarschijnlijker dan andere voedingsmiddelen om significante galblaaspijn te veroorzaken en moeten ze worden vermeden. Zuivel is slechts een voorbeeld. Voor sommigen kan het gluten zijn, voor anderen kan het iets heel anders zijn.
Als er voedsel in uw dieet zit dat regelmatig symptomen van gevoeligheid veroorzaakt, zoals een opgeblazen gevoel, gas of maagklachten, is het waarschijnlijker dat andere voedingsmiddelen een galblaasaanval veroorzaken. Over het algemeen is een dieet dat rijk is aan fruit en groenten, arm aan vet en vlees, ideaal.
2Anesthesie voor galblaasoperatie
Algemene anesthesie wordt gebruikt tijdens galblaasoperaties. De operatie begint met de toediening van een IV-kalmeringsmiddel om de patiënt te ontspannen. Zodra het medicijn in werking treedt, brengt de anesthesieprovider een ademhalingsslang of endotracheale buis door de mond van de patiënt in de luchtpijp.
Zodra de beademingsbuis op zijn plaats zit, worden medicijnen gegeven om de patiënt te laten slapen en pijn te behandelen / voorkomen. De buis wordt dan verbonden met een ventilator om lucht te verschaffen aan de longen van de patiënt gedurende de procedure.
Tijdens de procedure houdt de anesthesist voortdurend de vitale functies van de patiënt in de gaten en verstrekt hij de nodige medicijnen.
3During van galblaasoperaties: de procedure
De meest gebruikte techniek voor galblaasoperaties is de laparoscopische benadering, waarbij een camera en enkele kleine incisies worden gebruikt om de operatie te visualiseren in plaats van een grote incisie. De laparoscopische methode is de ‘gouden standaard’ geworden, maar de operatie kan snel worden omgezet in de ‘open’ procedure als de chirurg het nodig acht of als er complicaties optreden.
De chirurg begint met vier kleine incisies, ongeveer een halve centimeter lang, in de rechterbovenkant van de buik. Twee van deze incisies stellen de chirurg in staat om chirurgische instrumenten in de buikholte te plaatsen. De derde incisie wordt gebruikt om de laparoscoop in te brengen, een instrument met een lamp en een videocamera waarmee de chirurg tijdens het werk de operatie op een monitor kan bekijken. De vierde incisie wordt gebruikt om een poort in te brengen die koolstofdioxidegas vrijgeeft en de buik opblaast om een betere visualisatie mogelijk te maken en meer ruimte om te werken.
De galblaas wordt gescheiden van het gezonde weefsel en wordt in een steriele zak geplaatst om deze door een van de kleine incisies te laten gaan. Als de galblaas is vergroot of verhard en niet door de laparoscopische incisies kan passen, wordt de operatie omgezet in een open procedure om het weefsel te verwijderen.
De chirurg inspecteert vervolgens het gebied waar de galblaas is verwijderd en sluit de kanalen die erop waren aangesloten. Als er geen tekenen van lekkage of infectie zijn, wordt de poort die kooldioxide in de buik blaast verwijderd en lekt het resterende gas uit de incisies wanneer de instrumenten worden verwijderd. De incisies worden vervolgens gesloten met nietjes, steken of zelfklevende verbanden.
4Na galblaasoperatie
Nadat de galblaasoperatie is voltooid, mag de patiënt langzaam ontwaken en wordt de beademingsbuis verwijderd. De patiënt wordt vervolgens naar de post-anesthesiezorgeenheid getransporteerd voor monitoring terwijl de anesthesieagentia volledig afslijten.
Tijdens deze fase van herstel zal de patiënt nauwlettend in de gaten worden gehouden door het personeel op tekenen van pijn, veranderingen in vitale functies of eventuele complicaties van een operatie. Als er geen complicaties worden waargenomen en de patiënt wakker is, kunnen ze een uur of twee na de operatie worden overgebracht naar een ziekenhuiskamer.
Gedurende de dag na de operatie wordt de patiënt geobserveerd op tekenen van complicaties, waaronder infectie, bloeding en het lekken van gal, een zeldzame maar ernstige aandoening waarvoor een tweede operatie nodig is om te corrigeren. Bloed wordt ook getrokken en geanalyseerd om de gezondheid van de patiënt te volgen.
5Recovering na galblaasoperatie
De meeste patiënten kunnen binnen 24 uur na de operatie naar huis gaan om door te gaan met herstellen van de operatie en terugkeren naar hun normale dagelijkse activiteiten in minder dan een week. Meer inspannende activiteit kan een langere genezingstijd vereisen.
Een klein percentage van de patiënten heeft een vetarm, vezelrijk dieet nodig in de eerste weken na de operatie om ongemak en diarree na het eten te voorkomen. Als diarree aanhoudt ondanks wijzigingen in de voeding, moet de chirurg hiervan op de hoogte worden gebracht. Deze complicatie is niet ongebruikelijk, maar kan ernstige problemen opleveren als deze doorgaat na herstel.
- Omgaan met diarree na galblaasoperatie
De chirurgische incisies vergen minimale verzorging en kunnen tijdens het douchen met water en zeep worden gereinigd. Als de incisie werd gesloten met pleister, zullen ze vanzelf vallen of door de chirurg worden verwijderd tijdens een kantoorbezoek. Elke vuile drainage of significante roodheid van de incisies moet worden gemeld.
Een woord van VeryWell:
Galblaaspijn wordt meestal geassocieerd met pijn in het uur na het eten en is vaak matig tot ernstig van aard. Als algemene regel geldt dat buikpijn niet mag worden genegeerd, ongeacht of de galblaas de verdachte bron is of niet.
Als u denkt dat u galblaasaanvallen heeft, zoek dan medische behandeling in plaats van het te negeren en hoop dat het zal verdwijnen. De pijn kan na verloop van tijd verergeren.
