Folliculair lymfoom is een van de meest voorkomende vormen van non-Hodgkin lymfoom, oftewel NHL. Het is een langzaam groeiend lymfoom en vaak is het niet meteen levensbedreigend. Omdat het langzaam en onopvallend groeit, herkennen de meeste mensen geen problemen terwijl de ziekte zich in een vroeg stadium bevindt. Tegen de tijd dat de ziekte wordt gediagnosticeerd, hebben de meeste patiënten – 80-85 procent – een wijdverspreide ziekte die vaak gepaard gaat met veel lymfekliergebieden, het beenmerg, de milt of andere organen.
Langzaam groeiend, maar moeilijk volledig te genezen
Zelfs in de gevorderde stadia overleven mensen met folliculair lymfoom vaak lang met standaardbehandeling, vanwege het langzaam groeiende karakter ervan. De ziekte is echter niet te genezen. De meeste mensen reageren goed op de behandeling en de ziekte kan enkele jaren worden gestabiliseerd voordat ze terugkeren en opnieuw behandeld moeten worden. Veel patiënten moeten vele malen worden behandeld, met intervallen van een stabiele ziekte na elke behandeling die maanden tot vele jaren kan duren.
Er zijn maar weinig mensen die het geluk hebben om gediagnosticeerd te worden terwijl de ziekte zich nog in de beginfase bevindt. Deze personen kunnen meestal worden genezen. Stralingsbehandeling wordt alleen voor de meeste personen gebruikt. Men heeft gezien dat gematigde doses straling die aan getroffen gebieden van het lichaam worden toegediend bij mensen met gelokaliseerde ziekte, de ziekte permanent kunnen beheersen. Er is geen bijkomend voordeel van het toevoegen van chemotherapie of biologische middelen.
De behandeling is gedeeltelijk afhankelijk van stadia
Er kunnen verschillende tests worden uitgevoerd met het oog op staging, waaronder:
- Bloedonderzoek
- Beenmergbiopsie – een klein stukje weefsel uit het beenmerg nemen
- Computertomografie of CT-scan
- Positron-emissietomografie of PET, scan
Staging verwijst naar de mate van verspreiding.
Er zijn verschillende stadiëringssystemen in gebruik geweest, maar hier is één veelgebruikt systeem met vier fasen:
- Stadium I – er is slechts één lymfeknoopregio betrokken, of er is maar één structuur bij betrokken.
- Fase II – Er zijn twee of meer lymfeklierregio’s of structuren aan dezelfde kant van het diafragma.
- Stadium III – Lymfeklierregio’s of structuren aan beide zijden van het diafragma zijn hierbij betrokken.
- Stadium IV – Er is een wijdverspreide betrokkenheid van een aantal organen of weefsels anders dan lymfklierregio’s of structuren, zoals het beenmerg.
Ongeveer 15 tot 20 procent van de mensen met FL heeft stadium II of I ziekte bij diagnose.
Meer dan 40 procent heeft stadium IV-ziekte bij diagnose.
Beoordeling verwijst naar hoe agressief de FL lijkt te zijn gebaseerd op microscopische kenmerken. Rangen 1, 2 en 3 zijn mogelijk, waarbij graad 3 de meest controversiële is wat betreft de resultaten.
Benadering van de behandeling
Vaak is FL traag groeiend en mist het agressieve kenmerken. Zowel de beslissing om te behandelen als de eerstelijnsbehandeling naar keuze kan worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder iemands kandidatuur voor klinische proeven, algehele gezondheid en de wijze van presentatie van de ziekte. Specifieke voorkeursbehandelingen kunnen variëren voor verschillende individuen en voor verschillende soorten FL – en zelfs voor twee individuen met dezelfde soort FL.
Volgens de NCCN-richtlijnen van 2015 kan observatie – in plaats van behandeling – in bepaalde omstandigheden aangewezen zijn. Wanneer de behandeling wordt voortgezet, met betrekking tot de eerste keuze behandeling, omvatten de NCCN richtlijnen een verscheidenheid aan opties voor verschillende situaties. Het gebruik van bendamustine plus rituximab is een dergelijke optie. Stralingstherapie kan ook een rol spelen. Feululair lymfoom in stadium I kan zelfs worden behandeld met alleen radiotherapie.
Het behandelen van artsen kan alternatieven voor eerste-keus-therapie voorstellen op basis van verwachtingen met betrekking tot hoe goed een persoon kan verwachten een bepaalde therapie te verdragen.
Behandelingsopties omvatten over het algemeen het volgende:
- Geen onmiddellijke behandeling – alleen controle en herbeoordeling
- Chemotherapie in de vorm van pillen
- Infuuschemotherapie
- Chemotherapie en biologische therapie
- Beenmerg- of stamceltransplantaties
- Radioimmunotherapie
Hoe wordt de behandeling beslist?
De behandeling wordt bepaald op basis van een aantal verschillende factoren, waaronder het doel van behandeling en de aanwezigheid van symptomen van de ziekte. Richtlijnen van het National Comprehensive Cancer Network bieden een aantal verschillende benaderingen voor de behandeling van FL in verschillende stadia, maar verschillende praktijken kunnen bij verschillende instellingen worden gevolgd, en ook patiëntenwensen en -doelen zijn hierbij betrokken.
Hoe zit het met Gazyva voor folliculair lymfoom?
Gazyva is een nieuwere, doelgerichte drug die aandacht krijgt voor het gebruik ervan bij folliculair lymfoom. "Mensen met folliculair lymfoom bij wie de ziekte terugkeert of verergert ondanks de behandeling met een Rituxan-bevattende behandeling, hebben meer opties nodig omdat de ziekte moeilijker te behandelen is elke keer als deze terugkomt", zegt Sandra Horning, Chief Medical Officer en Head of Global Product. Ontwikkeling. "Gazyva plus bendamustine biedt een nieuwe behandelingsoptie die kan worden gebruikt na een terugval om het risico op progressie of overlijden aanzienlijk te verminderen."
De FDA-goedkeuring van Gazyva was gebaseerd op resultaten van de fase III GADOLIN-studie, waaruit bleek dat bij mensen met folliculair lymfoom bij wie de ziekte zich tijdens of binnen zes maanden na eerdere Rituxan-therapie ontwikkelde, Gazyva plus bendamustine gevolgd door Gazyva alleen , een vermindering van 52 procent in het risico van verergering van de ziekte of overlijden (progressievrije overleving, PFS) toonden, vergeleken met bendamustine alleen.
