Eosinofiele oesofagitis (EE) is een ziekte die wordt gekenmerkt door zwelling van de slokdarm (het deel van het lichaam dat de keel en de maag verbindt) veroorzaakt door een allergische witte bloedcel, de eosinofiel. Symptomen van EE kunnen variëren van ernstig zuurbranden, moeite met slikken, voedselinvloed in de slokdarm, misselijkheid, braken en gewichtsverlies. Er lijken wat leeftijdgerelateerde verschillen in symptomen te zijn, waarbij jongere kinderen meer symptomen van gewichtsverlies hebben en oudere kinderen en volwassenen voedselinvloed hebben en moeite hebben met slikken.
Het is niet helemaal duidelijk wat de oorzaak van EE is, hoewel deze ziekte mogelijk verband houdt met andere allergische aandoeningen, met name astma. Mensen met EE hebben vaak een persoonlijke of familiegeschiedenis van andere allergische aandoeningen, zoals hooikoorts, voedselallergie en astma. Onlangs zijn er studies geweest die een verband aantonen tussen voedsel- en omgevingsallergieën en EE.
Welke allergische triggers veroorzaken vaak EE?
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat patiënten met EE positieve allergietests hebben voor verschillende voedingsmiddelen en dat het vermijden van deze voedingsmiddelen leidde tot de oplossing van EE-symptomen. Voedingsmiddelen die naar verluidt de oorzaak van EE zijn, omvatten melk, eieren, pinda’s, schaaldieren, erwten, rundvlees, kip, vis, rogge, maïs, soja, aardappelen, haver, tomaten en tarwe. Van deze zijn de meest voorkomende voedseltriggers melk, ei, tarwe, rogge en rundvlees.
Milieuallergenen, zoals pollen, schimmels, katten-, honden- en huisstofallergenen kunnen ook betrokken zijn bij de ontwikkeling van EE.
Hoe wordt EE gediagnosticeerd?
De diagnose EE wordt meestal gesteld door een biopsie van de slokdarm uit te voeren, met bewijs dat eosinofielen in het slokdarmweefsel infiltreren. Een biopsie wordt uitgevoerd via endoscopie (een camera ingebracht in de slokdarm), meestal door een gastro-enteroloog. Er zijn veel andere ziekten die eosinofielen in het slokdarmweefsel kunnen veroorzaken, waaronder gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), parasitaire infecties, schimmelinfecties, inflammatoire darmaandoeningen, bepaalde kankers, herhaaldelijk braken en andere.
Deze ziekten moeten worden uitgesloten voordat EE kan worden vastgesteld.
Zodra EE is vastgesteld, voert een allergoloog doorgaans uitgebreide allergietesten uit, waaronder het zoeken naar voedselallergieën en omgevingsallergieën, zoals de hierboven genoemde.
Hoe wordt EE behandeld?
Een proef om het voedsel waaraan de persoon positieve allergietests heeft te vermijden, is de eerste behandelingsvorm voor EE. Als een persoon echter tal van positieve allergietests heeft, kan het belangrijk zijn om over te schakelen op een dieet dat alleen uit een elementaire formule bestaat (eiwitten die zijn opgesplitst in de meest elementaire bouwstenen, aminozuren genoemd).
Corticosteroïden worden vaak gebruikt om EE te behandelen wanneer het vermijden van allergische triggers de symptomen niet succesvol verlicht. Steroïden kunnen worden gebruikt als pillen, zoals prednison, of als een plaatselijke therapie, zoals het gebruik van geïnhaleerde steroïden (bijvoorbeeld Flovent) die gewoonlijk worden gebruikt voor astma, behalve dat het medicijn wordt ingeslikt en niet wordt ingeademd. Dit resulteert in de afgifte van het medicijn rechtstreeks aan de slokdarm. Typisch, medicijnen voor GERD worden ook gegeven aan patiënten met EE.
Wil je blijven leren? Lees meer over het door voedselproteïne geïnduceerde enterocolitis syndroom, een ziekte die voedselallergieën bij jonge kinderen nabootst.
