Cystoisosporiasis (voorheen bekend als isosporiasis) is een zeldzame parasitaire infectie van de darmen die door de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC) is geclassificeerd als een AIDS-definiërende aandoening. Wereldwijd is de prevalentie variabel, waarbij infecties het vaakst voorkomen in tropische of subtropische gebieden (met name het Caribisch gebied, Midden-Amerika en Zuid-Afrika).
Met de komst van antiretrovirale combinatietherapie (ART) wordt cystoisosporiasis als zeldzaam beschouwd bij mensen met HIV in de ontwikkelde wereld. Af en toe zijn er echter uitbraken gemeld in de afgelopen jaren, meestal vanwege terugkerende reizigers of migranten uit tropische gebieden.
Oorzakelijk middel
Cystoisosporiasis wordt veroorzaakt door Cystoisospora belli (C. belli), een darmparasiet die nauw verwant is aan Toxoplasma gondii (T. gondii) en Cryptosporidium.
(T. gondii en Cryptosporidium zijn de oorzakelijke factoren voor twee andere AIDS-definiërende aandoeningen, toxoplasmose van de hersenen en respectievelijk cryptosporidiose.)
Wijze van overdracht
Mensen zijn de enige bekende gastheren voor C. belli, waarvan de ziekte wordt verspreid via voedsel of water dat is besmet met uitwerpselen van geïnfecteerde mensen. Overdracht via orale anale seks ("rimmen") is ook mogelijk.
Symptomen
De symptomen kunnen weken aanhouden en omvatten krampachtige buikpijn en overvloedige waterige diarree, vergezeld van zwakte en lichte koorts.
Voor personen met een aangetast immuunsysteem kunnen deze symptomen evolueren naar uitdroging, ondervoeding of cachexie als ze niet worden behandeld.
Bij immuuncompetente personen is b C. belli -infectie vaak asymptomatisch. Diagnose
De klinische presentatie is niet te onderscheiden van cryptosporidiose en vereist microscopisch onderzoek van het monster ontlasting van de patiënt (of, af en toe, een biopsie van de darmwand) om de diagnose te bevestigen.
Behandeling
Cystoisosporiasis wordt meestal behandeld met het op sulfa gebaseerde antibioticum, trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMZ).
Bij immuuncompetente personen is cystoisosporiasis over het algemeen een zelfbeperkende ziekte en verdwijnt deze gewoonlijk binnen een paar dagen behandeling. Personen met een verhoogd immuunsysteem met CD4-tellingen onder 150 cellen / μL reageren over het algemeen minder goed en zijn vatbaar voor herval zodra de therapie is gestopt. In dergelijke gevallen kan levenslange profylaxe van TMP-SMZ aangewezen zijn.
Epidemiologie
Cystoisosporiasis is endemisch in Afrika, Australië, het Caribisch gebied, Latijns-Amerika en Zuidoost-Azië. In sommige landen, zoals Haïti, is maar liefst 15% van de mensen besmet met
C. belli.Onder mensen met gevorderd HIV (CD4-telling onder 200 cellen / ml) ligt het percentage zelfs hoger en schommelt het rond de 40%.Internationale reizen hebben de verspreiding van de ziekte in andere regio’s vergemakkelijkt, met één uitbraak in de regio Los Angeles van 1985 tot 1992. In dit geval werden infecties voornamelijk bevestigd in Spaanse buurten en bijna volledig tussen individuen die werden geclassificeerd als AIDS . De prevalentie varieerde van 5-7%.
Meer recentelijk werd aangenomen dat inwoners van een wijk in Atlanta in en rond juli 2015 besmet waren met
C. belli with, waarbij een persoon naar verluidt was teruggekeerd van een reis naar Kenia.De tarieven in landen met lage inkomens en hoge prevalentie zijn de afgelopen jaren drastisch verlaagd als gevolg van het wijdverspreide gebruik van TMP-SMZ, een geneesmiddel dat wordt gegeven als profylaxe om pneumocystische pneumonie (PCP) bij mensen met hiv te voorkomen.Uitspraak:
sis-to-eye-so-spore-EYE-uh-sis
Ook bekend als:Isoporiasis
