Het onderzoek naar intensieve, vroegtijdige gedragsbehandelingen die ertoe hebben geleid dat sommige kinderen binnen het normale bereik van het IQ testten, aanpassingsvermogen en sociale vaardigheden, zorgden ervoor dat kinderen de behandeling begonnen in de leeftijd van twee tot drie jaar. -voor de helft. Aan de andere kant zijn er meer dan 100 onderzoeksartikelen die het gebruik van toegepaste gedragsanalysesprincipes documenteren om nieuwe vaardigheden aan kinderen met autisme in de leeftijd van vijf jaar bij te brengen.
De meeste van deze onderzoeken waren geen alomvattende programma’s, maar eerder gericht op één kwestie (bijvoorbeeld één te ontwikkelen vaardigheid of één te veranderen gedrag). Onderzoek toont trouwens aan dat procedures voor analyse van toegepast gedrag effectief zijn gebruikt in veel interventieprogramma’s om tegemoet te komen aan de behoeften van een verscheidenheid aan populaties en diagnoses (bijv. Kinderen leren lezen, volwassenen helpen stoppen met roken, de productiviteit van een bedrijf verhogen) , enz.).
Het boek ‘Educating Children with Autism’ uit 2001 van de National Research Council bespreekt interventies voor adolescenten en volwassenen. Het boek geeft aan: "Een aantal interventies hebben aangetoond dat adolescenten of volwassenen met autisme inkoopvaardigheden en andere gemeenschapsleverende vaardigheden kunnen aanleren, zoals het bestellen van eten in een restaurant (Haring et al., 1987). De meeste toepassingen van instructie in gemeenschapsleverende vaardigheden zijn echter ontwikkeld voor kinderen en volwassenen met mentale retardatie.
De doelgerichtheidsnormen voor dagelijks leven varieerden van geschikt etenstijdgedrag (O’Brien et al., 1972; Wilson et al., 1984) tot eten op openbare plaatsen (van den Pol et al., 1981). Proactieve benaderingen om gemeenschapstoegang te bevorderen omvatten onderricht in kledingkeuzevaardigheden (Nutter en Reid, 1978), voetgangersveiligheid (Page et al., 1976), niet-storende busritten (Neef et al., 1978), gebruik van automaat (Sprague en Horner , 1984) en muntsomming (Lowe en Cuvo, 1976; Miller et al., 1977; Trace et al., 1977).
Daarnaast zijn procedures voor het lesgeven in vrijetijdsvaardigheden gericht op zelfstandig lopen (Gruber et al., 1979) en voetbal (Luyben et al., 1986).
De overgrote meerderheid van deze interventies zijn gedragsinterventies. De meeste citaten komen uit de Journal of Applied Behavior Analysis. Hoewel er veel aandacht is besteed aan de jonge kinderen die fenomenale vooruitgang boekten in een vroege, intensieve gedragsbehandeling, put dit onderzoek de voordelen van een dergelijke behandeling niet uit. Therapie met behulp van toegepaste gedragsanalyse is primair bedoeld om de kwaliteit van leven van een persoon met autisme te verbeteren. Dit kan worden bereikt in de vroege kindertijd, adolescentie en zelfs later in het leven.
