Om het meeste uit uw COPD-behandeling te halen, is het belangrijk om te weten wat zich in uw longen afspeelt. De taak van de longen is om lucht en gassen in en uit het lichaam te krijgen. Volg een rondleiding door het ademhalingssysteem om te zien hoe dit proces plaatsvindt.
1 Neus en neusholte
De neus is het enige van buitenaf zichtbare orgaan van het ademhalingssysteem. Hoewel het vaak het doelwit is van oneerbiedig verwijt, gezien het belang ervan, verdient de neus veel meer waardering. De neus bevat de receptoren voor onze reukzin. Het is een van de manieren waarop buitenlucht het ademhalingssysteem binnendringt, waarna het wordt gefilterd, opgewarmd en bevochtigd.
2Het bovenste ademhalingssysteem
Het bovenste ademhalingssysteem omvat de neus, neusholte, keelholte (keel) en strottenhoofd (stemdoos). Een van de manieren waarop lucht het ademhalingssysteem binnendringt, is door de neusvleugels waar het vervolgens wordt gefilterd, bevochtigd en opgewarmd in de neusholte. Het gaat dan door de farynx (een doorgang voor zowel lucht als voedsel) en gaat verder naar het strottenhoofd, een andere luchtdoorgang. Het strottenhoofd dient ook om te voorkomen dat voedsel in de onderste luchtwegen terechtkomt.
3Het onderste ademhalingsstelsel
De belangrijkste structuren van de onderste luchtwegen zijn de luchtpijp (luchtpijp) en in de longen, de bronchiën, de bronchiolen en de longblaasjes.
Na de reis door het strottenhoofd bereikt ingeademde lucht de luchtpijp. De luchtpijp bestaat uit stevige, C-vormige kraakbeenringen die de trachea zijn stijfheid geven en het in staat stellen om continu open te blijven. De luchtpijp is ongeveer 4 inch lang en 1 inch in diameter en is zeer flexibel van aard. Net als de neusholte helpt de luchtpijp om de lucht die er doorheen gaat te filteren, te verwarmen en te bevochtigen.
4In de longen
Na het verlaten van de luchtpijp vertakt de luchtstroom zich naar de bronchiën. Een bronchus leidt naar de linker long en de andere naar rechts. Net als de luchtpijp, zijn de bronchiën gemaakt van hard C-vormig kraakbeen om ze steun en stevigheid te geven.
Dieper in de longen verdeelt elke bronchus zich in secundaire en tertiaire bronchiën en vervolgens in kleinere luchtwegen, bronchiolen genaamd. In tegenstelling tot de bronchiën zijn de bronchiolen niet gemaakt van rigide kraakbeen en zijn daarom onderhevig aan vernauwing en obstructie, zoals optreedt tijdens een COPD-exacerbatie. De bronchiolen eindigen in luchtzakjes die longblaasjes worden genoemd. De longblaasjes zijn de plaats van gasuitwisseling in de longen.
Alveoli zijn kleine, microscopische structuren die samen in druifachtige clusters worden gebundeld om alveolaire zakjes te vormen. Op het oppervlak van de longblaasjes bevinden zich netwerken van capillairen (kleine bloedvaten) die bloed uit de aderen van andere delen van het lichaam transporteren. Het is hier waar gas wordt uitgewisseld – kooldioxide uit het bloed wordt vervangen door zuurstof uit de longblaasjes. Nadat het zuurstofrijke bloed de longblaasjes heeft verlaten, reist het naar het hart, gelegen tussen de twee longen, waar het wordt gepompt naar de rest van het lichaam. De kooldioxide wordt vervolgens uit je lichaam verdreven elke keer dat je uitademt.
5De rol van het diafragma
Het diafragma is een koepelvormige spier, die zit tussen uw thoracale holte of borst en uw buik of buik. Vanuit een evolutionair perspectief hebben alle zoogdieren een diafragma en kunnen zoogdieren niet leven zonder het orgel. Naast zijn essentiële rol bij het ademen, is het orgel verantwoordelijk voor onze complexe spraak, verschillende tonen van vocalisatie, zang en taal.
Hoe helpt het diafragma om te ademen?
Direct onder de longen is het diafragma (DY-uh-fram) een van de belangrijkste spieren die bij de ademhaling betrokken zijn. Het trekt samen, trekt naar beneden en valt plat tijdens de inademing, waardoor de borstholte uitzet. Deze manoeuvre creëert een vacuüm dat lucht naar de grotere ruimte van de longen trekt. Tijdens uitademing ontspant het diafragma, keert terug naar zijn vorige vorm en er stroomt lucht uit de longen.
Soms raakt dit proces vervuild en leidt het tot hik. Het diafragma samentrekt synchroon of raakt geïrriteerd (bijvoorbeeld snel drinken of te snel eten), er komt lucht in en de stembanden sluiten plotseling in reactie op een plotselinge instroming van lucht. Het naar adem snakken van je lichaam leidt tot het geluid dat gepaard gaat met hikken.
Er is een opening waar uw slokdarm of voedselbuis van de borst in de buik overgaat. Bovendien, andere vitale structuren zoals de phrenic zenuw (zenuw die diafragmatische bewegingen controleert), aorta (bloedvat dragende zuurstof-rijk bloed naar het lichaam), en vena cava (een deel van het veneuze systeem dat gedeoxygeneerd bloed terug naar de longen draagt) alle passeren door het middenrif.
Symptomen die kunnen wijzen op een probleem met uw diafragma kunnen zijn:
- Moeilijk ademhalen
- Langzamer ademhalen dan normaal
- Lage zuurstofwaarden in het bloed
- Pijn in de borst, schouder of buik
Welke ziekten veroorzaken diafragmaproblemen?
- Aangeboren afwijkingen
- Infectie
- Lupus
- Ondervoeding
- Stralingsbehandeling
- Stroke
- Structurele problemen na ongeval of letsel
- Schildklieraandoeningen
Welke Tests kan mijn arts bestellen?
- X-thorax: geeft beeld om te zien of er iets structureel het diafragma aantast
- Fluroscopie: een real-time röntgenfoto waarmee u kunt zien hoe goed uw diafragma samentrekt en ontspant.
- Longfunctietests: deze tests beoordelen hoe nou, je beweegt lucht in en uit de longen.
- Zenuwgeleidingstudies: deze tests beoordelen of de phrenicuszena de signalen naar het middenrif stuurt om goed te samentrekken.
De behandeling hangt in het algemeen af van de primaire oorzaak en kan medicatie, ondersteunende behandelingen om het diafragma te helpen beter werken (bijvoorbeeld een pacemaker die sterk lijkt op pacemakers) of een operatie.
Bewerkt door Pat Bass, MD
6Het proces van ademen
Ademen bestaat uit twee fasen: inspiratie (je ademt in, en lucht stroomt in de longen) en uitademing (je ademt uit en gassen verlaten de longen). Tijdens de ingeving trekken het diafragma en de intercostale spieren samen waardoor lucht de longen kan binnendringen. Tijdens het uitademen ontspannen het diafragma en de intercostale spieren waardoor de gasgassen uit de longen stromen.
