Anterior enkelbotsingsyndroom is een aandoening die optreedt wanneer zich botsplinters vormen aan de voorkant van het enkelgewricht. De sporen van het bot kunnen zich vormen op het uiteinde van het scheenbeen (het scheenbeen), bovenop het enkelbeen (de talus), of op beide. Wanneer de voet omhoog wordt geduwd, knelt het bot samen en veroorzaakt pijn over de voorkant van de enkel.
Wie loopt een risico op Anterior Impingement Syndrome?
Anterior enkelbotsingsyndroom werd vaak "atletenkel" of "voetballerskel" genoemd. Anterior enkelbotsing wordt verondersteld het resultaat te zijn van herhaaldelijk microtrauma (overbelastingsletsel) aan de enkel, hoewel er andere mogelijke oorzaken van de aandoening zijn, waaronder enkelverstuiking.
Het is gebruikelijk bij atleten en kunstenaars van wie het handwerk repetitieve enkelorsociëteit vereist – de voet omhoog brengend bij de enkel. Deze omvatten voetballers, die ook veel slagen van de bal en andere spelers bij de enkel, voetballers, balletdansers, hardlopers en gymnasten ondersteunen. Botsporen en osteophyten worden op röntgenfoto gezien voor bijna de helft van de sporters in deze sporten, maar de meeste hebben geen symptomen.
Symptomen en diagnose van Anterior Impingement
Het typische symptoom van anterieure enkelbotsing is pijn over de voorkant van het enkelgewricht, vooral wanneer de voet omhoog wordt geduwd richting het scheenbeen in dorsiflexie. Dit gebied is vaak zacht en af en toe kan de sporen van het bot over de voorkant van de enkel worden gevoeld. De pijn wordt vaak verlicht wanneer de enkel plantarflex wordt toegestaan. Herhaalde enkelverstuikingen zijn een ander symptoom. U kunt merken dat uw enkel gezwollen is na de activiteit.
De diagnose anterieure enkelbotsing wordt meestal gesteld met een röntgenfoto, hoewel andere tests, zoals een MRI, echografie of CT-scan kunnen worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en ervoor te zorgen dat er geen andere problemen zijn in het enkelgewricht die zouden kunnen zijn. veroorzaakt pijn.
Behandeling van Anterior Enkelbotsing
De gebruikelijke behandeling van het anterior-enkelbotsingsyndroom is gericht op het verminderen van ontstekingen op de plaats van de botsing. Dit kan worden bereikt met rust, orale ontstekingsremmende medicijnen, ijsapplicaties, hielwiggen in schoenen, enkelversteviging en mogelijk een cortisone-injectie.
Enkelversteviging kan vooral worden overwogen als u herhaalde enkelverstuikingen heeft gehad. Orthotics kunnen worden voorgeschreven om de uitlijning van de voet te corrigeren.
Als deze behandelingen niet succesvol zijn, kan een chirurgische procedure worden overwogen om de botsporen te verwijderen. Enkelartroscopie wordt vaak gebruikt bij de behandeling van anterieur enkelimpingement-syndroom. De operatie verwijdert de botsporen (osteophyten) die de botsing veroorzaken.
Voor grote osteofyten kan open debridement-chirurgie worden aanbevolen. Deze operatie wordt zorgvuldig uitgevoerd om ervoor te zorgen dat er geen schade aan de slagader of de diepe peroneale zenuw in dit deel van de enkel optreedt.
Artroscopisch debridement van benige botten en weke delen heeft een goede kans van slagen gehad. Er is een kortere hersteltijd en terugkeer naar sportactiviteiten in vergelijking met open debridement-chirurgie. De meeste patiënten hadden goede pijnverlichting, maar slechts ongeveer een kwart van hen kon terugkeren naar hun eerdere niveau van sport.
Na de operatie draag je twee weken een wandelschoen, gevolgd door fysiotherapie om de bewegingsvrijheid te herstellen en kracht en uithoudingsvermogen te bouwen. Na zes tot acht weken mag je weer sporten.
