Voor mensen met allergieën kunnen oogallergieën bijzonder vervelend zijn. Niet alleen kunnen oogallergieën ons gek maken, ze kunnen ook slopend zijn voor sommigen. Bij sommige mensen kunnen oculaire allergieën een reële bedreiging voor het gezichtsvermogen zijn. Allergieën hebben de neiging om het oog vaak te betrekken, omdat het oog, net als de neus, slijmvliezen bevat die kunnen worden blootgesteld aan de atmosfeer en aan mogelijke allergische triggers.
Symptomen van oogallergieën
Als we denken aan oogallergieën, hebben we de neiging om te denken aan jeukende, geïrriteerde ogen. Afhankelijk van het soort allergieën kunnen echter ook andere symptomen aanwezig zijn. In medische termen worden de meeste oogallergieën aangeduid als "allergische conjunctivitis." Het bindvlies is het heldere membraan dat het oog bedekt en de binnenste oogleden bedekt. Er zijn vier basistypen van allergische conjunctivitis en elk heeft licht verschillende symptomen.
- Meerjarige en seizoensgebonden allergische conjunctivitis – Vaste en seizoensgebonden allergieën is de meest voorkomende vorm van oogallergie. Seizoensallergieën (SAC) treden op tijdens bepaalde periodes van het jaar waarin het luchtgehalte hoog is in pollen of schimmels. Mensen die last hebben van dit soort allergieën zijn gemakkelijk te herkennen omdat ze hun ogen krachtig wrijven en hun ogen opgezwollen lijken. Meerjarige allergische conjunctivitis (PAC) heeft de neiging om het hele jaar door voor te komen. Artsen herkennen deze patiënten omdat ze de neiging hebben om donkere gebieden onder hun ogen te hebben, aangeduid als allergische shiners. Wat de ogen beïnvloedt, beïnvloedt vaak de neus, dus mensen die last hebben van dit soort allergieën hebben ook de neiging om een loopneus, verstopte neus en veel te niezen. Deze soorten allergieën worden meestal veroorzaakt door schimmels, huisstofmijt, huidschilfers van huisdieren of andere allergenen in het huis. Mensen met dit soort allergieën klagen over jeuk, gezwollen oogleden, roodheid, vezelig, wit of helder, waterige afscheiding en verbranden.
-
Vernale keratoconjunctivitis (VKC) – Vernale keratoconjunctivitis kan ook het hele jaar door voorkomen. Dit type allergie kan het hoornvlies, de heldere koepelachtige structuur aan de voorkant van het oog en de slijmvliezen in het bindvlies aantasten. VKC komt vooral voor bij jongens en jongere mannen, meestal in de leeftijd van 7-21. Het komt vaker voor in warmere gebieden van het land en kan veel serieuzer worden. Mensen die last hebben van vernale keratoconjunctivitis hebben ook de neiging om astma en huidaandoeningen te hebben, zoals eczeem. Symptomen kunnen zijn: ernstige jeuk, tranen, ropy, witte afscheiding, Ptosis (een aandoening waarbij het bovenste ooglid lager kan hangen dan normaal), geplaveide stoten onder het ooglid genaamd papillen en lichtgevoeligheid. VKC kan ook een unieke reactie veroorzaken, Horner-Trantas Dots, kleine stoten van ontstekingscellen rond de limbus, het weefsel aan de rand van het hoornvlies. Zoals eerder vermeld, kan VKC ook de cornea beïnvloeden. Een zeer belangrijke zorg voor mensen met VKC is de ontwikkeling van schildzweren op het hoornvlies. Het lichaam ontwikkelt schildzweren in reactie op de geplaveide stoten onder het ooglid en van het overreagerend immuunsysteem. VKC kan een individu het risico op gezichtsvermogen doen verliezen als het niet goed wordt behandeld.
- Atopische keratoconjunctivitis (AKC) – Atopische keratoconjunctivitis is een ernstige vorm van oogallergie die zowel het hoornvlies van het oog als de binnenbekleding van de onderste oogleden kan omvatten. AKC treft meestal jongvolwassenen, beginnend in de late tienerjaren tot begin twintig, en kan tientallen jaren aanhouden. De meerderheid van mensen met AKC heeft ook atopische dermatitis, allergische rhinitis en / of astma. Ernstige AKC kan leiden tot complicaties zoals cataracten, ooginfecties en blindheid. Symptomen van AKC kunnen zijn ernstige jeuk, lichtgevoeligheid, dikkere, vezelachtige afscheiding, huidreacties rond de ogen en grote papillen (hobbels onder de oogleden). AKC kan ook het hoornvlies beïnvloeden. Mensen met AKC kunnen nieuwe bloedvaten in het hoornvlies ontwikkelen. Ook kunnen zich kleine verzamelingen witte bloedcellen in het hoornvlies ontwikkelen. Er is ook een verband tussen AKC en een aandoening die keratoconus wordt genoemd. Keratoconus is een aandoening waarbij het hoornvlies extreem steil wordt en uiteindelijk zeer vervormd zicht kan veroorzaken. Het hoornvlies wordt ook erg dun, wat leidt tot aanzienlijke veranderingen in zicht, littekens en vervorming van het hoornvlies. Hoewel wordt aangenomen dat keratoconus wordt overgeërfd, zijn sommigen van mening dat keratoconus eigenlijk wordt veroorzaakt door het intense "wrijven van het oog" in verband met ernstige vormen van oogallergieën.
- Giant papillaire conjunctivitis (GPC) – Giant papillaire conjunctivitis wordt meestal geassocieerd met het dragen van contactlenzen. Het wordt verondersteld een allergie te zijn die verwant is aan eiwitten die vaak aanwezig zijn in onze tranen. Normaal gesproken zijn ze mogelijk geen probleem. Wanneer contactlenzen echter vaak worden gedragen, kunnen deze eiwitten zich aan het oppervlak van de contactlenzen binden. Bij chronische blootstelling aan dit eiwit beginnen zich symptomen te vertonen die sterk lijken op allergieën. Aan de onderkant van het bovenste ooglid beginnen zich zeer grote papillen te vormen. Deze papillen werken als kleine vingers en beginnen vast te grijpen of vast te houden aan de contactlens, waardoor de lenzen veel meer bewegen dan normaal. Een methode die optometristen gebruiken om de verandering van GPC te verminderen, is patiënten in te passen in dagelijkse, wegwerpbare contactlenzen die een dag kunnen worden gedragen en vervolgens worden weggegooid. Ze ontvangen elke dag een frisse, gloednieuwe lens. Symptomen van GPC zijn jeuk, slijmafscheiding, wazig zicht, ongemakkelijke of bewegende contactlenzen en gevoel van vreemd lichaam.
Diagnose van oogallergieën
Primaire zorg en allergieartsen zijn goed thuis in het diagnosticeren en behandelen van allergieën. Wanneer allergische oogklachten echter ernstiger worden, is het meestal een goed idee om een optometrist of oogarts in te schakelen. Oogartsen hebben betere medicijnen in hun allergiearsenaal en zijn beter uitgerust om allergische conjunctivitis te behandelen. Ze hebben ook speciale instrumentatie en educatie waarmee ze het oog kunnen inspecteren om ernstige complicaties uit te sluiten die soms het gezichtsvermogen kunnen aantasten en het gezichtsvermogen kunnen bedreigen.
Behandeling van oogallergieën
De behandeling van oogallergieën is veelzijdig. Het eerste en belangrijkste onderdeel van een behandelplan voor allergieën voor de ogen is het verwijderen van de trigger die allergieën veroorzaakt. De trigger is een antigeen waarvoor uw lichaam allergisch is geworden. Blijf binnen als pollen een piek hebben voor het gebied waarin u woont. Vermijd ook buitenshuis tijdens bepaalde tijden van de dag wanneer de pollenaantallen hoger kunnen zijn, zoals halverwege de ochtend en de vroege avond. Om de mogelijke blootstelling binnen te beperken, moet u de ramen gesloten houden en een goed filter op uw airconditioner gebruiken.
Probeer de blootstelling aan huisstofmijt in uw slaapkamer te verlagen om allergische triggers die binnenshuis kunnen zijn te verminderen. Was beddengoed vaak in heet water. Overweeg de aanschaf van speciale hoezen voor uw kussens die mijten weghouden. Neem een douche voordat u naar bed gaat om pollen en andere antigenen af te spoelen die zich overdag op uw huid of haar kunnen verzamelen.
Wanneer oogallergieën groter worden, kunnen oogdruppels of orale medicatie een optie zijn. Een veelvoorkomende aanbeveling van oogartsen voordat ze voorgeschreven medicijnen voorschrijven, is om de allergie-patiënt meerdere keren per dag gekoelde, vrij verkrijgbare, kunstmatige tranen te laten inleiden. Dit dient om uw oog opnieuw te hydrateren en te smeren en verdunt het aantal antigenen dat aanwezig is in uw tranen. Een koude kunstmatige scheur is als het aanbrengen van een koud kompres op je oog, maar het gaat rechtstreeks in je oog. Dit vernauwt de bloedvaten en voelt geweldig op een prikkelbaar, jeukende oog.
Wanneer oogallergieën ernstiger worden, kunnen oogdruppels op recept en orale medicatie worden geïndiceerd. Er zijn hoge kwaliteit receptplichtige anti-histamine oogdruppels verkrijgbaar die allergieën reguleren, vaak met slechts één druppel per dag. Afhankelijk van hoe ellendig een patiënt is of hoeveel ontsteking aanwezig is van de allergieën in de ogen, zullen oogartsen soms corticosteroïde oogdruppels voorschrijven. Hoewel deze druppels de ontsteking snel onderdrukken, moeten ze heel voorzichtig worden gebruikt en moet u worden gecontroleerd door een oogarts. Corticosteroïden kunnen bij sommige patiënten glaucoom en staar veroorzaken. Orale antihistaminica worden soms ook voorgeschreven en zijn zonder recept verkrijgbaar en op recept verkrijgbaar. Bij ernstigere allergieën en bij mensen die mogelijk ook aan astma lijden, worden leukotriene modifiers voorgeschreven. Dit zijn medicijnen die leukotriene chemicaliën blokkeren. Leukotriënen zijn chemicaliën die door ons lichaam worden vrijgegeven wanneer we in contact komen met een allergische trigger.
Bron: Ocular Allergy: A Review. Optometrisch beheer. Ernie Bowling, O.D., M.S., Tuscaloosa, Ala., Issue: February 2011
