Veel mensen wachten om de optometrist te bellen als ze wazig zien. Helaas doen velen van ons hetzelfde met onze kinderen. We worden gevraagd een oogonderzoek uit te voeren wanneer ons kind een visuele screening bij de kinderarts of op school mislukt, of bij de eerste klacht van het kind met een wazig zicht. Kinderen kunnen echter binoculaire zichtproblemen ervaren met of zonder wazig zien.
In feite gebruiken optometristen en oogartsen niet echt een wazig zicht om kinderen te beoordelen die last hebben van zichtproblemen. Terwijl ze wazig zien serieus nemen wanneer een kind klaagt, kijken ze ook naar veel andere factoren bij het onderzoeken van kinderen. Binoculaire zichtproblemen treden op wanneer het visuele systeem er niet in slaagt beide ogen met nauwkeurigheid te gebruiken. Soms kunnen deze problemen optreden zonder een openlijke klacht van wazig zicht, niet ver weg of van dichtbij.
Het volgende zijn drie goede redenen om uw kind naar de oogarts te brengen voor een controle om te controleren op problemen die niet noodzakelijk wazig zien als primaire klacht met zich meebrengen.
Latente hyperpopie
Verziendheid of hypermetropie is verziendheid. Latente verziendheid is een term die wordt gebruikt om te beschrijven wanneer verziendheid wordt gemaskeerd (wanneer de focusseerspieren worden gebruikt om de scherpstellingskracht van het oog te vergroten). Verziendheid kan lastig zijn. Sommige kinderen en zelfs sommige jonge volwassenen kunnen zelfs vrij vooruitziend zijn zonder ooit te klagen over wazig zien.
Kinderen hebben zulke krachtige scherpstelsystemen dat ze extra scherp kunnen scherpstellen om grote hoeveelheden verziendheid te compenseren. Ze slagen erin om hun visie duidelijk te maken, maar alleen door scherp te stellen of te onthalen. Iemand met latente verziendheid kan zich misschien twee keer zo hard moeten focussen als iemand die dat niet doet.
In plaats van te klagen over hoofdpijn of een wazig zicht, kunnen kinderen die niet-gecorrigeerde verziendheid hebben, stoppen met lezen of zich uitleven in de klas en in de problemen komen.
Bijziendheid of bijziendheid is anders. Over het algemeen klagen op een afstandje bijziende kinderen dat ze bepaalde dingen niet op afstand kunnen zien, met name het krijtbord op school. Tegenwoordig hebben veel scholen computerondersteunde schermen in plaats van schoolborden om studenten te helpen. Artsen en ouders moeten daar ook voorzichtig mee zijn, want wanneer bijziendheid langzaam optreedt, zien kinderen de verandering in het gezichtsvermogen niet. Tenzij ernstig bijziend, hebben de meeste bijziende mensen een duidelijk zicht van dichtbij, dus in ieder geval lijken de meeste dingen dichtbij hen duidelijk.
Net zoals kinderen met een vooruitziende blik aanzienlijk vooruitziend kunnen zijn en kunnen compenseren door extra scherp te stellen, mogen bijziende kinderen niet klagen over wazig zien. Andere symptomen zoals hoofdpijn kunnen aanwezig zijn, maar een kind zal meestal niet toegeven: "Ik zie wazig." Artsen kunnen bepalen hoeveel verziendheid wordt gecorrigeerd door speciale verwijdende druppels in te brengen die niet alleen de pupil vergroten, maar ook de focus tijdelijk verlammen. spier zodat de volledige hoeveelheid verziendheid kan worden gemeten.
Dit zal de arts precies vertellen hoeveel correctie moet worden voorgeschreven in het schouwspel of het recept voor contactlenzen.
Convergentie insufficiëntie (CI)
Convergentie insufficiëntie is de naam gegeven aan een aandoening waarbij een persoon de ogen niet naar binnen kan convergeren terwijl op een doelwit van dichtbij wordt scherpgesteld. De ogen keren normaal naar binnen of convergeren en vergroten het focusvermogen wanneer iets van dichtbij bekeken wordt wanneer het visuele systeem normaal is. De systemen die het naar binnen draaien van de oogspieren en de spier in het oog regelen die ervoor zorgt dat het oog scherpstelt of zich aanpast, zijn nauw met elkaar verbonden.
Kinderen die convergentie-insufficiëntie hebben, vinden het moeilijk om de twee afbeeldingen samen te smelten wanneer ze naar een nieuw voorwerp kijken. Een oog kan naar buiten drijven als ze proberen zich te concentreren op een woord of object in de buurt. Ze kunnen zich misschien prima concentreren, maar de oogspieren hebben het heel moeilijk om naar binnen te keren. Wanneer ze hun ogen niet gemakkelijk en nauwkeurig kunnen convergeren, kunnen kinderen last krijgen van vermoeidheid van de ogen, dubbel zien, hoofdpijn, moeite met concentreren, duizeligheid of reisziekte.
Onderzoekers hebben ook een verband ontdekt tussen convergentie insufficiëntie en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD). Als gevolg hiervan kan convergentie-insufficiëntie niet alleen lees- en bevattingsmoeilijkheden op school creëren, maar ze kunnen ook een aanwijzing zijn voor andere stoornissen zoals ADHD.
Convergentie insufficiëntie behandelen
Behandeling van convergentie insufficiëntie varieert afhankelijk van de ernst van de aandoening. Hoewel glazen moeten worden voorgeschreven, wordt convergentie-insufficiëntie vaak behandeld met een gezichtsbehandelingstherapie. Vision-therapie bestaat uit bepaalde oefeningen of computer-ondersteunde vision-oefeningen die ofwel op het werk of thuis kunnen worden uitgevoerd om de oogspieren te versterken waardoor we de ogen naar binnen kunnen draaien.
Studies tonen aan dat therapie die wordt uitgevoerd op het kantoor van de dokter in plaats van thuis, betere resultaten oplevert. Opmerkelijk is dat deze spieren behoorlijk goed kunnen worden versterkt en getraind. De symptomen lijken bij de meeste mensen na vier weken oefeningen of computerondersteunde therapie te verbeteren.
Convergentieovermaat
Convergentieovermaat is een term die wordt gebruikt om een andere onevenwichtigheid van de oogspier te beschrijven waarbij de ogen de neiging hebben om te veel naar binnen over te steken wanneer ze op afstand van een object kijken. Dit wordt veroorzaakt door een of ander soort mismatch tussen de ogen en de hersenen. Het systeem moet harder werken om de uitlijning van de ogen te behouden dan nodig is. In sommige gevallen zien mensen die lijden aan convergentieovermaat dubbel. Omdat onze hersenen het niet leuk vinden om dubbel te zien, beginnen de hersenen een van de beelden te onderdrukken wanneer er sprake is van dubbelzien. Een teveel aan convergentie kan een of beide ogen beïnvloeden.
Wanneer de ogen elkaar kruisen, wordt er gezegd dat het een esotropia is. Als een kind de neiging heeft om in te kruisen, maar het de meeste tijd recht houdt, wordt het een esophorie genoemd. Een esophoria is een soort latente esotropie. De ogen kunnen het meestal besturen, maar als één of beide ogen elkaar kruisen, wordt het een esotropie genoemd. Symptomen van esophoria zijn incidenteel dubbelzien, oogvermoeidheid, hoofdpijn, trekkend gevoel rondom de ogen, hoofdkanteling of overmatig knipperen.
Convergence Excess behandelen
Wanneer een kind met convergentieovermaat een computer leest, schrijft of op een computer werkt, klagen ze vaak over duizeligheid. Behandeling voor convergentieovermaat bestaat ook uit gezichtsvermogenstherapieoefeningen of visietraining. Hoewel veel patiënten succesvol zijn met een visuele training, is het een beetje moeilijker te controleren dan als je convergentieproblemen had. Het is gemakkelijker om de ogen te trainen om meer in te draaien, maar het is lastiger om je ogen te trainen om eruit te komen.
Vaak werken brillen goed voor deze aandoening. Wanneer de ogen scherpstellen, veroorzaakt dit meer convergentie. In een persoon met een teveel aan convergentie, zorgt dit ervoor dat de ogen meer naar binnen keren. Met een bril wordt zowel de focus op inspanning als het convergentiesignaal verminderd. Prisma kan ook worden voorgeschreven. Prisma’s verplaatsen het beeld in een bepaalde richting, zodat het oog niet zo veel hoeft te bewegen. Het prisma kan ervoor zorgen dat de ogen zich in een bepaalde hoek of positie bevinden, waar ze zich het prettigst voelen. Prisma kan aan uw lenzenvloeistofrecept worden toegevoegd.
Een heel woord
Veel dingen kunnen bij kinderen last van de ogen hebben. Deze problemen krijgen echter niet altijd de aandacht van een ouder omdat ze niet altijd wazig zien. Zelfs wanneer kinderen wazig zien, weten ze misschien niet hoe ze het duidelijk moeten uiten naar hun ouders. Ze denken misschien zelfs dat de manier waarop ze de wereld zien, volkomen normaal is. Het is een goed idee om een uitgebreid oogonderzoek te plannen met een optometrist of oogarts om te controleren op deze aandoeningen wanneer kinderen de kleuterschool betreden.
