Low-carb diëten en paleo-georiënteerde diëten worden soms samen genoemd omdat er een behoorlijke hoeveelheid overlap is in de benaderingen. Paleo-eters baseren wat ze eten op een model van eten zoals onze pre-agrarische voorouders deden sinds onze fysiologie in essentie hetzelfde is als die van hen was. Dit betekent dat paleo-mensen over het algemeen niet veel eten op het gebied van granen, peulvruchten, bewerkte voedingsmiddelen en vaak zuivelproducten.
Dus het paleodieet (denk aan vlees, eieren, groenten, fruit, noten) heeft de neiging om van nature arm aan koolhydraten te zijn, en velen dachten dat een deel van het voordeel van een paleodieet hieraan te wijten is. In feite zijn de dramatische gezondheidsverbeteringen die mensen melden van het overschakelen naar een paleo-manier van eten opmerkelijk vergelijkbaar met de duizenden beschrijvingen die ik heb gehoord van mensen die een koolhydraatarme manier van eten volgen.
De Paleo-gemeenschap en koolhydraten
Er lijkt echter een zekere terugslag te zijn in een deel van de paleo-gemeenschap met betrekking tot de relatie met koolhydraten. Hier zijn een aantal aspecten aan verbonden, waaronder a) mensen die met goede resultaten zogenaamde "veilige zetmelen" * (bijv. Yams) aan hun dieet toevoegen, en b) het idee afwijzen dat de voordelen van een paleodieet op enigerlei wijze zijn gerelateerd aan het feit dat er over het algemeen minder koolhydraten zijn. De meeste paleo-mensen onderschrijven het idee dat het simpelweg is dat ze "echt heel voedsel" eten, wat betekent dat ze geen toegevoegde suikers, geraffineerde koolhydraten en kunstmatige ingrediënten eten, maar niet noodzakelijkerwijs minder koolhydraten in totaal.
Waarom Paleo en Low Carb-resultaat bij gewichtsverlies
Een prominente paleoblogger, Stephan Guyenet, heeft uitgelegd waarom zowel koolhydraatbeperkte als paleodiëten leiden tot gewichtsverlies: beide diëten elimineren wat we zouden kunnen noemen "hyper" – smakelijk voedsel "- voedingsmiddelen vervaardigd om zeer smakelijk te zijn en, zo wordt beargumenteerd, een reactie in ons lichaam teweegbrengen die overeenkomsten vertoont met verslaving, of op zijn minst" heel veel wil eten ".
Dr. Guyenet nam deel aan een lange openbare discussie met Gary Taubes over dit onderwerp.
Richard Nikoley, van de Free the Animal Blog, deed een aantal experimenten met het toevoegen van aardappel aan zijn dieet en het vinden van positieve resultaten. Dit en ander onderzoek bracht hem tot een synthese van zijn denken tot nu toe over het onderwerp dat hij op zijn blog plaatste. Hij neemt in zijn overpeinzingen over waarom mensen niet altijd hun streefgewicht bereiken op een koolhydraatarm dieet.
Ik denk dat al dit denken en debatteren net zo gezond is als het eten van echt heel voedsel! Dus ik dacht dat ik zou ingaan met een of twee observaties, omdat het een onderwerp is waar ik steeds vaker naar gevraagd word.
Ik heb een vriend en een buurvrouw wiens familie een paar jaar geleden een paleo-manier van eten begon te volgen, met geweldige resultaten – gewichtsverlies, genormaliseerde bloeddruk, enz. Zij en ik kletsen af en toe over paleo en low-carb aan het eten. We hebben het gehad over het concept ‘veilige zetmelen’ en ik heb in essentie beweerd dat iedereen een ander niveau van koolhydratengevoeligheid heeft. Onlangs vertelde ze me: "Nou, ik ben tot de conclusie gekomen dat er geen veilige zetmelen voor mij zijn ".Dit is het precies. Iedereen moet te weten komen over hun eigen lichaam. Meer dan de helft van de bevolking in de Verenigde Staten heeft problemen met bloedsuiker, en de overgrote meerderheid weet het niet.
Diabetes, insulineresistentie, pre-diabetes, "pre-pre-diabetes" en reactieve hypoglycemie zijn aandoeningen van het koolhydraatmetabolisme (eigenlijk dezelfde stoornis, alleen op verschillende punten in het spectrum), dus regulering van koolhydraatconsumptie
moet zijn deel van de oplossing. De jonge, vitale, gezonde mensen die ik heb gezien op het Ancestral Health Symposium hopen hopelijk op een manier om te voorkomen dat ze deel gaan uitmaken van die groep. Maar voor sommigen van ons is het te laat en is er geen ander alternatief dan goed te letten op de hoeveelheid koolhydraten die we consumeren als we onze gezondheid willen behouden. De verbinding tussen honger en gewicht
Wat betreft Nikoley’s gedachten over de vraag waarom sommigen hun streefgewicht niet halen, denk ik dat we ook rekening moeten houden met de vele eetlustcontrolemechanismen in ons lichaam die deel uitmaken van ons lichaam. ‘ probeert ons op een bepaald gewicht te houden of, waarschijnlijk nauwkeuriger, met een bepaalde hoeveelheid vet.
Verrassing! Honger speelt eigenlijk een rol in hoeveel we wegen! Het verbaast me altijd hoe weinig aandacht dit krijgt van mensen die praten over gewichtsverlies! Natuurlijk kunnen we doorgaan met het verminderen van de hoeveelheid voedsel die we eten, maar weinig mensen zijn in staat om constant honger te bestrijden.
Waarom verliezen mensen op verschillende plaatsen hun gewicht op hetzelfde niveau? Mijn speculatie is dat het te maken heeft met de permanente schade die er is aan het metabole systeem en in het bijzonder aan de alvleesklier. We weten dat tegen de tijd dat een persoon wordt gediagnosticeerd met diabetes, ongeveer de helft van de bètacellen in hun pancreas beschadigd zijn en mensen met pre-diabetes aanzienlijke schade hebben. De Endocrine Society citeert bewijs dat schade al een tijdje aanwezig is voordat iemand prediabetisch wordt genoemd. Ik vermoed dat dit een grote invloed heeft op de kans op aanhoudend gewichtsverlies.
In ieder geval denk ik dat het logisch is dat we, als we het geluk hebben om erachter te komen wat voor ons en / of de mensen om ons heen werkt, proberen verder te generaliseren. We denken dat het waar is voor iedereen of voor bijna iedereen. In de mate dat mensen die zich aangetrokken voelen tot koolhydraatbeperkt eten en paleo-eten twee verschillende (hoewel overlappende) populaties zijn, kunnen verschillende dingen lijken te werken, en onze ideeën worden versterkt wanneer hetzelfde werkt voor mensen die op ons lijken.
Ik denk dat het belangrijkste is dat we allemaal dingen blijven uitproberen en de resultaten delen, zodat we allemaal van elkaar kunnen leren. Dus hoera voor iedereen die de beste aanpak van alles volgt, de "My Body, My Science Experiment" -benadering!
* Voor iedereen die geïnteresseerd is in wat sommige zetmelen "niet veilig" maakt – vanuit paleoperspectief wordt er veel van gedacht dat het te wijten is aan "anti-voedingsstoffen" in veel granen, peulvruchten en ander plantaardig voedsel. Voor een uitstekende bespreking van dit onderwerp, raad ik het boek van Loren Cordain ten zeerste aan,
The Paleo Answer: 7 Days to Lose Weight, Feel Great, Stay Young .
