Waarom snijden is vaak onveilig voor atleten

Onveilig afvallen blijft een probleem voor wedstrijdsporters en actieve volwassenen. Volgens een artikel gepubliceerd in het Journal of the International Society of Sports Nutrition (JISSN), bereiken atleten snel gewichtsverlies door agressieve voedingsstrategieën waardoor ze een hoog risico lopen op nadelige gezondheidseffecten. De National Collegiate Athletic Association (NCAA) implementeerde een succesvol programma voor gewichtsbeheersing na de dood van drie collegiale worstelaars met behulp van snelle gewichtsverliesregimes. Een soortgelijk programma voor gezond gewichtsbeheer wordt voorgesteld voor judosporters die, net als worstelaars, protocollen voor gewichtsklassen gebruiken.

Het probleem: ongezond gewichtsverlies

Sporters voelen zich vaak onder druk gezet om de ideale lichaamssamenstelling voor hun sport te behouden door ongezonde methoden te implementeren om dit doel te bereiken, maar onderzoek wijst uit dat onveilige gewichtsverliespraktijken de gezondheid en atletische prestaties negatief kunnen beïnvloeden. De National Athletic Trainers ‘Association vond het nodig dit probleem te verbeteren door veilige richtlijnen voor gewichtsverlies en -beheer op te stellen.

Wie loopt er gevaar?

Worstelen, voetbal en boksen hebben gewichtsclassificaties ingevoerd voor gezondheid, veiligheid en gelijke deelname aan wedstrijden. Er zijn andere atleten waar lichaamsgewicht en samenstelling ook een rol spelen in het succes van hun sport, maar zonder begeleiding op het gebied van gewichtsbeheersing. Zonder de classificatie van het gewicht of de verantwoordingsprogramma’s voor gewichtsverlies, gebruiken de volgende sporters ook vaak onveilige methoden voor gewichtsverlies:

Dansers
Distance Runners
Fietsers
Bodybuilders
Turners

Veelvoorkomende onveilige methoden voor gewichtsverlies

Atleten en actieve volwassenen zijn altijd op zoek naar manieren om atletische prestaties en lichaamssamenstelling te verbeteren. Hoewel sommige atleten gezonde strategieën kunnen gebruiken om hun doelen te bereiken, kiezen velen ervoor om onveilige methoden voor gewichtsverlies te implementeren. Volgens het Journal of Athletic Trainingkunnen onveilige praktijken technieken zijn om zelf deprivatie aan te nemen, waardoor uitdroging, zelfverbranding en ongeordend eten kunnen ontstaan. Volgens ander onderzoek is het gebruikelijk dat een atleet ernstige caloriebeperkings- en dehydratatiemethoden combineert om lichaamsvet te verminderen. De volgende algemene onveilige gewichtsverliespraktijken werden uiteengezet in de Statement Nationale Athletic Trainers ‘Association Position Statement: Vrijwillige dehydratie

omvat een aantal gangbare methoden voor snel afvallen bij atleten die een lager lichaamsgewicht willen bereiken voor competitie. Dit kan actieve uitdroging zijn, die overmatig zweten is tijdens het sporten terwijl je zware kleding of rubberen pakken draagt. Passieve uitdroging is de praktijk van voedselbeperking en het eten van een diuretisch dieet dat vochtverlies bevordert. Gestimuleerde uitdroging wordt bereikt door diuretica die de urineproductie verhogen. Voorgeschreven diuretica "zijn misbruikt door atleten die snel gewichtsverlies zoeken voor competitie." Intraveneuze verwijdering van bloed voor een atleet om gewicht te maken voor competitie is ook gebruikt. Het bloed wordt opnieuw toegediend nadat de atleet gewicht heeft gewonnen voor de concurrentie, maar er is beperkte informatie over deze methode van uitdroging. Caloriebeperking
is een andere veel voorkomende methode voor gewichtsverlies bij atleten. Zeer caloriearme diëten (VLCD’s) beperken een of meer macronutriënten die essentieel zijn voor de gezondheid en atletische prestaties. Wanordelijk eten prev komt veel voor bij mannelijke en vrouwelijke atleten. Wanordelijk eetgedrag is gekoppeld aan snel gewichtsverlies en kan leiden tot ongezonde lichaamsvetpercentages.
"Sporters die concurreren in esthetische sporten hadden de hoogste indicatoren van eetstoornissen." Negatieve gezondheidseffecten Volgens

Sports Health

is snel gewichtsverlies nooit veilig en kan het leiden tot nadelige gezondheidseffecten. De National Collegiate Athletic Association(NCAA) heeft nieuwe regels goedgekeurd om snelle strategieën voor gewichtsverlies te helpen voorkomen, maar bij veel atleten komen nog steeds onveilige methoden voor. Van de volgende onveilige praktijken zoals hierboven beschreven is aangetoond dat deze de gezondheid en atletische prestaties van atleten en actieve volwassenen negatief beïnvloeden: Vrijwillige dehydratie

wordt beschouwd als een onveilige methode voor snel gewichtsverlies en omvat actief, passief, caloriebeperkend en farmaceutisch gestimuleerd vochtverlies. Uitdroging kan een negatieve invloed hebben op de atletische prestaties en het algehele functioneren van het lichaam. Onderzoek wijst uit dat sporters die gedehydrateerd zijn meer dan 2 procent van hun lichaamsgewicht minder aerobe prestaties, verminderde kracht, kracht en uithoudingsvermogen kunnen ervaren. Neurologische functie, zuurstofverbruik en temperatuurregeling zijn ook aangetast. Uitdrogingsniveaus van meer dan 4 procent kunnen een aanzienlijke verslechtering van het zuurstofverbruik, het prestatievermogen en nadelige gezondheidseffecten veroorzaken die medische aandacht vereisen.

Caloriebeperking is een andere methode die atleten gebruiken voor snel gewichtsverlies en omvat zeer caloriearme diëten (VLCD’s). Volgens onderzoek kunnen VLCD’s het cardiovasculaire systeem negatief beïnvloeden en zelfs de hartspier beschadigen. Caloriebeperking zou ook een verhoogde bloeddruk veroorzaken en de hormoonfunctie verminderen. Zonder adequate voedingsstoffen zijn de hormoonfactoren voor spiergroei en -ontwikkeling beperkt en kunnen krachtwinsten niet worden gerealiseerd.
VLCD’s zijn ook geïndiceerd voor het verminderen van botvorming, mogelijk veroorzaakt door stressfracturen en osteoporose. Caloriebeperking zou ook de schildklierfunctie aantasten. Als reactie op de onbalans in het schildklierhormoon neemt de basale metabolische snelheid (BMR) af en worden de bijnieren gestimuleerd om meer cortisol vrij te maken. Deze cascade van het negatieve hormoon stimuleert de hypofyse om het follikelstimulerend hormoon (FSH) te verlagen, waardoor de oestrogeenspiegels dalen, wat leidt tot menstruatieproblemen. Onderzoek toont verder aan dat VLCD’s het immuniteitssysteem op cellulair niveau significant verslechteren, wat kan leiden tot chronische ziekte en infecties. Wanordelijk eten
kan mild tot ernstig zijn bij atleten. Volgens onderzoek treft 62 procent van de sportbeoefenaars met de hoogste gewichtsgebeurtenissen en esthetische competities wanordelijk eten. Vroeg stadium ongeordend eten kan beginnen als een gezond dieetplan om de atletische prestaties of lichaamssamenstelling te verbeteren maar ontwikkelt zich tot extreme caloriebeperking. De druk van competitieve sport en het bereiken van ideale lichamen zou leiden tot dysmorphia, ongeordend eten en eetstoornissen bij zowel mannelijke als vrouwelijke atleten. Nadelige gezondheidseffecten zijn vergelijkbaar met die beschreven onder calorierestrictie, maar wanordelijk eten bevat ook een psychologische component die professionele begeleiding vereist om het gedrag te overwinnen.
Aanbevelingen Onveilige methoden voor gewichtsverlies en managementprogramma’s ontbreken voor atleten en actieve volwassenen. Het is aangetoond dat deze praktijken de gezondheid nadelig beïnvloeden en de atletische prestaties compromitteren. De

National Athletic Trainers ‘Association

heeft aanbevelingen gepubliceerd die gezondheidswerkers, trainers en diëtisten veilige richtlijnen bieden voor atleten en actieve volwassenen die gewichtsverlies en lichaamssamenstelling willen bereiken. Ook werd aangegeven dat het belangrijk is voor sporters, ouders en coaches om te leren hoe ze het gezonde gewicht en de lichaamssamenstelling kunnen bepalen om veilig te voldoen aan de atletische eisen. Veilige werkwijzen zouden atleten in staat stellen om aan hun energie- en voedingsbehoeften te voldoen voor optimale gezondheid en prestaties. De National Athletic Trainers ‘Associationheeft goede richtlijnen opgesteld voor veilig gewichtsverlies en gewichtsbehoud op basis van chronisch onderzoek en literatuur. De

sterkte van de aanbeveling Taxonomie criteriumschaal was de template voor de volgende categorieën en aanbevelingen: Bewijscategorie A (goed ontworpen experimentele, klinische onderzoeken ondersteunen de aanbeveling) Bewijscategorie B

(experimentele, klinische onderzoeken bieden een sterke theoretische onderbouwing voor de aanbeveling) Bewijscategorie C
(op dit moment onbetrouwbaar bewijs voor de aanbeveling) De volgende aanbevelingen staan in de Position Nationale positiebeschrijving van de atletieklerarenvereniging
voor het beoordelen van de lichaamssamenstelling en het lichaamsgewicht voor atleten en actieve volwassenen. Elke aanbeveling is ingedeeld naar het niveau van wetenschappelijk bewijs om de aanbeveling op dit moment te ondersteunen: Bewijscategorie A:

onvoldoende klinische ondersteuning om een aanbeveling in deze categorie te plaatsen Bewijscategorie B:

Beoordeling van lichaamssamenstellingen die veilig lichaamsgewicht bepalen en er moeten lichaamssamenstellingsdoelen worden gebruikt. Het lichaamsgewicht moet in gehydrateerde toestand worden bepaald.

Lichaamssamenstelling moet worden beheerd met behulp van zowel voeding als lichaamsbeweging.De totale calorie-inname moet worden berekend met behulp van basaal metabolisme (BMR) en de energiebehoeften voor activiteit.

Een gezond en gezond voedingsplan met voldoende energie en voedingsstoffen moet het hele jaar door worden behouden.
Metabolisme tijdens een activiteit moet worden overwogen om elke energieproducerende voedingsstof in het dieet te berekenen.
Bewijscategorie C:
Stats voor lichaamsamenstelling moeten op dezelfde manier worden ingenomen, onder toezicht worden gehouden en worden gebruikt als persoonlijke en vertrouwelijke medische informatie.
De beoordelaar van de lichaamssamenstelling moet goed worden opgeleid en valide en betrouwbare beoordelingen van de beoordeling van de lichaamssamenstelling gebruiken.
Het doelgewicht moet worden bepaald door het lichaamsgewicht te beoordelen in verhouding tot de lichaamssamenstelling. (beoordeling moet tweemaal per jaar plaatsvinden voor de meeste mensen, met niet minder dan 2 tot 3 maanden tussen de metingen).

Er moeten privébeoordelingen worden gebruikt om persoonlijke vooruitgang op het gebied van gewichts- en lichaamssamenstelling te volgen. Ze moeten op gepaste tijdstippen worden gepland om de voortgang te begeleiden en herbeoordelingscycli te versterken.

Frequentere beoordelingen van het lichaamsgewicht worden aanbevolen als hydratie een probleem is.
Actieve volwassenen en atleten die deelnemen aan sportactiviteiten met gewichtsklassificatie mogen tijdens hun trainingscycli geen overmatige hoeveelheden lichaamsgewicht verliezen of krijgen.
Calorische inname moet gebaseerd zijn op individuele lichaamsgewichtsdoelen.
Adequate voedingsinname kan worden bepaald met behulp van de voedselpiramide-gids van het Amerikaanse ministerie van landbouw als een veilige methode.
Veilige en geschikte aërobe oefeningen helpen bij het afvallen van het gewicht en het lichaamsvet.
Wijzigingen in lichaamssamenstelling moeten geleidelijk zijn, zonder overmatige beperkingen of gebruik van onveilig gedrag of producten.
Gewichtsbeheersing en doelstellingen voor lichaamssamenstelling, gecombineerd met fysieke conditioneringsdoelen, zullen actieve volwassenen en atleten helpen om hun gezonde gewichtsdoelen te bereiken.
Regelmatige educatie en discussies over veilige dieet- en gewichtsbeheerspraktijken moeten regelmatig plaatsvinden.
Individuele behoeften aan voeding of lichaamssamenstelling moeten privé worden besproken met deskundigen op het gebied van voeding en gewichtsbeheersing.
Ergogene en dieethulpmiddelen moeten voorzichtig worden gebruikt en alleen onder de aanbeveling van goed opgeleide fitnessprofessionals met kennis van de eisen van sport en bestuursorganen.