1MRSA Blaren op de neus
MRSA is niet het enige soort bacteriën dat de huid kan infecteren. In feite kan methicilline-resistente staphylococcus aureus (MRSA) niet eenvoudig worden geïdentificeerd door ernaar te kijken. Veel huidinfecties lijken op elkaar. Deze foto’s van huidpuisten illustreren de verschillende manieren waarop MRSA en andere infecties op de huid kunnen lijken.
Huid kookt vaak verkeerd als een bug of spider bite. Je kunt hier foto’s zien die ook in de spinnenkaart staan omdat het slachtoffer dacht dat de kook kwam van een spinnenbeet. Tenzij je een spin verliest tijdens het bijten, is de kans groot dat de kook veroorzaakt wordt door een of ander type infectie.
Victim Bridget dacht dat deze blaar van een spinnenbeet was totdat de arts haar vertelde dat het methicillineresistent staphylococcus aureus (MRSA) was. Bridget heeft deze foto ingediend, zodat anderen kunnen zien hoe huidinfecties eruit zien en leren hoe belangrijk het is om naar een arts te gaan wanneer blaren of laesies steeds erger worden.
Bridget kreeg antibiotica om de infectie te doden. Hopelijk nam ze alle antibiotica die ze had voorgeschreven. Als we niet alle antibiotica voltooien zoals voorgeschreven, kunnen we de groei stimuleren van ziektekiemen zoals MRSA die resistent zijn tegen bepaalde antibiotica.
Ondanks dat haar arts haar zei dat niet te doen, gooide Bridget de blaar (zie de volgende MRSA-foto).
2MRSA Blister geknakt
Wat Bridget dacht dat een spinbeet was, bleek methicilline-resistent staphylococcus aureus (MRSA). Er ontwikkelde zich een pijnlijke blaar op haar tenen die niet alleen geneest. Bridget kreeg antibiotica voorgeschreven om de infectie te doden.
Bridget zegt dat ze na drie dagen de blaar opendeed omdat ze de pijn en druk niet kon opvangen. Ze kreeg het advies niet van haar arts, maar deed het toch.
Ik adviseer zeker niet om tegen een arts in te gaan; daarom gaan we in de eerste plaats naar de dokter. Bridget had een nieuwe infectie in de laesie kunnen introduceren en maakte haar voet erger. Ze had de MRSA ook kunnen stimuleren om naar andere delen van haar lichaam te migreren.
3Impetigo
Impetigo is een bacteriële infectie van de huid die bij kinderen vrij algemeen voorkomt (in feite hoor ik sommige mensen het verkeerd uitspreken infantigo). Het komt van Stafylokokken of Streptococcus bacteriën.
Impetigo is gemakkelijk te behandelen, veroorzaakt geen koorts en uw arts zal het waarschijnlijk kunnen identificeren door er naar te kijken. Als hij of zij het niet zeker weet, kan uw arts de laesies testen om te zien of het impetigo is of niet.
Hoewel dit geen MRSA is, merk dan op hoe het er erg op lijkt bij andere huidinfecties. Merk ook op hoe vergelijkbaar deze laesies zijn voor de soorten blaren en huidzweren die mensen vaak associëren met spinnenbeten.
4MRSA Laesie op de arm van de gevangene
Methicilline-resistente staphylococcus aureus (MRSA) kan niet worden geïdentificeerd door er simpelweg naar te kijken.
Blaren en steenpuisten zijn de meest voorkomende vormen van MRSA-infecties op de huid. Vaak verward als spin bijt – zelfs door artsen – deze stafylokok infecties zijn zeer resistent tegen veel antibiotica.
Deze MRSA-infectie is uitputtend. Artsen zullen vaak in een MRSA-infectie snijden om het te draineren. Een MRSA-infectie die openstaat om te laten wegvloeien, mag alleen door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg worden gedaan met een steriele techniek om verspreiding van de MRSA of de introductie van een nieuwe infectie te voorkomen.
MRSA-infecties verspreiden zich gemakkelijk door overvolle omstandigheden zoals die in gevangenissen en militaire kazernes. Hoewel er geen verschil is in de feitelijke bacteriën, worden MRSA-infecties die zich verspreiden via ziekenhuizen en verpleeghuizen aangeduid met door de gezondheidszorg verworven MRSA (HA-MRSA). MRSA-infecties die uit andere gebieden komen – waaronder gevangenissen, huizen en barakken – staan bekend als community acquired MRSA (CA-MRSA).
5MRSA Koken op de arm van de gevangene
Methicilline-resistente staphylococcus aureus (MRSA) kan niet worden geïdentificeerd door er gewoon naar te kijken.
Blaren en steenpuisten zijn de meest voorkomende vormen van MRSA-infecties op de huid. Vaak verward met spinnenbeten – zelfs door artsen – zijn deze stafylokokbesmettingen zeer resistent tegen veel antibiotica en kunnen ze zich gemakkelijk verspreiden door overvolle omstandigheden zoals die van gevangenissen of militaire kazernes.
Ook al komt MRSA het vaakst voor als blaren of steenpuisten, niet alle blaren of steenpuisten komen van MRSA. Andere vormen van staphylococcus aureus, evenals groep A Streptococcus -bacteriën, veroorzaken huidinfecties die erg op elkaar lijken. Of het nu gaat om een stafylokokbesmetting, een streptokokkeninfectie of MRSA, als de kook zich ontwikkelt en niet binnen een paar dagen verdwijnt, ga dan naar een arts.
MRSA-infecties die zich verspreiden via ziekenhuizen en verpleeghuizen, worden MRSA (HA-MRSA) genoemd die door de gezondheidszorg is verworven. MRSA-infecties die van ergens anders komen dan in een gezondheidszorgomgeving staan bekend als community acquired MRSA (CA-MRSA).
6Huidkook in Zambia
Deze lezer was bezorgd dat zijn kook kwam van een spin:
Het begon klein – blaarachtig (geel wit) – na een paar uur werden de blaren omringd door roodachtig en opgezwollen vlees, wat moeilijk was als je raakte het aan. Dit gebied is in alles toegenomen, een gezwollen roodachtig gebied en zelfs de kleine blaar werd meer geel en groter.
Hij zag een arts in Zambia, die een lans maakte en zijn zweet afvoerde. Hij vond dat deze behandeling met gewone kookkuren het nog erger maakte:
De plaatselijke arts in Mansa, Zambia heeft vastgesteld dat dit een BOIL is en dat het moet worden gesneden en weggedrukt! Ik geloof dat deze actie de pijnlijke pijn alleen maar verergerde (ik weet niet wat er had moeten gebeuren) maar deze pijnlijke plek is toen behoorlijk toegenomen in alles!
7 Gezwollen gezicht
Tami Berg diende deze foto’s in van een infectie in haar gezicht die haar dwarszat sinds ze een familielid in het ziekenhuis bezocht. Haar arts heeft gesuggereerd dat ze de infectie in het ziekenhuis heeft opgelopen – die ziekenhuizen hebben die plekken vervelend gevonden.
Tami’s zwelling vorderde snel gedurende een periode van 3 dagen. Ze ging naar de dokter op dag 1 en kreeg Augmentin, een oraal antibioticum. Het werkte niet.
Op de derde dag van de zwelling (de foto links) ging Tami weer naar de dokter. Inmiddels was de zwelling zo ver gevorderd dat haar huisarts haar naar een specialist in oor, neus en keel (KNO) stuurde. Ze kreeg een injectie met Rocephin.
De rechterfoto is dezelfde dag genomen als de andere foto, maar 4 uur na de Rocephin-injectie.
Tami dacht oorspronkelijk dat de pijn en irritatie die ze voelde afkomstig was van een puistje. Pas toen de zwelling haar deed lijken op een ‘Who from Whoville’, zocht ze hulp bij haar arts. Zwelling door infecties als deze kan druk uitoefenen op belangrijke structuren zoals zenuwen en luchtwegen, dus als de zwelling erg genoeg wordt, is het tijd om naar de dokter te gaan.
Alle hieruit geuite meningen zijn uitsluitend voor educatieve doeleinden en zijn niet bedoeld voor diagnose.
