Als u symptomen heeft en uw arts kan niet de diagnose stellen, kan hij u vertellen dat uw probleem "alles in uw hoofd" is.
Of erger – hij zal het je niet vertellen, maar hij zal het anderen vertellen. Zo vaak doen artsen die zich op deze manier gedragen dat omdat ze het een probleem met je willen maken, geen probleem met hun eigen onvermogen om antwoorden te vinden. Dat is de praktijk van een arrogante dokter, iemand die denkt dat hij nooit fout of niet in staat is.
Maar ondanks dat uw arts probeert uw mentale status de schuld te geven, blijft u die fysieke symptomen ervaren. Je weet dat er iets niet klopt. U weet dat u een diagnose nodig hebt omdat u een behandeling nodig heeft die werkt. Je weet dat er iets mis is dat moet worden opgelost.
Hieronder volgen enkele stappen die u moet nemen als uw arts u vertelt dat uw probleem zich in uw hoofd bevindt.
1. Ga er niet vanuit dat "alles in uw hoofd" een negatief oordeel is.
"Helemaal in uw hoofd" betekent misschien niet dat uw arts uw symptomen afwijst. Wat dit kan betekenen, is dat uw arts de mogelijkheid wil onderzoeken dat uw lichamelijke symptomen een oorzaak hebben die is geworteld in uw hersenen en niet het lichaamssysteem dat aangetast lijkt te zijn.
We weten bijvoorbeeld allemaal dat duizeligheid onze magen kan verstoren en zelfs kan doen overgeven. We weten dat stress ervoor kan zorgen dat we uitbreken in netelroos of andere onvolkomenheden op onze huid veroorzaken. Angst of schaamte zorgt ervoor dat we blozen of zelfs gaan transpireren.
De moderne medische wetenschap vindt elke dag nieuwe manieren waarop onze denkprocessen ons fysiek beïnvloeden. Ze noemen dit de verbinding tussen geest en lichaam. Dat verband is ook wat placebo-geneesmiddelen werkt.
Wanneer de verbinding tussen geest en lichaam problematische symptomen veroorzaakt, noemen artsen de resultaten psychosomatische ziekten of somatoforme stoornissen.
Als u last heeft gehad van stress of als u denkt dat het mogelijk is dat uw symptomen te wijten zijn aan recente stressvolle ervaringen of emotionele trauma’s, denk dan dat "alles in uw hoofd" mogelijk precies is wat het probleem is en werk samen met uw arts om het uit te zoeken .
2. Begrijp dat uw arts niet in staat is om u te diagnosticeren
De waarheid is dat het niet mogelijk is voor elke arts om elk antwoord te kennen, of om elke ziekte te kunnen diagnosticeren. Wij patiënten mogen niet verwachten dat een bepaalde arts die mogelijkheid heeft, en artsen moeten dat ook niet van zichzelf verwachten. Arrogant of niet, geen enkele dokter zou het gewicht van die verwachting op zijn schouders moeten hebben.
Er zijn verschillende redenen waarom we die verwachting niet kunnen hebben.
Wat patiënten in plaats daarvan moeten verwachten, is dat een arts het een goede, objectieve poging zal geven, en dan, als ze de uitdaging niet kan oplossen, dat ze ons zal helpen de middelen te vinden om de juiste antwoorden van iemand of ergens te krijgen anders, en niet om alleen maar het probleem van onze geestelijke gezondheid de schuld te geven.
3. Werk samen met uw arts om erachter te komen wat er mis is.
Werk het proces van differentiële diagnose met uw arts door, wat u kan helpen bepalen wat alle mogelijkheden zijn.
Misschien wilt u ook overwegen welke mogelijkheden uw arts niet kent of niet vaak diagnosticeert.
Dysautonomia is bijvoorbeeld een goede verklaring en diagnose voor een groot aantal symptomen die moeilijk zijn vast te stellen en niet kunnen worden getest.
4. Krijg een tweede of derde mening.
Dit kunt u het best zelfstandig doen, niet door een verwijzing van uw huidige, niet-te-diagnosticeren-uw arts. Volg de richtlijnen voor het verkrijgen van een objectieve second opinion.
5. Vraag om een verwijzing naar een psycholoog of psychiater. (Ja – serieus!)
Dit is de stap die de meesten van ons missen, maar misschien wel de meest vitale en belangrijke stap. Dit is waarom: als uw arts u vertelt dat uw probleem zich in uw hoofd bevindt, zal het u waarschijnlijk gefrustreerd en boos maken.
De beste wraak, als je eenmaal zeker weet dat het probleem niet psychosomatisch is of een somatoforme stoornis (zie # 1 hierboven) is om te bewijzen dat hij ongelijk heeft. Als hij je het beste kan vertellen, zit het probleem helemaal in je hoofd, dan is dat waar je mee gaat. Vraag om die verwijzing.
Hij zal de verwijzing verstrekken (zie hieronder voor uitkomsten). Of hij wil niet – op dat moment heb je zijn bluf gebeld.
Als hij de doorverwijzing verstrekt, en u een ontmoeting hebt met de psycholoog of psychiater, dan heeft u twee mogelijke uitkomsten en beide kunnen u van dienst zijn. Een uitkomst is dat u mentaal stabiel wordt geacht, zonder hypochondrie of cyberchondriën. Nu weet je dat de niet-diagnostiserende arts het bij het verkeerde eind had – en dat zal hij ook doen.
Het andere mogelijke resultaat is dat de psycholoog of psychiater zal vaststellen dat je een mentaal probleem hebt dat moet worden aangepakt.
Als de counsellor je vertelt dat het probleem in je opkomt, krijg je ook zeker een tweede psychologische mening. Neem de grootste moeite om een tweede mening over de geestelijke gezondheid te vinden van iemand die totaal niet aangesloten is bij uw oorspronkelijke "alles in uw hoofd" -arts. Je wilt niet dat de vriendschappen van de artsen invloed hebben op je vermogen om de juiste diagnose te stellen.
6. Zodra u die opties hebt gevolgd, hebt u keuzes die u moet maken om vooruit te komen.
U kunt ervoor kiezen om te werken met de artsen waarvan u denkt dat ze de juiste antwoorden voor u hebben.
Een waarschuwing: de juiste mening is niet noodzakelijk de mening die u beter vindt. Zorg ervoor dat je met de juiste arts kiest om te werken met degene die de juiste antwoorden heeft en niet alleen de antwoorden die je het gemakkelijkst vindt.
Je kunt deze tactieken bekijken om alle informatie te vinden die mogelijk is om je te helpen bepalen wat je diagnose kan zijn.
7. Werk samen met een pleitbezorger van een patiënt.
Soms zijn de beste antwoorden afkomstig van iemand zonder belang bij de uitkomst, behalve uw succes. Een pleitbezorger van een privé-patiënt kan u helpen een stap achteruit te doen, de belangrijke stukjes van uw puzzel op te sporen en vast te leggen en u helpen bepalen waar u heen kunt gaan. Hier leest u hoe u een geduldige advocaat kunt vinden, interviewen en kiezen.
