Hoe kunnen we zien of een oudere lijdt aan een psychische aandoening, symptomen van cognitieve achteruitgang of beide? Wat kunnen we doen om hen te helpen? Wat kunnen we doen als ze niet bereid zijn om onze hulp te accepteren?
Afgezien van beoordeling en medicamenteuze behandeling, kunnen we gedragsbenaderingen toepassen die alle gezinsleden kunnen leren om ouderen te helpen verlichting te vinden.
Veel van het heeft te maken met voorbijgaan aan het stigma van geestesziekten en de behandeling van symptomen zoals het voorkomt om onze ouderen kalm en in vrede te houden. Het vereist training van zorgverleners hoe ze deze ouderlingen kunnen benaderen op een manier die het beste is voor de oudere. We moeten ook ouderlingen leren hoe ze zichzelf moeten kalmeren en ons moeten bellen als ze in nood verkeren.
Hieronder volgen enkele tips voor het behandelen van ouderen met een psychische aandoening:
Maak een afspraak met een arts
Als u merkt dat een oudere psychiatrische symptomen vertoont zoals depressie, angst, verwarring of paranoia, maak dan meteen een afspraak met zijn of haar primaire zorg arts (PCP). Een beslisser zonder geheugenverlies die de medische geschiedenis van de patiënt kent, moet de patiënt bijwonen. De meeste ouderlingen hebben coaching van familie nodig om een verwijzing te accepteren om een psychiater of psycholoog te raadplegen voor een psychiatrische of psychologische evaluatie. Een PCP kan ook hier helpen.
Een specialist raadplegen
Als een oudere presenteert met psychiatrische symptomen en geheugenverlies die niet gediagnosticeerd zijn, moet een goede PCP of geriater hem of haar een Mini-Mental Status-examen geven, evenals enkele pen- en papiergeheugentests om snel het geheugen te controleren en psychiatrische symptomen als ze betrekking hebben op oriëntatie op tijd en plaats.
Dan moet de PCP je geliefde doorverwijzen naar een neuropsycholoog voor uitgebreid geheugenonderzoek, en naar een psychiater en neuroloog om psychiatrische symptomen en geheugenverlies te diagnosticeren en te behandelen. De behandeling kan alles omvatten, van medicijnen tot ambulante geheugensteungroepen tot thuisoefeningen met een verzorger.
Geheugen en psychologisch testen
Er zijn thuisbezoek neuropsychologen die geheugen en psychologische tests uitvoeren voor ouderlingen thuis. Anders moet het poliklinisch worden gedaan. Deze resultaten kunnen worden gebruikt om psychiatrische medicatie te beheren of om een capaciteitsverklaring vast te stellen als uit de resultaten blijkt dat een patiënt niet in staat is om medische of financiële beslissingen te nemen. Er is veel aan dit stuk, vooral omdat het betrekking heeft op het gebruik van psychiatrische medicijnen bij ouderen die geconserveerd zijn.
Symptomen volgen
Het is belangrijk om de verzorger en het gezin in te schakelen bij het opsporen van bijwerkingen van een nieuw medicijn en de effecten ervan, en deze informatie ook aan artsen te melden. Bel onmiddellijk een dokterspraktijk met nieuwe symptomen tussen afspraken, omdat medicijnen voor de geestelijke gezondheid over het algemeen vrij sterk zijn en ouderen snel op hen reageren. Het is het beste dat een specialist ouderengeneeskunde met deze gegevens omgaat en daar rechtstreeks een dokterspraktijk om raad vragen voor een juist beheer.
Meds monitoren
Stel dat uw oudste een nieuw psychiatrisch medicijn begint en het lijkt geen effect op hen te hebben, of hun gedrag wordt erger. Behalve dat dit ook wordt gemeld en zo snel mogelijk door een arts wordt gezien, moet een verzorger de oudere nauwlettend in de gaten houden voor andere symptomen die vaak voorkomen bij psychiatrische medicijnen bij oudere personen, zoals kortademigheid, zweten, verhoogde depressie en afgenomen loop / verhoogd valrisico. Alle gezinsleden moeten dergelijke wijzigingen noteren en rapporteren.
Spreek hun taal
Gedragsbenaderingen zijn vaak de meest toegankelijke hulpmiddelen voor ouderen met een psychische aandoening die geen psychiatrische medicijnen willen nemen.
Deze worden het best voorgeschreven door geropsychologen of psychiaters. Het is het beste om symptomen te beschrijven in plaats van medische aandoeningen (d.w.z. "wanneer u zich verdrietig voelt" versus "uw chronische depressie"). Mantelzorgers en familieleden kunnen deze aanpak leren. Het draait om het spreken met een ouderling op een manier die het meest aangenaam is om de samenwerking te vergroten.
De resultaten op verstandige wijze bespreken
Stel redelijke verwachtingen in voor ouderen met een psychische aandoening om opwinding en teleurstelling te voorkomen. Laat hun artsen potentiële uitkomsten van behandeling met patiënten bespreken en herhaal hun aanbevelingen, zodat een oudere geen valse hoop krijgt dat een antidepressivum hun depressie zal uitroeien. Geef ouderlingen een samenvattingsoverzicht voor doktersbezoek, zolang het hen niet verontrust. Geef alle artsen een kopie van de huidige medicijnlijst van de patiënt die u bijhoudt, zodat elke arts weet wat de anderen hebben voorgeschreven.
Thuiszorg verbeteren
Er zijn veel dingen die u kunt doen om het leven thuis voor deze patiënten gunstiger te maken. Zorg ervoor dat ouderlingen met sundowner en geestesziekte thuis zijn en zich voor het vallen van de avond vestigen. Verfruimtes in lichte kleuren voor ouderen met een depressie. Zorg ervoor dat ouderen met een psychische aandoening altijd buiten elke dag tijd doorbrengen (in staat zijn) om te helpen met alle symptomen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Vermijd hoge zout- of suikerdiëten. Maak hun voeding zo rijk aan vers fruit en groenten als mogelijk. Vermijd cafeïne en stimulerende middelen, vooral alcohol, wat kan leiden tot schadelijke bijwerkingen van medicijnen en uitdroging.
Praat met hen
Geef ouderen met psychische aandoeningen voldoende tijd en ruimte om zo vaak te praten als ze willen. Dit zorgt voor een uitlaatklep – een plaats waar moeilijke emoties kunnen worden losgelaten en zichzelf kunnen uitwerken. Het beste wat je kunt doen voor iemand met een psychische aandoening is om iemand te geven die ze kunnen vertrouwen als al het andere wegglijdt. Vraag hulpverleners en voorzieningen om ouderlingen ruimte te geven wanneer ze in beroering zijn om hen te laten kalmeren en de aflevering voorbij te laten gaan. We maken het veel erger wanneer we ze verdringen. Er mag slechts één persoon tegelijk met hen spreken. Blijf kalm.
Grenzen instellen
Het is belangrijk om geduldig te zijn met een oudere, hen zoveel mogelijk keuzemogelijkheden te geven en hen te helpen kalmeren als ze overstuur zijn. Vaak hebben ouderlingen met een psychische aandoening alleen grenzen nodig en een bak voor hun emoties, waardoor ze zich anders onbeheerst voelen. Dat kan een oprecht gesprek zijn, een knuffel, een oor, of laten weten hoeveel je om hen geeft.
Het blijkt dat er meer is dat we kunnen doen om de ouderen in ons leven te helpen die lijden aan een psychische aandoening. Het is een gecompliceerd en moeilijk proces dat niet mag worden onderschat. Met hulp van professionals en goede zelfzorg, inclusief ondersteuningsgroepen of individuele therapie, kunnen we er in de donkerste uren voor onze geliefden zijn om hun last te verlichten en te verzekeren dat we nergens heen gaan.
Dit artikel is verstrekt door Kindly Care, een online service waarmee u een in-home zorgverlener bij u in de buurt kunt vinden.
