Het kan eng zijn om uw Pap-uitstrijkresultaten van uw arts te krijgen. "Normaal" is gemakkelijk te begrijpen. Als u echter een abnormale uitstrijkje heeft, kan het moeilijk zijn om te weten of de resultaten iets zijn waarover u zich zorgen moet maken. Deze gids voor abnormale uitstrijkjesresultaten zal u helpen te begrijpen wat uw arts u probeert te vertellen. Hoe meer u begrijpt, hoe gemakkelijker het is om weloverwogen beslissingen te nemen over de nazorg.
Normaal
Een normaal uitstrijkresultaat betekent dat alle cellen in de steekproef eruitzien zoals ze zouden moeten zijn. Aanvullende follow-up is niet aangegeven. U moet doorgaan met testen volgens de huidige richtlijnen.
ASCUS
ASCUS staat voor Atypical Squamous Cells met onbepaalde betekenis. Met andere woorden, er zijn plaveiselcellen die er niet normaal uitzien. Die cellen zijn echter niet abnormaal genoeg om als dysplasie te worden beschouwd.
ASCUS is het meest voorkomende abnormale uitstrijkje. Het is meestal niets om je zorgen over te maken. Hoewel ASCUS kan worden veroorzaakt door een vroege HPV-infectie, kan een ASCUS-diagnose ook te wijten zijn aan irritatie door seks of zelfs aan een slechte uitstrijktechniek. Diagnoses van ASCUS zullen vaak na verloop van tijd spontaan verdwijnen zonder tussenkomst of behandeling.
Follow-up voor ASCUS is meestal een herhaling uitstrijkje na zes maanden. Als dat normaal is, is verdere follow-up niet nodig. Op dat moment kan een patiënt terugkeren naar het normale screeningsschema.
Als alternatief kunnen patiënten met de diagnose ASCUS worden getest op HPV. Vervolgens wordt iedereen die positief is voor een hoog-risico-type verzonden voor verdere follow-up, zoals colposcopy of LEEP. Richtlijnen voor follow-up variëren met de leeftijd en de zwangerschapsstatus, maar ASCUS heeft niet doorgaans agressieve follow-up of behandeling nodig.
SIL
SIL is een ander vaak voorkomend afwijkend uitstrijkje. Het acroniem staat voor squameuze intra-epitheliale laesie. Squameuze intra-epitheliale laesies zijn plaveiselcellen die op een manier zijn veranderd die suggereert dat ze uiteindelijk kanker kunnen worden. Dit betekent echter niet dat ze kanker zullen worden. Zelfs zonder behandeling zullen veel gevallen van SIL vanzelf oplossen. Squameuze intra-epitheliale laesie diagnoses kunnen worden onderverdeeld in twee typen: hooggradig en laaggradig. Deze correleren respectievelijk met CIN 1 en CIN 2 of 3 diagnoses. LSIL / CIN 1:
Lage graad squameuze intra-epitheliale laesies (LSIL) zijn bijna altijd een teken dat een vrouw is geïnfecteerd met HPV. Deze diagnose houdt ook in dat de arts die het uitstrijkje of de biopsie heeft gelezen tekens heeft die eruitzien als vroege fase van pre-kanker.
LSIL-diagnoses komen relatief vaak voor. Ze lossen vaak vanzelf op zonder behandeling. Bij zeer jonge vrouwen is follow-up meestal een herhaling uitstrijkje in zes of twaalf maanden. Voor oudere, reproductieve leeftijd vrouwen, suggereren de American College of Obstetrics and Gynecology (ACOG) richtlijnen colposcopie om de omvang van de schade te bepalen. Ze bevelen de behandeling NIET noodzakelijk aan. Voor postmenopauzale vrouwen kan de follow-up een herhaalde uitstrijkje, HPV-test of colposcopie zijn.Omdat LSIL zo vaak alleen geneest, pleiten de meeste artsen voor een minder agressieve benadering van follow-up in plaats van behandeling. In de ACOG-richtlijnen wordt zelfs gesteld dat CIN 1 / LSIL
niet mag worden behandeld
tenzij het langer dan twee jaar aanhoudt, voortschrijdt naar CIN 2 of CIN 3 of andere medische factoren zijn betrokken. Overbehandeling is echter nog steeds relatief gebruikelijk. Soms wanneer mensen de uitdrukking "pre-cancereuze cellen" horen, besluiten ze dat ze liever veilig zijn dan sorry, zelfs wanneer de behandeling aanzienlijke bijwerkingen kan hebben. HSIL / CIN 2-3: Hoogwaardige squameuze intra-epitheliale laesies (HSIL) hebben meer kans op baarmoederhalskanker dan LSIL.
Veel van deze laesies nemen echter nog steeds alleen af. Carcinoma in situ, of CIS, is de meest ernstige vorm van HSIL en de meest waarschijnlijke vorm van kanker. CIS kan ook worden gediagnosticeerd als CIN 3.Richtlijnen stellen dat elke vrouw die gediagnosticeerd is met HSIL door uitstrijkje gevolgd moet worden door colposcopie. Tijdens de colposcopieprocedure kunnen laesies worden gebiopteerd of kunnen ze worden behandeld met LEEP, conization, bevriezing (cryotherapie) of lasertherapie. Voor klein genoeg laesies kan een ponsbiopsie feitelijk als behandeling worden gebruikt.
ASC-H
Dit ingewikkeld ogende acroniem staat voor de diagnose "atypische squameuze cellen, kan HSIL niet uitsluiten." Het betekent in feite dat de artsen moeite hebben met het stellen van een diagnose. Misschien heb je HSIL, misschien niet. De artsen kunnen niet vertellen zonder een verdere test. Follow-up door colposcopy wordt aanbevolen.
AGC
Atypische glandulaire cellen (AGC) verwijst naar veranderingen in de cervix die niet voorkomen in het squameuze epitheel. In plaats daarvan werden abnormale glandulaire cellen in het monster waargenomen. Dit resultaat suggereert dat er kanker kan zijn in de bovenste delen van de baarmoederhals of de baarmoeder.
Follow-up voor AGC kan colposcopie, HPV-testen en bemonstering van de voering van zowel de cervix (de endocervix) als de baarmoeder (het endometrium) omvatten. De keuze van de follow-up hangt af van welke specifieke soorten abnormale cellen werden gezien in het uitstrijkje. Behandeling voor AGC, indien nodig, is meer invasief dan behandeling van squameuze cellaesies.
Kanker
Als u de diagnose baarmoederhalskanker heeft, betekent dit dat de schade aan uw baarmoederhals niet langer oppervlakkig is. U wordt waarschijnlijk naar een oncoloog gestuurd voor verdere follow-up en behandeling. De mate van behandeling zal variëren naargelang de ernst van uw kanker.
