Moeten we, naast gezond eten, lichaamsbeweging en mentale activiteit, babysittende kleinkinderen toevoegen aan de lijst met manieren om dementie te voorkomen?
Volgens wat recent onderzoek, misschien.
Als onderdeel van het Women’s Healthy Aging Project in Australië namen 186 postmenopauzale vrouwen in de leeftijd van 57-68 deel aan deze studie, van wie er 120 grootouders waren. De cognitie van de deelnemers werd getest met behulp van verschillende cognitieve beoordelingstools.
Ze werden ook ondervraagd over hoe vaak ze op hun kleinkinderen passen.
De resultaten
Onderzoekers die bij dit onderzoek betrokken waren, ontdekten dat er een goede plek leek te zijn voor cognitie in termen van hoe vaak grootouders op hun kleinkinderen babysitten. Vrouwen die hun kleinkinderen bab een dag per week babbelen toonden de hoogste cognitieve scores van alle deelnemers, inclusief degenen die helemaal niet babysitten. In het bijzonder lieten de resultaten zien dat het werkgeheugen geprofiteerd heeft van grootouders. Deze studie concludeerde ook dat er te veel van het goede zou kunnen zijn als het om kleinkinderen gaat. Vrouwen die 5 of meer dagen per week kleinkinderen op kleinkinderen meldden, vertoonden lagere cognitieve vaardigheden, met name in het geheugen, verbaal vloeiendheid en verwerkingssnelheid. Onderzoekers merkten ook op dat deze vrouwen meer gefrustreerd waren over hun rol als grootouder, waarschijnlijk als gevolg van een te grote uitbreiding van de hoeveelheid mantelzorgers.
Aanvullend onderzoek
Een andere studie die gegevens uit het onderzoeksproject Survey of Health, Aging and Retirement in Europe (SHARE) gebruikte, vond vergelijkbare voordelen van de zorg voor kleinkinderen – zonder een opmerkelijk verlies van deze voordelen voor degenen die dit dagelijks deden.
Deze studie omvatte 6.274 vrouwen in de leeftijd van 50-80 die minstens één kind hadden.
Tests die verbale vloeiendheid, rekenvaardigheid, onmiddellijke recall en vertraagde recall meten, werden gebruikt om de cognitie te beoordelen.
Aanvankelijk merkten onderzoekers op dat cognitieve scores lager leken voor de grootouders die dagelijks voor kleinkinderen zorgden. Ze hebben de gegevens echter van dichterbij bekeken en vastgesteld dat de dagelijkse zorg door grootouders eerder werd uitgevoerd door grootouders die ouder waren, met pensioen gingen, minder betrokken waren bij sociale activiteiten en mensen met een lagere opleiding. De onderzoekers concludeerden dat deze kenmerken (die risicofactoren zijn voor cognitieve achteruitgang) de resultaten beïnvloeden. Nadat ze er rekening mee hadden gehouden, bepaalden ze dat het enige cognitieve gebied dat negatief werd beïnvloed door dagelijkse zorgverlening, numeriek was: het vermogen om eenvoudige wiskundige problemen te berekenen. De auteurs van de studie veronderstelden dat stress of vermoeidheid van het bieden van dagelijkse zorg mogelijk een rol speelt op dat gebied van cognitie.
Deze studie concludeerde dat de zorg voor kleinkinderen zelfs op dagelijkse basis geen negatieve invloed had op cognitieve scores (behalve de cijfermatige score) en sommige gebieden van cognitieve vaardigheden zelfs verbeterde. Sterker nog, ze ontdekten dat degenen die dagelijks kleinkinderen verzorgden beter scoorden op mondelinge vloeiendheid dan degenen die slechts één keer per week voor hun kleinkinderen zorgden.
Waarom zou u zorgen voor kleinkinderen om uw hersenen te helpen?
Een van de theorieën achter deze resultaten is dat uit meerdere eerdere onderzoeksstudies een verband tussen sociale interactie en risicovermindering van dementie is gebleken. Interactie met kinderen zou een belangrijk niveau van sociale interactie en mentale activiteit kunnen bieden die de volwassene ten goede zou kunnen komen.
