Tachypnea is de medische term voor een toename van de mate van ademhaling (ademhaling). De normale ademhalingsfrequentie is tussen 12 en 20 voor volwassenen. Alles meer dan 20 ademhalingen per minuut wordt tachypnea genoemd.
Functie van Tachypnea
Ook bekend als snelle ademhaling, is tachypnea gebruikelijk bij mensen die emfyseem hebben, ofwel omdat ze niet genoeg zuurstof binnenkrijgen of ze proberen "overtollige kooldioxide af te blazen" (een afvalproduct van het metabolisme), opgebouwd in hun bloed als gevolg van een onvoldoende uitzetting van ingeademde lucht.
Met andere woorden, tachypnoe bij mensen met COPD wordt meestal veroorzaakt door ofwel een te laag zuurstofniveau (partiële zuurstofdruk of pO2,) dat een snelle, oppervlakkige ademhaling of een te hoog koolstofdioxidegehalte (dat snelle ondiepten stimuleert) stimuleert ademhaling.)
Behalve dat COPD verantwoordelijk is voor een lage zuurstof of een verhoogd koolstofdioxidegehalte, zijn er andere mechanismen waarmee mensen met COPD tachypnea kunnen ontwikkelen. Koortsen die verband houden met longinfecties kunnen bijvoorbeeld tachypneu veroorzaken. Hartbeschadiging zoals congestief hartfalen en bloedarmoede kunnen ook bijdragen aan een snelle ademhaling, evenals angst gerelateerd aan kortademigheid – angstig zijn voor een goede ademhaling en het loslaten ervan.
Tachypnoe versus andere ademhalingsgerelateerde termen
Het kan helpen om enkele termen te definiëren om tachypnea beter te begrijpen. Overwegende dat tachypnea verwijst naar een snelle oppervlakkige ademhaling, hyperpnoe staat voor zowel snelle als diepe ademhaling en treedt op tijdens matige lichaamsbeweging.
Dyspnoe verwijst naar het gevoel van kortademigheid. Bij dyspnoe kan de ademhalingssnelheid snel, langzaam of normaal zijn en de diepte van de ademhaling kan oppervlakkig, diep of normaal zijn.
Hyperventilatie is een snelle diepe ademhaling, maar in tegenstelling tot hyperpnoe heeft het geen fysiologische functie in het lichaam.
Het maakt het zuur-base-evenwicht in het lichaam zelfs erger.
Tachypnea als een symptoom van chronische pulmonaire obstructieve aandoeningen (COPD)
Tachypnea komt veel voor bij alle vormen van COPD en is, samen met dyspnoe, een veel voorkomend symptoom van COPD-exacerbaties. Vormen van COPD waarbij tachypnea vaak voorkomt, zijn chronische bronchitis, emfyseem en bronchiëctasie.
Fysiologisch versus pathologisch Tachypnoe
Een zeer belangrijk onderscheid om op te merken met tachypnoe bij COPD is of het fysiologisch dan wel pathologisch is. Dat zijn grote woorden, maar het concept is gemakkelijk te begrijpen. Fysiologisch betekent dat de tachypneu een doel heeft. Dus door snel oppervlakkig te ademen, corrigeert het lichaam andere afwijkingen. In dit geval is het belangrijk om de onderliggende oorzaak te behandelen, omdat behandeling van de tachypnea alleen schadelijk kan zijn.
Daarentegen vindt pathologische tachypneu plaats wanneer een persoon een snelle, oppervlakkige ademhaling ontwikkelt die schadelijk kan zijn voor het lichaam.
Behandeling van tachypnea
Behandeling van tachypnoe met COPD hangt af van de behandeling van de onderliggende oorzaak van de stoornis, en als het fysiologisch of pathologisch is. Therapie kan inhalatoren omvatten zoals bronchodilatoren om de luchtwegen te openen waardoor zuurstof beter naar de longblaasjes kan gaan en kooldioxide gemakkelijker kan worden uitgeademd.
Steroïden kunnen de ontsteking in de luchtwegen verminderen, wat ook helpt bij beide processen. Als medicatie alleen niet in staat is om de zuurstofniveaus tot normaal in het lichaam te herstellen, kan zuurstoftherapie nodig zijn.
Tachypnea met COPD kan ook te wijten zijn aan infecties. Longinfecties kunnen koorts veroorzaken, wat op zijn beurt fysiologische tachypneu veroorzaakt. De therapie hiervoor zou het behandelen van de infectie zijn in plaats van het direct aanpakken van de tachypnea.
Als tachypnea pathologisch is, met andere woorden, als snelle oppervlakkige ademhaling niet werkt om de zuurstof / koolstofdioxidegehalten en de zuur-base balans van het lichaam te herstellen, kan een behandeling waarbij specifiek naar tachypnea wordt gekeken, worden geprobeerd.
Een voorbeeld is hyperventilatie door angst. In plaats van het zuurstof / koolstofdioxidegehalte en de zuur-base balans van het bloed te verbeteren, kan hyperventilatie deze slechter maken. In dit geval kan het behandelen van angst, bijvoorbeeld met ontspanning, ademhaling, geleide beelden of meditatie, de beste behandeling zijn. Angst komt zeer vaak voor bij mensen met COPD, en dit kan verder bijdragen tot afwijkingen veroorzaakt door de longziekte.
