Chronische gastro-intestinale bloedingen zijn bloedingen die meestal langzaam zijn en die ofwel heel lang kunnen doorgaan ofwel in korte tijd kunnen starten en stoppen.
De symptomen van chronische GI-bloeding zijn afhankelijk van waar in het spijsverteringskanaal de bloeding optreedt. Chronische bloeding in het maagdarmkanaal is mogelijk niet gemakkelijk te detecteren als een bloeding van de acute bloedsomloop omdat de tekenen ervan minder duidelijk zijn.
Het is belangrijk dat u medische hulp inroept wanneer u tekenen van gastrointestinale bloedingen ziet of de symptomen van een gastro-intestinale bloeding vertoont.
Chronische gastro-intestinale bloedingen kunnen bij de patiënt bloedarmoede veroorzaken. Het is daarom belangrijk om de symptomen van bloedarmoede te kennen. Die symptomen zijn onder meer:
- Vermoeidheid, verlies van energie
- Zwakte
- Duizeligheid of duizeligheid
- Bleke huid
- Kortademigheid, vooral tijdens het trainen
- Moeilijkheden concentreren
- Hartkloppingen (gevoel dat het hart sneller klopt)
- Pijn op de borst
- Koude handen en voeten
- Hoofdpijn
Uw arts kan laboratoriumtests voor bloedarmoede bestellen. De volgende stappen zouden zijn om een colonoscopie en een esophagogastroduodenoscopie te bestellen om de oorzaak van de bloeding te vinden.
Bloeden in het spijsverteringskanaal is geen ziekte, maar eerder een symptoom van de ziekte. De oorzaak van het bloeden kan te maken hebben met een aandoening die kan worden genezen of het kan een symptoom zijn van een ernstiger aandoening.
De oorzaak van de bloeding hangt af van het deel van het spijsverteringskanaal waar bloedingen optreden.
Veel voorkomende oorzaken
In de slokdarm:
- Ontsteking (esophagitis): maagzuur dat in de slokdarm terechtkomt, kan ontsteking veroorzaken, en dit ontsteking kan leiden tot bloeden.
- Varices: dit zijn abnormaal vergrote aders aan de onderkant van de slokdarm.
- Tranen: Een scheur in de bekleding van de slokdarm die gewoonlijk wordt veroorzaakt door langdurig braken, maar die ook kan worden veroorzaakt door langdurig hoesten of hikken. Dit wordt soms het Mallory-Weiss syndroom genoemd, wat een aandoening is van het onderste uiteinde van de slokdarm veroorzaakt door ernstige kokhalzen en braken en gekenmerkt door scheuring geassocieerd met bloeden.
- Zweren
- Kreeft
In de maag:
- Zweren: Zweren kunnen vergroten en eroderen door een bloedvat, waardoor bloedingen ontstaan.
- Gastritis
- Kanker
In de dunne darm:
- Zweer in de twaalfvingerige darm
- Inflammatoire darmaandoening: er kan een ontsteking optreden die kan leiden tot bloeding.
- Kreeft
In de dikke darm en rectum:
- aambeien: dit is de meest voorkomende oorzaak van zichtbaar bloed in het lagere spijsverteringskanaal en is meestal felrood. Het zijn vergrote aders in het anale gebied die kunnen scheuren en bloeden.
- Colitis ulcerosa: Ontsteking en kleine ulceraties kunnen bloedingen veroorzaken.
- Ziekte van Crohn: dit is een chronische aandoening die een ontsteking kan veroorzaken die kan leiden tot rectaal bloedverlies.
- Dikkedarmkanker: dit is een aandoening veroorzaakt door uit de buidel te lopen van de dikke darmwand.
Behandeling
Behandeling van bloedingen in het spijsverteringskanaal hangt af van de oorzaak van het bloeden en of het bloeden acuut of chronisch is. Als aspirine bijvoorbeeld verantwoordelijk is voor het bloeden, stopt de patiënt met het gebruik van aspirine en wordt het bloeden behandeld. Als kanker de oorzaak is van het bloeden, is de gebruikelijke behandeling de verwijdering van de tumor. Als een maagzweer de oorzaak is van het bloeden, kan de arts een medicijn voorschrijven voor de behandeling van H. pylori, een verandering in het dieet aanbevelen, mogelijk een verandering in levensstijl.
De eerste stap in de behandeling van GI-bloeding is om het bloeden te stoppen. Dit wordt meestal gedaan door chemicaliën rechtstreeks in een bloedende locatie te injecteren of door de bloedingslocatie te cauteriseren met een verwarmingssonde die door een endoscoop wordt geleid.
De volgende stap is om de aandoening die het bloeden veroorzaakte te behandelen. Dit omvat medicijnen die worden gebruikt om zweren, esophagitis, H. pylori en andere infecties te behandelen. Deze omvatten protonpompinhibitoren (PPI’s), H2-blokkers en antibiotica. Chirurgische ingreep kan ook nodig zijn, vooral als de oorzaak van de bloeding een tumor of poliepen is, of als de behandeling met een endoscoop niet succesvol is.
