Het stellen van de juiste diagnose van liespijn bij een atleet is een uitdaging geworden voor artsen en atleten. Nog niet zo lang geleden werd bij de meeste pijn bij een atleet gediagnosticeerd als een spier. In de afgelopen decennia heeft significant onderzoek de bron van liespijn onderzocht en een groot aantal aandoeningen gevonden, van spierletsel, kraakbeenschade, zenuwproblemen en urologische aandoeningen kunnen allemaal vergelijkbare symptomen veroorzaken.
Een bijzonder moeilijk diagnostisch probleem is een hernia.
Er treedt een hernia op als de spieren of pezen van de onderbuikwand verzwakken. Dit deel van de buik is dezelfde regio waar een inguinale hernia voorkomt, de inguinale gracht genoemd. Wanneer een inguinale hernia optreedt, is er voldoende verzwakking van de buikwand om een zakje, de hernia, voelbaar te maken. In het geval van een hernia, is het probleem te wijten aan een verzwakking van dezelfde buikwandspieren, maar er is geen zichtbare hernia.
Het lieskanaal is een regio in de onderbuik, net boven de lies. Het kanaal wordt gevormd door de inserties van buikspieren en pezen, evenals verschillende ligamenten. In het lieskanaal stroomt het zaadstreng (bij mannen) of het ronde ligament (bij vrouwen). Dit deel van de buik is gevoelig voor verzwakking van de buikwand, waardoor een uitstulping of hernia kan ontstaan.
Het probleem met de buikwand bij mensen met een sporthernia is geen kwestie van spierkracht. Een zwak deel van de buikwand hebben, betekent niet dat je niet genoeg sit-ups of kernversterking doet. Integendeel, de buikwand in een bepaald gebied is te dun, waardoor de hernia zich kan vormen. De sporthernia komt niet voor in het gebied van het grote, dikke deel van de spier.
Symptomen van een sporthernia
Een sporthernia begint meestal met een langzaam begin van pijn in de onderbuik. Symptomen kunnen zijn:
- U voelt pijn in de onderbuik
- U voelt pijn in de lies
- U hebt pijn in de zaadbal (bij mannen)
Meestal worden de symptomen verergerd door activiteiten zoals rennen, snijden en naar voren buigen. Patiënten kunnen ook verhoogde symptomen hebben bij hoesten of niezen. Sportbreuken komen het meest voor bij atleten die een voorovergebogen houding moeten behouden, zoals hockeyspelers. Sportbreuken komen echter ook voor bij veel andere soorten atleten, zoals voetbal en voetballers.
De diagnose van een sporthernia wordt bepaald op basis van de combinatie van de geschiedenis van de patiënt, lichamelijk onderzoek en diagnostische tests. Onlangs is het gebruik van MRI-tests meer gebruikelijk geworden bij het zoeken naar tekenen van een hernia. Eerder werd de MRI voornamelijk gebruikt om andere oorzaken van liespijn te vinden, maar recent onderzoek heeft enkele karakteristieke bevindingen gevonden van een MRI bij patiënten met een hernia in de sport. Daarom worden MRI’s vaker gebruikt om de diagnose van een hernia bij sport te bevestigen.
Er zijn een aantal andere oorzaken van liespijn bij atleten, en in feite is een sporthernia een relatief ongebruikelijke oorzaak van liespijn.
Helaas krijgen veel patiënten deze diagnose zonder een adequate evaluatie van alle mogelijke oorzaken van liespijn. Ik zie vaak atleten die een moeilijk te diagnosticeren symptoom van liespijn hebben, die te horen krijgen dat ze een hernia hebben – terwijl dit het geval kan zijn, is het belangrijk om niet naar deze diagnose te springen zonder een grondige evaluatie door een examinator die bekend is met alle de mogelijke oorzaken van liespijn bij atleten.
Enkele van de andere mogelijke bronnen van liespijn zijn onder meer:
- Adductor-spierstammen
- Hip-labrale tranen
- Osteïtis pubis
- Stressfracturen in het bekken
Sport Hernia-behandeling
Er zijn weinig behandelingen waarvan is aangetoond dat ze effectief zijn bij hernia’s, behalve bij operaties.
Dat gezegd hebbende, de eerste behandeling van een hernia bij sport is altijd conservatief in de hoop dat de symptomen zullen verdwijnen. Rust van de activiteit, ontstekingsremmende medicijnen, ijsbehandelingen en fysiotherapie kunnen allemaal worden geprobeerd in een poging om de symptomen van de patiënt te verlichten. Versterking van het bekken en de buikspieren is soms effectief in het verlichten van symptomen.
Als deze maatregelen de symptomen van een hernia niet verlichten, kan een operatie worden aanbevolen om het verzwakte deel van de buikwand te herstellen. In een aantal onderzoeken is aangetoond dat tussen de 65 en 90 procent van de atleten na de operatie kan terugkeren naar hun activiteit voor een hernia. Rehabilitatie van een operatie-hernia duurt meestal ongeveer acht weken.
Een woord van heel wel
Sportbreuken vormen een moeilijk probleem om te behandelen; sommige dokters geloven niet dat ze bestaan. De meeste chirurgen in de sportgeneeskunde zien deze verwondingen echter en zien de herstellende atleten kunnen maken wanneer de aandoening goed is geïdentificeerd en behandeld. Als u symptomen heeft van een lage buik- of liespijn en uw arts problemen heeft met het stellen van een diagnose, vraag dan of u kunt worden beoordeeld door een arts die regelmatig sporters begeleidt met sportbreuken.
