Retrolisthesis is een achterwaartse beweging van een wervelgewervel ten opzichte van de wervel eronder. Historisch gezien werd van retrolisthesis gezien dat deze geen klinische betekenis had. Maar naarmate onderzoeksactiviteiten doorgaan, worden associaties met pijn, verminderde functionaliteit en degeneratieve veranderingen in de wervelkolom gemaakt.
Een onderzoek uit 2003 dat in The Spine Journal werd gepubliceerd, bleek bijvoorbeeld dat Afrikaans-Amerikaanse vrouwen 2 tot 3 keer meer antistolisthesis hadden (voorwaartse wervelslippen) dan hun Kaukasische tegenhangers.
De anterolisthesis had geen negatieve invloed op hun rugfunctie. Hetzelfde onderzoek toonde ook aan dat retrolisthesis (achterwaartse wervelslippen) in deze zelfde gemeenschap veel minder vaak voorkwam (4%), maar dat the de rugfunctie van de deelnemers verminderde. Een studie gepubliceerd in het nummer van Journal of the Korean Neurochirurgical Society in maart 2015
identificeerde retrolisthesis als compensatie die een ruggenwervel naar achteren beweegt wanneer uw wervelkolom en bekken te ver naar voren in het voorwaartse / achterwaartse vlak worden voorgespannen. De onderzoekers zeggen dat een kleine mate van lumbale lordose en / of een kleine bekkenkantelhoek aanleiding kan geven tot de vorming van een retrolisthesis. Terug chirurgie en retrolisthesis In een studie uit 2007 gepubliceerd in
Spine Journal,
onderzoekers 125 patiënten beoordeeld die een L5-S1 discectomie ondergingen. Hun doel was om te zoeken naar de aanwezigheid van retrolisthesis. Ze ontdekten dat bijna 1/4 van de patiënten in de studie dit achterwaartse slippen van L5 over S1 had. Als u een retrolisthesis hebt, betekent dit niet automatisch dat u meer pijn zult hebben dan iemand die dat niet doet. De onderzoekers ontdekten dat voorafgaand aan de discectomie de symptomen die door beide groepen werden ervaren (d.w.z. met en zonder retrolisthesis) ongeveer gelijk waren.De onderzoekers onderzochten ook veranderingen in spinale structuren die gepaard gaan met gevallen van retrolisthesis.
Over het algemeen vonden ze dat de aanwezigheid van retrolisthesis niet overeenkwam met een hogere incidentie van degeneratieve schijfaandoeningen of degeneratieve veranderingen in de benige ring aan de achterkant van de wervel.
Retrolisthesisis mogelijk vanwege een operatie. Een andere studie, gepubliceerd in
Spine Journal
in 2013, vond dat 4 jaar na een discectomie de pijn van de retrolistheses zich voor de eerste keer voordeed of slechter werd. Hetzelfde gold voor fysiek functioneren. Net als de Dartmouth-studie waren de uitkomsten van de patiënten met retrolisthesis die de discectomie ondergingen vergelijkbaar met die van patiënten zonder de diagnose. Deze keer omvatten de uitkomsten echter tijd in de chirurgie, hoeveelheid bloedverlies, tijd doorgebracht in het ziekenhuis of polikliniek, complicaties, behoefte aan extra wervelkolomoperaties en / of terugkerende hernia’s.Nog een andere studie (gepubliceerd in het decembernummer van
Journal of
Neurosurgery: Spine)heeft vastgesteld dat een operatie mogelijk niet geschikt is voor patiënten met meer dan 7,2% retrolisthesis in extensie (rugbogen). De reden was dat retrolisthesis in deze gevallen de risico’s van patiënten voor postoperatieve lumbale hernia verhoogde. (De operatie in kwestie was een bilaterale gedeeltelijke laminectomie, samen met verwijdering van het achterste ligament.)Wie krijgt retrolisthesis? What Wat voor soort patiënt krijgt een retrolisthesis? Uit de hierboven genoemde studie van 2007 bleek dat de aanwezigheid van retrolisthesis consistent was voor alle soorten patiënten – ongeacht of ze oud, jong, mannelijk, vrouwelijk, rokers of niet, geschoold of minder, en ongeacht ras waren.Dat gezegd hebbende, mensen met retrolisthesis waren meer geneigd om werknemers te ontvangen. En leeftijd was een factor bij degenen met vertebrale eindplaatveranderingen en / of degeneratieve schijfziekte (zowel met als zonder retrolisthesis). Dit kan zijn omdat dergelijke veranderingen over het algemeen leeftijdsgebonden zijn.
