Hier is een simpel feit over allergieën: u kunt geen allergische reactie krijgen op een stof die u nog nooit bent tegengekomen. Dit komt omdat het lichaam een stof pas na meerdere ontmoetingen als een bedreiging zal herkennen.
In tegenstelling tot een virus of bacterie, zullen de meeste allergenen geen aangeboren reactie van het immuunsysteem veroorzaken. Het is eerder een reactie die zich in de loop van de tijd ontwikkelt, vaak zonder rijm of reden waarom het bij sommige mensen voorkomt en niet bij anderen.
Het proces waarbij uw lichaam gevoelig en allergisch voor een bepaalde stof wordt, wordt sensibilisatie genoemd.
Sensibilisatie en echte allergieën begrijpen
Overgevoeligheid is een proces waarbij het immuunsysteem een defensief eiwit produceert, een antilichaam genoemd, als reactie op elke stof die het als abnormaal beschouwt, waaronder bepaalde voedingsmiddelen, pollen, schimmels of medicijnen.
De productie van het antilichaam leidt echter niet noodzakelijkerwijs tot symptomen. Afhankelijk van het individu kan de respons variëren van klein of niet-bestaand tot ernstig en mogelijk levensbedreigend.
Als zodanig is een "echte allergie" de asymptomatische reactie veroorzaakt door het immuunsysteem als reactie op een allergieveroorzaker (allergeen). Als er antilichamen maar geen symptomatische respons zijn, noemen we dat een asymptomatische gevoeligheid.
Symptomen van een echte allergie kunnen zijn:
- Huiduitslag
- Bijenkasten
- Jeuk van de ogen of huid
- Piepende ademhaling
- Rhinitis (neusdruppel, niezen, verstopping)
Bij meer ernstige overgevoeligheidsreacties, zoals bij een insectenbeet, een medicijn ( zoals penicilline), of een voedsel (zoals pinda’s) – een ernstige vorm van allergie kan zich ook wel anafylaxie voordoen. Deze all-body allergische reactie kan leiden tot een verslechtering van de symptomen en leiden tot ademnood, shock en zelfs de dood.
Variaties in allergische gevoeligheid
Interessant genoeg varieert de gevoeligheid voor allergieën niet alleen per persoon, maar ook in het deel van de wereld waarin u leeft. Als u bijvoorbeeld in het zuiden van de VS woont, hebt u een grotere kans op een allergie eieren, melk, garnalen en pinda’s. Als u in Italië woont, is de kans groter dat u allergisch bent voor vissen.
Hoewel wetenschappers niet helemaal zeker zijn waarom dit gebeurt, zijn sommigen van mening dat de wijdverspreide consumptie van bepaald voedsel in een regio zich op natuurlijke wijze vertaalt naar een hogere incidentie van een bepaalde allergie.
Aan de andere kant kan de manier waarop bepaalde voedingsmiddelen worden verwerkt (of zelfs de grond waarin ze groeien) bijdragen aan het fenomeen. Hetzelfde geldt voor verontreinigende stoffen of gifstoffen die voorkomen in bepaalde delen van de wereld en minder in andere.
Uiteindelijk komt alles terug op ons centrale feit: je kunt geen allergie hebben voor iets waar je niet aan wordt blootgesteld.
Kruisreactieve gevoeligheid
Als een persoon een echte allergie heeft, zal de aanwezigheid van het allergische antilichaam altijd in de bloedbaan aanwezig zijn. Als zodanig, waar een persoon opnieuw wordt blootgesteld aan een allergeen, zal het antilichaam daar zijn om een reactie te activeren.
In sommige gevallen zal het immuunsysteem een niet-allergeen echter verwarren met een echt allergeen.
Dit wordt kruisreactiviteit genoemd en treedt op wanneer het eiwit van een allergeenachtig stuifmeel vergelijkbaar is in de structuur van iets anders, zoals een vrucht.
We zien dit soort dingen vaak met een aandoening die bekend staat als oraal allergiesyndroom (OAS), een kruisreactieve reactie tussen stuifmeel en bepaalde rauwe vruchten. Omdat de primaire gevoeligheid voor het stuifmeel is, zijn de symptomen van allergie voor het fruit meestal milder en beperkt tot waar het fruit in contact kwam met de mond of lippen.
In dit opzicht is OAS geen echte allergie maar eerder een geval van "verkeerde identiteit" van het immuunsysteem.
