De zoektocht naar een vaccin ter bescherming tegen orale herpes en genitale herpes is lang geweest. Onderzoekers experimenteren al sinds het begin van de jaren dertig met mogelijke vaccins. Helaas is er weinig succes geboekt. Hoewel herpesvaccins zijn ontwikkeld voor muizen, zijn proeven met mensen grotendeels mislukt. Hoewel sommige herpesvaccins aanvankelijk veelbelovend leken te zijn, hebben strengere testen aangetoond dat ze niet beter zijn dan placebo.
Bestaande herpesvaccin vaccins
Technisch gesproken zijn er al verschillende herpesvaccins op de markt. Hoewel deze vaccins beschermen tegen virussen in de herpesfamilie, beschermen ze niet tegen genitale of orale herpes.
Het shingles-vaccin en het waterpokkenvaccin kijken naar twee manieren waarop een herpes-simplexvaccin zou kunnen werken. Het waterpokkenvaccin of varicella-zoster-virus (VZV) -vaccin wordt gegeven ter bescherming tegen personen die ooit met VZV zijn geïnfecteerd. Daarentegen wordt het gordelroosvaccin toegediend om de kans te verkleinen dat bestaand virus opnieuw wordt geactiveerd, waardoor symptomatische gordelroos ontstaat.
Deze zijn vergelijkbaar met de twee soorten vaccins waarvan is voorgesteld dat ze beschermen tegen orale en genitale herpes. Eén type vaccin zou zijn voor mensen die nog nooit zijn geïnfecteerd, om zich te beschermen tegen het virus. Het andere type vaccin zou zijn voor mensen die al herpes hebben, om te beschermen tegen uitbraken.
Herpes Vaccine-prioriteiten van de Wereldgezondheidsorganisatie
Het is theoretisch logisch dat een vaccin kan werken om herpesuitbraken te voorkomen. Immers, bij veel mensen reguleert het immuunsysteem herpesinfecties zodat ze nooit symptomen hebben. Dit maakt het virus een goed doelwit voor een therapeutisch vaccin, hoewel niet zo goed een doelwit als HPV.
Helaas zijn de herpes simplex-virussen die genitale en orale herpes veroorzaken, moeilijk te controleren met vaccins.
In 2017 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een reeks prioriteiten gedefinieerd voor de ontwikkeling van een herpesvaccin. Deze prioriteiten waren het resultaat van een conferentie van belanghebbenden die van over de hele wereld kwamen om te bepalen welke kenmerken van een herpesvaccin het belangrijkst zouden zijn. De groep prioriteiten die ze bedachten, was:
- Het aantal mensen dat besmet raakt met hiv verminderen omdat ze een genitale herpesinfectie hebben. (Genitale pijnlijke plekken verhogen het risico op HIV-overdracht).
- Om het aantal mensen dat negatief wordt beïnvloed door HSV te verminderen. Dit omvat het verminderen van zowel fysieke als psychische symptomen van herpes. Het omvat ook het verminderen van het risico van ernstige gevolgen van herpes, zoals neonatale herpes.
- De impact van herpesinfectie op reproductieve gezondheid verminderen.
WGO suggereerde dat twee soorten vaccins nuttig kunnen zijn voor herpes simplex-infecties. Profylactische vaccins, zoals het waterpokkenvaccin, zouden helpen voorkomen dat mensen ooit herpes krijgen. Therapeutische vaccins, zoals het gordelroos-vaccin, zouden het aantal uitbraken verminderen.
Herpes Vaccine Research
Er zijn enkele veelbelovende onderzoeken naar herpesvaccins geweest. Echter, tot nu toe hebben geen enkel menselijk onderzoek een voldoende hoge werkzaamheid getoond om een herpesvaccin op de markt te brengen. Dat gezegd hebbende, is er hoop voor de ontwikkeling van vaccins. Wetenschappers zijn erin geslaagd om sommige subgroepen van mensen tegen herpesinfectie te beschermen. Verder waren er begin 2018 minstens vier HSV-vaccins die werden ontwikkeld.
Helaas zijn er verschillende hindernissen waarmee wetenschappers te maken krijgen bij het ontwikkelen van een herpesvaccin. De grootste hindernis is dat er geen goed diermodel is om de vaccins te testen.
Hoewel muizen en cavia’s kunnen worden geïnfecteerd met herpes, zijn hun infecties behoorlijk verschillend van menselijke herpesinfecties. Dit betekent dat vaccins die veelbelovend zijn gebleken bij dieren, niet bijzonder succesvol zijn gebleken bij mensen.
Herpesvaccins zijn om verschillende andere praktische redenen ook moeilijk te bestuderen. Je moet veel mensen testen om te zien of ze werken. Die mensen kunnen moeilijk te vinden zijn. Omdat veel mensen geen symptomen van herpes hebben, kun je niet wachten om te zien of mensen een uitbraak hebben. Je moet testen om te zien of ze zijn geïnfecteerd met het virus. Of, voor therapeutische vaccins, moet u testen hoe het vaccin de hoeveelheid virus heeft beïnvloed die zij hebben afgegeven. Het aanpakken van een van deze factoren kan vaccinproeven zowel traag als duur maken.
De toekomst van herpesvaccinonderzoek
Over de hele wereld zijn artsen en wetenschappers zich ervan bewust dat het stoppen van herpes een prioriteit is. Hoewel veel mensen die zijn geïnfecteerd met het virus geen symptomen hebben, kan herpes een grote invloed hebben op het leven van mensen. Dit geldt met name voor mensen die tijdens de zwangerschap zijn geïnfecteerd of in gebieden met veel hiv leven.
Daarom is onderzoek naar het herpesvaccin zo belangrijk. Mensen blijven zoeken naar nieuwe manieren om herpesinfecties te voorkomen en uitbraken te verminderen. Een onderzoeksgroep bijvoorbeeld, gebruikt lasers als onderdeel van hun vaccinatieprocedure. Hun doel is om de ontwikkeling van immuuncellen in de huidlagen te stimuleren. Maar er zijn geen snelle antwoorden. Gelukkig zijn er andere opties om het risico op herpes-overdracht te verminderen. Zowel onderdrukkende therapie als het op betrouwbare wijze toepassen van veilig vrijen kan individuen helpen beschermen wanneer hun seksuele partners zijn geïnfecteerd met HSV.
