Peuterleerkrachten zijn niet gekwalificeerd om leerstoornissen, autisme, ADD of een ander ontwikkelingsverschil of uitstel te diagnosticeren. Elke leraar die een ouder terzijde legt om te suggereren ‘dat je kind autistisch lijkt’ gaat veel verder dan wat geschikt is voor hun rol.
Waarom het belangrijk is om een probleem te horen
Dat gezegd hebbende, leraren behoren tot de best gekwalificeerde mensen om verschillen tussen kinderen te observeren en op te merken – en om op gezaghebbende wijze te verklaren dat een kind zich niet op een typerende manier gedraagt.
Voor ouders van eerste of enige kinderen kunnen de observaties van een leraar het eerste betekenisvolle teken van een probleem zijn. Dergelijke waarnemingen moeten niet lichtvaardig worden opgevat.
Als een leraar suggereert dat uw kind baat kan hebben bij een evaluatie, is het zinvol om uit te zoeken waarom en om de docent te vragen enig twijfelachtig gedrag te documenteren. Houd waar mogelijk het klaslokaal in de gaten, observeer de leeftijdsgenoten van uw kind en maak uw eigen oordeel over de zorgen van de leraar. Uw kind is mogelijk in cirkelvorm actief, maar als hij een van de zes kinderen is die ‘onbeheerst’ lijken te zijn, is het probleem mogelijk klasbeheer en niet uw kind.
Wat moet u doen? Als u het eens bent met de bezorgdheid van de docent
Als u, na dieper in te gaan op de bezorgdheid van de docent, ermee instemt dat iets "uit" lijkt, zou een evaluatie de volgende stap moeten zijn. Evaluaties, inclusief die van een gekwalificeerde kinderpsycholoog of ontwikkelings-kinderarts, een ergotherapeut, een logopedist en een fysiotherapeut, moeten (in de VS) worden betaald door uw plaatselijke schooldistrict of een provinciale dienstverlener.
Het is belangrijk om op te merken dat, hoewel een evaluatie autisme kan oproepen, het net zo vaak gemakkelijker is om bepaalde problemen, zoals vertragingen in spraak of gehoorproblemen, op te lossen.
