Hoe een schildklierhalscontrole uit te voeren

Maar liefst 20 miljoen Amerikanen hebben een vorm van schildklieraandoening waarvan 60% niet gediagnosticeerd is. Vooral vrouwen worden getroffen, met bijna vijf keer zoveel gevallen als mannen. Alles bij elkaar genomen, hebben vrouwen een kans van bijna één op acht om een ​​schildklieraandoening te krijgen gedurende de rest van haar leven.

Vroege detectie is de sleutel tot een succesvolle behandeling van elk schildklierprobleem dat u tegen kunt komen. Om dit te helpen, kunt u een zelfonderzoek doen dat eenvoudigweg wordt aangeduid als de "nekcontrole".

Als u dit onderzoek thuis uitvoert, kunt u knobbels of vergrotingen vinden die kunnen wijzen op een aantal schildklieraandoeningen, van knobbeltjes en struma tot schildklierkanker.

1Stand voor je spiegel

Ga voor een spiegel staan ​​zodat je je nek kunt zien zonder te hinderen. Trek een sjaal, stropdas, sieraden of coltrui uit. Als alternatief kunt u een handspiegel gebruiken, waarbij u zich richt op het onderste voorste deel van uw nek.

2 Trek je nek naar achteren

Strek je nek naar achteren en richt je kin naar het plafond. Wat betreft wat u zoekt, is de schildklier een klein, vlindervormig orgaan gelegen aan de onderkant van de nek, net boven uw sleutelbeen (sleutelbeen) en onder uw strottenhoofd (stemdoos).

3 Neem een ​​slok water

Neem de nek gespannen terug, neem een ​​slokje water en slik. Door deze actie wordt het strottenhoofd naar voren verplaatst en worden eventuele onregelmatigheden in de schildklier zichtbaar.

4Kijk naar vergrotingen terwijl u slikt

Zoek tijdens het slikken naar vergrotingen, knobbels of uitsteeksels. Verwar uw schildklier met uw adamsappel, waarvan de laatste een verlengstuk is van het strottehoofd dat bestaat uit schildklierkraakbeen. De schildklier rust onder het strottenhoofd en Adam’s appel.

Als u het niet zeker weet, herhaalt u het proces opnieuw en slikt u nog een slok water. Waar je naar op zoek bent, zijn statische of bewegende hobbels.

Schildkliernodules zijn meestal rond van vorm en bewegen met de klier wanneer u doorslikt. U voelt het misschien onder uw vingertoppen rollen of ziet het bewegen als u doorslikt. Een struma (zwelling) is te vinden aan de ene kant van de schildklier en af ​​en toe aan beide zijden.

5Voel het gebied voor hobbels en vergroting

Voel het gebied rond de schildklier om te zien of u vergroting, hobbels of uitsteeksels kunt detecteren. Te vaak wanneer mensen zich voor de schildklier gaan voelen, komen hun vingers niet in de buurt van de klier.

Om onderscheid te maken tussen de schildklier en de andere structuren van je nek:

  1. Schuif je vinger langs de middellijn van je nek. De eerste harde structuur die je raakt is het schildkraakbeen dat naar de adamsappel leidt.
  2. Terwijl je je vinger naar beneden blijft bewegen, kom je vervolgens een ander kraakbeen tegen dat de cricoid-ring wordt genoemd en die de luchtpijp (luchtpijp) omgeeft.
  3. Twee cijfers onder dit is de schildklier-landengte (het weefsel dat de twee lobben verbindt). Aan elke kant hiervan bevinden zich uw schildklieren.

6Bekijk uw arts als u afwijkingen vindt

Als u knobbels of uitsteeksels van welke soort dan ook tegenkomt, raadpleeg dan uw arts. Mogelijk hebt u een vergrote schildklier of een schildklierknobbel die nader moet worden beoordeeld.

Tests kunnen een echografie, bloedhormoontests of een computertomografie (CT) -scan omvatten.

Like this post? Please share to your friends: