Elleboogbursitis, ook wel olecranon bursitis genoemd, veroorzaakt vochtophoping in een zak achter de elleboog, de olecranon slijmbeurs. Mensen kunnen elleboog bursitis opmerken als een squishy bult op de achterkant van hun elleboog. Vaak lijkt dit schijnbaar uit het niets, of ze herinneren zich misschien iets dat leidde tot het begin van hun symptomen. Elleboog bursitis komt vaker voor naarmate mensen ouder worden, vaker een man zien, en vaker op hun dominante arm.
Ellebogen bursitis is het meest voorkomende type bursitis. Een slijmbeurs is een glibberig, zakachtig weefsel dat normaal gesproken een vloeiende beweging rond botuitsteeksels mogelijk maakt, zoals het punt achter de elleboog. Wanneer een slijmbeurs ontstoken raakt, vult de zak zich met vloeistof. Dit kan pijn en een merkbare zwelling achter de elleboog veroorzaken.
Oorzaken van slijmbeursontsteking
De slijmbeurs van de elleboog vormt zich wanneer u een jong kind bent, hoewel het niet aanwezig is wanneer u wordt geboren. De reden voor de vertraagde formatie is vermoedelijk het gevolg van het zich ontwikkelende skelet. Naarmate het bot van het olecranon stijver wordt gevormd en ontwikkeld, reageert het lichaam door een slijmbeurs te creëren om het gebied te beschermen en voor een soepele buiging van het ellebooggewricht. De olecranon slijmbeurs is maximaal 6 cm lang en kan opzwellen tot een maat groter dan een golfbal.
Ellebogen bursitis kan een traumatisch ongeval volgen, zoals een val op de achterkant van de elleboog, of het kan schijnbaar uit het niets opduiken.
Mensen die hun ellebogen op een harde ondergrond laten rusten, kunnen de conditie verergeren en de zwelling prominenter maken. Een geïnfecteerde bursitis in de elleboog, ook wel septische bursitis genoemd, kan optreden na een blessure waarbij de huid achter de elleboog wordt doorgesneden of geslepen. Als bacteriën in de bursa kunnen binnendringen, kan de infectie een geïnfecteerde bursitis veroorzaken.
Tekenen van elleboog Bursitis
De meest voorkomende symptomen van baardontsteking in de elleboog zijn:
- Pijn rond de achterkant van de elleboog
- Zwelling direct boven de benige voorkant van de ellebooguiteinde
- Beperkt bewegingsbereik van de elleboog
Diagnose
Er zijn andere aandoeningen die elleboogpijn en zwelling kunnen veroorzaken, en deze moeten ook als een mogelijke diagnose worden beschouwd.
Uw arts kan gewoonlijk elleboogbursitis diagnosticeren bij onderzoek, maar er kan een röntgenfoto worden gemaakt om ervoor te zorgen dat het ellebooggewricht normaal lijkt. Een MRI is niet noodzakelijk om elleboogbursitis te diagnosticeren en zal alleen worden gedaan als er onzekerheid bestaat over de diagnose.
Onder bepaalde systemische omstandigheden kan elleboogbursitis zich manifesteren als een teken van die aandoening. Om de symptomen van bursitis te verlichten, kan die onderliggende aandoening ook een behandeling vereisen. Het is daarom belangrijk dat uw arts deze aandoeningen beoordeelt. Enkele van de systemische problemen die kunnen leiden tot een olecranon bursitis omvatten artritis, jicht, pseudogout en chondrocalcinosis. Als u een van deze aandoeningen heeft, moet u uw arts hiervan op de hoogte stellen, omdat dit de behandelaanbevelingen voor uw slijmbeursontsteking kan veranderen.
Geïnfecteerde elleboogbursitis
Ongeveer 20 procent van de personen met elleboogbursitis heeft de infectie in de slijmbeurs, dit is geïnfecteerde elleboogbursitis of septische bursitis.
Patiënten met systemische inflammatoire aandoeningen, zoals jicht en reumatoïde artritis, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van geïnfecteerde bursitis in de elleboog.
Het volgende zijn tekenen van infectie in de slijmbeurs. Als u deze symptomen ervaart, moet u uw arts waarschuwen zodat hij of zij kan evalueren voor een mogelijk geïnfecteerde bursitis in de elleboog:
- Koortsen
- Rillingen of zweten
- Roodheid rond de achterkant van de elleboog
- Onderbrekingen in de huid (schaafwonden / snijwonden) rond de gezwollen gebied
Als er onzekerheid bestaat of een infectie aanwezig is in een gezwollen slijmbeurs, kan een vloeistofmonster worden verkregen uit de gezwollen bursa en in het laboratorium worden geanalyseerd. Uw arts kan de vloeistof mogelijk kweken om de bacteriën daadwerkelijk te zien.
Bovendien kunnen verhoogde witte bloedcellen en glucosespiegels in de slijmbeursvloeistof een indicatie zijn van een infectie.
Behandelingsopties
Meestal wordt het behandelen van ellebogen bursitis bereikt met een paar eenvoudige stappen. Het is belangrijk dat mensen begrijpen dat deze verwonding is ontstaan door een ontsteking van de slijmbeurs. Daarom is het van cruciaal belang voor een succesvolle behandeling om de elleboog te laten rusten en druk op de achterkant van de elleboog te voorkomen. Als mensen dezelfde activiteiten blijven uitvoeren die hebben geleid tot de ontwikkeling van bursitis, is het onwaarschijnlijk dat het probleem verdwijnt.
Het aftappen van de vloeistof van een elleboogbursitis is controversieel, vooral als er geen infectie van de bursa is. In deze situatie kan het plaatsen van een naald in de bursa bacteriën introduceren en leiden tot de ontwikkeling van geïnfecteerde bursitis, wat een veel grotere uitdaging is om te behandelen.
Een woord van heel dichtbij
Ellebogen bursitis veroorzaakt waarschijnlijk ongemak, maar weet dat mensen met ellebogen bursitis meestal verbeteren met een eenvoudige behandeling. Soms is de oorzaak van de slijmbeursontsteking duidelijk, ook andere keren lijkt het uit het niets te verschijnen. De meeste patiënten zijn meer gehinderd door het uiterlijk van de knobbel op de achterkant van hun elleboog, dan door de ernst van de symptomen. Wanneer de symptomen echter hinderlijk worden, zijn er effectieve behandelingen die de zwelling kunnen helpen verminderen. Invasieve behandelingen en operaties moeten met de nodige voorzichtigheid worden benaderd, omdat brasitis in de elleboog geïnfecteerd kan raken en herhaald kan worden. Simpele behandelingen moeten indien mogelijk worden geprobeerd.
