Als u medicatie voor artrose neemt, weet u hoe echt nuttig bepaalde geneesmiddelen kunnen zijn voor het verlichten van pijn en andere symptomen van deze slopende gewrichtsaandoening. Maar zoals bij de meeste geneesmiddelen, kunnen geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van artritis zorgwekkende bijwerkingen hebben.
Twee in het bijzonder – corticosteroïden en niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s) – zijn in verband gebracht met abnormale kaliumspiegels, een mineraal dat van levensbelang is voor de gezondheid, vooral de normale functie van het hart.
Als u dus medicijnen gebruikt voor de behandeling van artritis, moet u dit weten over hoe het uw kaliumspiegel kan beïnvloeden, waarom dit van belang is en hoe u deze bijwerking van artritis kunt behandelen.
De rol van kalium in het lichaam
Kalium wordt aangetroffen in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, waaronder vlees, sommige soorten vis, bepaalde groenten en fruit, peulvruchten (erwten en bonen die in een schaal komen en pinda’s) en zuivelproducten, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Het speelt een belangrijke rol bij het naar behoren werken van alle cellen, weefsels en organen in het lichaam.
Kalium is ook een belangrijke elektrolyt: samen met natrium, chloride, calcium en magnesium, helpt kalium om elektriciteit in het lichaam te geleiden, wat weer belangrijk is voor de juiste samentrekking van de spieren. Omdat het hart een spier is, is het gemakkelijk te begrijpen waarom goede hoeveelheden kalium belangrijk zijn voor de gezondheid van het hart.
Artritis Geneesmiddelen en kalium
Voor mensen met artrose kunnen corticosteroïden ontstekingen verminderen die gewrichtspijn, stijfheid en de afbraak van bot en kraakbeen veroorzaken. De steroïden die het vaakst worden voorgeschreven voor artritis zijn Decadron (dexamethason), Depo-Medrol (methylprednisolon) en prednison (meestal verkocht in generieke vorm), volgens het Reumatoïde Artritis Ondersteuningsnetwerk.
Tegelijkertijd zijn deze medicijnen echter in verband gebracht met veranderingen in de stroom van kalium naar het hart, waardoor het onregelmatig kan kloppen, volgens de Arthritis Foundation. Het meest voorkomende type hartaritmie wordt atriale fibrillatie (AF) genoemd. Symptomen zijn onder meer een fladderig gevoel in de borst van hartkloppingen, vermoeidheid en kortademigheid. AF is ook gekoppeld door een vijfvoudige verhoging van het risico op een beroerte.
Onderzoek heeft aangetoond dat NSAID’s verschillende problemen met elektrolytniveaus kunnen veroorzaken. Als het gaat om kalium, kunnen deze veel voorkomende medicijnen leiden tot een aandoening die hyperkaliëmie wordt genoemd, waarbij het mineraalgehalte te hoog wordt en leidt tot hartritmestoornissen. Dit risico kan toenemen als NSAID’s worden gecombineerd met bloeddrukmedicatie. Voorbeelden zijn ACE-remmers zoals captopril en enalapril (beide worden alleen in generieke vorm verkocht) en kaliumsparende diuretica zoals Dyazide en Maxzide, beide merknamen voor het generieke geneesmiddel triamtereen.
Zolang uw nieren normaal functioneren, heeft u waarschijnlijk geen problemen met verhoogde kaliumspiegels tijdens het gebruik van een NSAID voor artritis. Toch kan uw arts uw kalium controleren nadat u het medicijn twee of drie weken hebt gebruikt, of nog eerder als u ook een ACE-remmer of diureticum gebruikt.
