Mijn eliminatiedieet: deel 3
Ik hou echt niet van dit dieet. Ik ben chagrijnig geweest, ik heb hoofdpijn gehad en ik betrap mezelf erop dat ik mijn tanden meerdere malen heb gemaaid. Ik heb trek in die snelle cyclus van het ene naar het andere ding. Het eten dat ik eet, maakt me zelden vol en tevreden.
Maar er is een zilveren voering – mijn ontsteking is ver beneden. Ik ben een paar kilo afgevallen.
Ik kan mijn trouwring dragen zonder dat mijn vinger gevoelloos wordt en mijn haar valt niet uit in bosjes. Mijn pijn is omlaag, vooral in mijn handen, waar ik zenuwcompressie heb gehad. Mijn heup, die nog steeds pijn doet, sluit niet op me, en ik kan de trap af zonder die pijnlijke vangst in mijn knie. Ik heb zelfs een beetje op mijn fiets gereden.
Wat dat me vertelt is: iets dat ik eet, doet slechte dingen aan mijn lichaam.
Dit is waar het hele dieet over gaat – het uitzoeken van de probleemvoedingen. De volgende stap is om ze opnieuw te introduceren, zodat ik erachter kan komen welk voedsel de boosdoener is.
Zo onprettig als het is om te snijden … nou ja, het meeste eten … uit je dieet, dit is iets dat velen van ons met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom waarschijnlijk moeten proberen. En niet slechts één keer.
We zijn gevoelig voor zoveel dingen (medicijnen, geuren, verschillende elementen van onze omgeving) dat het alleen maar logisch is dat bepaalde voedingsmiddelen ons zouden irriteren.
Een van onze grillen is dat ze in de loop van de tijd behoorlijk veel veranderen, waardoor onze gevoeligheden verschuiven naar andere dingen. Gluten maakten me bijvoorbeeld narcoleptisch (maar hadden op geen enkele manier invloed op mijn pijn en ontsteking.) Ik ben een paar jaar glutenvrij geworden. Toen, tijdens een stressvolle tijd, bedroog ik vaak en zei ik altijd tegen mezelf dat ik ervoor ging betalen.
Maar het punt was dat ik er helemaal niet voor heb betaald. Ik voelde me prima. De gevoeligheid voor gluten was weg – of op zijn minst was het veranderd. (We zullen snel genoeg zien of gluten de slechte jongen in mijn dieet is.)
Ruim voordat mijn glutengevoel de kop opstak, had ik een eliminatiedieet geprobeerd om te zien of het hielp met mijn fibromyalgie. Het deed het niet. Ik zag absoluut geen verandering in symptomen tijdens de eliminatiefase of tijdens herintroductie.
Mijn, hoe dingen lijken te zijn veranderd! En waarom zou mijn reactie op voedsel niet veranderen? Ik ben acht jaar ouder. Ik ben verder gegaan in de perimenopauze. Ik heb meerdere nieuwe diagnoses gekregen, waaronder twee auto-immuunziekten en dus ontstekingsziekten.
Op een kwart van de weg door fase 1 van het dieet, kan ik het een succes verklaren. Nu moet ik mezelf door de volgende drie weken slepen om zo te eten.
Planning voor fase 2
Na de 30 dagen met heel weinig voedselopties, zal ik om de drie dagen een soort voedsel opnieuw introduceren. Oorspronkelijk was ik van plan om eerst met gluten te beginnen, omdat het in zoveel dingen zit. Dat was echter voordat ik me realiseerde dat elke saladedressing en elke saus die kan helpen om dit dieet smakelijk te maken, een basis van zuivel of azijn heeft, en dat kan ik ook niet hebben.
Ik mis ook de nachtschaduwgroenten – inclusief tomaten, aardappelen en paprika’s. En het doet niet veel goed om gluten toe te voegen als ik niets kan hebben dat gist of eieren bevat!
Ik heb niet beslist besloten, maar ik denk dat ik de eerste 12 dagen van fase 2 azijn, eieren, gist, gluten, zuivel opnieuw zal invoeren. Dan zal ik gewoon moeten zien wat ik echt dood ga voor de volgende. Waarschijnlijk nachtschade.
