De term dikke poliep verwijst naar een abnormale groei in het slijmvlies van de dikke darm. Er zijn veel verschillende soorten poliepen, maar men denkt dat slechts ongeveer 10 procent van hen ooit uitgroeien tot darmkanker. Deze gezwellen kunnen worden gecategoriseerd als goedaardig (niet-carcinomateus), pre-carcinomateus of kankerachtig.
Het krijgen van de diagnose colon-poliepen betekent niet noodzakelijk iets – een derde van de Amerikanen ouder dan 50 heeft ze.
Bepaalde soorten poliepen kunnen echter groeien, muteren en kanker worden. Er wordt gedacht dat dit langzaam gebeurt, over een periode van 10 tot 20 jaar.
De langzame groeisnelheid van de poliep is de belangrijkste reden dat darmkanker zeer te voorkomen is. Als uw arts de juiste soorten poliepen vindt – degenen die kunnen uitgroeien tot kanker – kan hij of zij ze verwijderen voordat ze de kans krijgen om verder te muteren.
Risicofactoren
Poliepen kunnen op verschillende manieren worden verkregen. Naarmate je ouder wordt, kunnen poliepen groeien in je dikke darm, daarom zou je screeningtests voor darmkanker moeten beginnen rond de leeftijd van 50 jaar oud.
Sommige mensen zullen sneller poliepen krijgen, vanwege een levensstijl en een dieet die de groei van poliepen bevorderen, of kunnen een erfelijk syndroom hebben, zoals familiale adenomateuze polyposis (FAP), wat een zeldzame genetische aandoening is die de groei van pre-cancereuze poliepen stimuleert in je dikke darm.
Genetica
Als u een eerstegraads familielid (broer, zus, vader, moeder, kind) met darmkanker of poliepen heeft, neemt uw risico om darmkanker te krijgen toe.
In uw geval zijn de richtlijnen om screening op dikkedarmkanker op de leeftijd van 50 jaar te starten niet van toepassing. Uw arts wil mogelijk veel eerder beginnen met het screenen.
Familiaal Adenomateus Polyposis Syndroom (FAP)
Dit is een familie-overerfd syndroom dat de ontwikkeling van honderden (zelfs duizenden) voorstadia van kanker in uw dikke darm veroorzaakt.
Hoewel het vrij zeldzaam is, kunnen mensen met FAP al in hun tienerjaren worden gediagnosticeerd met darmkanker. FAP-symptomen kunnen veranderingen in stoelgang, buikpijn of bloederige ontlasting (van grote poliepen) omvatten.
Erfelijke Nonpolyposis Colorectaal Kanker Syndroom (HNPCC)
Ook aangeduid als Lynch-syndroom, dit is een door het gezin overgeërfde aandoening die uw risico op het ontwikkelen van darmkanker met wel 80 procent kan verhogen. Er zijn geen uiterlijke symptomen van HNPCC, maar genetische tests, een familiegeschiedenis van darmkanker en screeningsexamens, zoals een colonoscopie, zullen uw arts helpen om dit syndroom te diagnosticeren.
Het syndroom van Peutz-Jeghers (PJS)
Dit is een erfelijke aandoening die colonpoliepen veroorzaakt die meer vatbaar zijn voor kanker. PJS is niet gebruikelijk en treft tussen de één en 25.000 tot één en 300.000 mensen bij de geboorte.
PJS kan worden doorgegeven aan een kind (kans 50/50) of sporadisch worden ontwikkeld (onbekende oorzaak). Sommige symptomen geassocieerd met het syndroom, die meestal bij de geboorte worden waargenomen, omvatten gepigmenteerde donkere vlekken op de lippen of in de mond, knotten van de vinger of teennagels en bloed in de ontlasting.
Risico verminderen
De meerderheid van de volwassenen ouder dan 50 heeft poliepen in hun dikke darm, maar kan de risicofactoren die bijdragen aan de groei verminderen en het risico op het ontwikkelen van darmkanker verminderen.
Dergelijke beheersbare factoren zijn onder meer:
- Stoppen met roken -Het risico op het ontwikkelen van poliepen is twee tot drie keer hoger als u rookt.
- Ruim uw dieet op – Een dieet met veel vet en rood vlees en weinig vezels kan het risico op darmkanker vergroten.
- Drink met mate alcohol – Overmatig alcoholgebruik verhoogt het risico op colorectale kankers.
- Oefening: mensen die fysiek actief zijn, hebben minder risico op het ontwikkelen van kanker van de dikke darm en het rectum.
- Afvallen (indien nodig) -Beveiliging verhoogt het risico op kanker.
Het is belangrijk op te merken dat er risicofactoren zijn die u niet kunt beheersen, waaronder geslacht, leeftijd, darmaandoeningen en familiegeschiedenis.
Een voorgeschiedenis van inflammatoire darmaandoeningen, diabetes type 2 of familiale aandoeningen die het risico op het ontwikkelen van poliepen verhogen, zoals FAP of HNPCC, kunnen u ook een verhoogd risico opleveren.
Symptomen
Voor het grootste deel zullen poliepen stilzitten en rustig groeien in uw dikke darm zonder uiterlijke symptomen. Een grote poliep kan bloeden, wat kan worden gezien in de ontlasting of op een fecale occult bloedtest. Minder vaak, kunt u last krijgen van vermoeidheid, die kan optreden bij overmatig bloedverlies (bloeden in de dikke darm van zeer grote of kankerachtige poliepen).
Diagnostisch testen
Er worden veel verschillende screeningstests gebruikt om de aanwezigheid van poliepen in uw dikke darm te detecteren. Het merendeel van deze onderzoeken vereist een darmvoorbereiding om de dikke darm van ontlasting en vloeibare inhoud te ledigen, wat een duidelijke visualisatie van poliepen mogelijk maakt. Dergelijke tests omvatten:
- Colonoscopie-gebruikt om grote poliepen te visualiseren en verwijderen
- Virtuele colonoscopie (CT-colonografie) – gebruikt om poliepen te visualiseren
- Dubbel-contrast bariumklysma (DCBE) – gebruikt om poliepen te visualiseren
- Fecal Occult Blood Test (FOBT) -gebruikt bloeding in de ontlasting detecteren
Soorten poliepen
Poliepen worden benoemd op basis van hun locatie, type en uiterlijk. U kunt poliepen ontwikkelen in elk deel van uw colon of rectum. Het meest voorkomende type poliep is de buisvormige poliep, die ook het minst waarschijnlijk kanker wordt.
Meestal ontwikkelen kanker van de dikke darm zich van adenomateuze poliepen, waarbij adenocarcinoom de meest voorkomende vorm van colorectale tumor is. Adenomateuze poliepen kunnen villous (varenblad of bladachtig), verheven of plat zijn.
Hyperplastische poliepen worden minder vaak geassocieerd met dikke darmkanker, maar ze kunnen wel pre-carcinomateus zijn als ze aan de rechterkant van uw dikke darm worden aangetroffen of als u een familiegeschiedenis met genetische syndromen heeft.
Behandeling
Zodra een poliep is geïdentificeerd, zal de arts het type en de grootte ervan beoordelen en ervoor kiezen deze te verwijderen en het risico verkleinen dat die poliep in de toekomst kanker wordt. Het verwijderen van een poliep wordt een polypectomie genoemd, die meestal wordt voltooid tijdens uw colonoscopie of sigmoïdoscopie.
Zoals bij elke medische procedure zijn er risico’s verbonden aan het verwijderen van poliepen, inclusief het risico op darmperforatie (een gat in de darm), bloeding en infectie, om er maar een paar te noemen. Bespreek de risico’s en voordelen van poliepverwijdering met uw arts.
Ook als uw arts ontelbare of zeer grote poliepen vindt, kan hij of zij met u praten over het operatief verwijderen van een deel van uw dikke darm. Dit wordt een colectomie genoemd.
