De definitie van diagnostische radiologie is dat het een medisch veld is dat beeldvormingstechnologie gebruikt om structuren in het lichaam te zien. Radiologen zijn artsen die zich specialiseren op het gebied van radiologie.
Diagnostische radiologie wordt gebruikt om de oorzaak van de symptomen te bepalen, te volgen hoe het lichaam reageert op behandelingen die een patiënt ontvangt voor een medische aandoening en om te screenen op verschillende ziekten zoals kanker en hartaandoeningen.
Diagnostische radiologie wordt gebruikt voor patiënten die een beroerte hebben gehad. Behandeling van een beroerte hangt af van het type beroerte dat een patiënt heeft gehad – ischemische beroerte of hemorragische beroerte.
Onmiddellijke behandeling na een beroerte kan levens redden en de schadelijke effecten van een beroerte verminderen door de bloedstroom te herstellen na een ischemische beroerte of door bloeding te beheersen en de druk op de hersenen te verminderen na een hemorragische beroerte.
Beeldvormingsprotocollen voor patiënten verschillen afhankelijk van de hoeveelheid tijd die is verstreken sinds het begin van de penseelstreek. Als een patiënt binnen drie uur na een beroerte aankomt in het ziekenhuis, ondergaan ze meestal een niet-CT-scan om bloedingen te zoeken om te bepalen welk type behandeling de patiënt moet krijgen. Als er geen bloeding is, kunnen de meeste patiënten worden behandeld met trombolyse. Na de eerste drie uur zijn de behandelingsopties verschillend en wordt de beeldvorming complexer.
Om te evalueren of de patiënt een ischemische of hemorragische beroerte heeft gehad, wordt meestal een computertomografie (CT) -scan of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de kop uitgevoerd.
- CT-scan van het hoofd
Een CT-scan is een technologische combinatie van gespecialiseerde röntgenapparatuur met computers om meerdere afbeeldingen van de hersenen te maken. Om de beeldvorming te verbeteren, kan een contrastmateriaal worden gebruikt om de scan te verbeteren en te helpen bij het detecteren van de beroerte. Als er een bloedstroom is, kan tegelijkertijd een CT-perfusie (CTP) worden uitgevoerd.
- MRI van het hoofd
Een MRI gebruikt een magnetisch veld om beelden van de cerebrale vaten te produceren, ook bekend als MR-angiografie (MRA). Afbeeldingen van de bloedstroom kunnen worden verkregen met een MR perfusie (MRP).
Andere tests kunnen worden uitgevoerd, na een neurologische evaluatie, om het type, de locatie en de oorzaak van de beroerte verder te identificeren. Ze worden ook gebruikt om andere aandoeningen uit te sluiten. Naast bloedtests zijn deze tests onder meer:
- Elektrocardiogram (ECG of ECG)
Er wordt een elektrocardiogram uitgevoerd om de elektrische activiteit van het hart te controleren. Het kan ook bepalen of een hartaandoening de oorzaak was van de beroerte. - Carotis-echografie
Ook bekend als een Doppler-echografie, worden hoogfrequente geluidsgolven gebruikt om te controleren op een vernauwing of verstopping van de halsslagaders aan elke kant van de nek. De halsslagaders dragen bloed van het hart naar de hersenen. - Cerebrale angiografie
Een cerebrale angiografie wordt uitgevoerd om de belangrijkste bloedvaten in de hersenen te bekijken. Het zal helpen om abnormaliteiten die bestaan te detecteren of te bevestigen, zoals een bloedstolsel of vernauwde bloedvaten. - Electroencephalogram (EEG)
Een EEG meet de elektrische impulsen van de hersenen en registreert de elektrische impulsen die verband houden met gehoor-, zicht- en lichaamssensaties.
Een andere diagnostische test die kan worden uitgevoerd, omvat een lumbale punctie (of spinale tap) om monsters te verzamelen van de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg.
