Crystal Meth veroorzaakt ernstige hartschade

Het gebruik van de illegale straatdrug crystal meth is duidelijk een ramp-in-de-making, zowel fysiek als psychologisch. Maar deze zeer verslavende stof vormt een bijzondere bedreiging voor de gezondheid van het hart, verhoogt de kans op hartaanvallen en beroertes voor zelfs jongeren met afhankelijkheid en laat blijvende effecten op het hele cardiovasculaire systeem zien.

Amfetaminen

Crystal meth (een afkorting voor methamfetamine) behoort tot de klasse van geneesmiddelen die bekend staat als amfetaminen, stimulantia die zowel legitiem medisch gebruik als ongeoorloofd gebruik hebben. Het medicijn lijkt op minuscule ijskristallen of rock candy, en het kan worden gesnoven, gerookt of geïnjecteerd, waardoor het snelle, krachtige hoogtepunten produceert die het verslavend maken.

Volgens de Nationale Enquête van 2007 over drugsgebruik en gezondheid, gebruiken ongeveer 529.000 Amerikanen metamfetaminen, een aanzienlijk deel van de 20 miljoen mensen van twaalf jaar en ouder die illegale drugs gebruiken. Ongeveer 5% van de senioren op de middelbare school heeft crystal meth – ook wel "crank", "tweak", "ice" of "glas" genoemd – minstens één keer gebruikt.

Hartbeschadiging veroorzaakt door Crystal Meth

Crystal meth is schadelijk voor vele delen van het lichaam – inclusief de hersenen, nieren en lever – maar de hartbeschadiging kan uitgebreid zijn. Het gebruik van crystal meth kan symptomen veroorzaken zoals een onregelmatige hartslag (aritmie), snelle pols, hoge bloeddruk, ontsteking van de kleine bloedvaten in de buurt van de hersenen en / of ontsteking van de hartwand (endocarditis).

Onderzoek heeft uitgewezen dat methamfetamineverslaafden vanwege deze schade een significant verhoogd risico op hartinfarcten en beroertes hebben. Wetenschappers die de gegevens van meer dan 3 miljoen patiënten in het ziekenhuis in Texas van 18 tot 44 jaar hebben onderzocht, vonden een verband tussen een hartaanval en amfetamine en meldden dit in 2008 in het tijdschrift Drugs- en alcoholverslaving.

Crystal Meth-getriggerde coma en hartstilstand

Wetenschappers die voor Archives of General Psychiatry schrijven bepaalden met dezelfde gegevens dat amfetaminegebruikers een vijfvoudige toename van hemorrhagische beroertes hebben, die optreden wanneer bloedvaten in de hersenen barsten. Dat komt omdat dit medicijn gevaarlijke bloeddrukveranderingen veroorzaakt, samen met bloedvatkrampen en -ontsteking die kunnen leiden tot een van deze of beide uitkomsten. Een overdosis crystal meth kan zelfs coma of een hartstilstand veroorzaken.

Een aantal van de fysieke gevolgen van crystal meth-gebruik voor het cardiovasculaire systeem zijn onomkeerbaar, zelfs als misbruikers erin slagen de gewoonte uiteindelijk te schoppen. Bloedvatbeschadiging in de hersenen is waargenomen bij voormalige gebruikers, zelfs jaren nadat ze stopten met het gebruik van het medicijn. Omdat wetenschappers nog geen manier kunnen bieden om de schade te verminderen, blijven langetermijnrisico’s voor een beroerte voor deze mensen hoger dan normaal.

Tekenen Crystal Meth wordt gebruikt

Tekenen van gebruik van crystal meth zijn veranderingen in gebit, slapeloosheid, geïrriteerdheid, verhoogde gevoeligheid voor lawaai, verminderde eetlust, nervositeit en tremoren.

Bronnen

"Onderzoeksrapporten: gebruik en verslaving van methamfetamine." drugabuse.gov. 22 juli 2008. Nationaal Instituut voor drugsmisbruik.

5 nov. 2008
"Resultaten van de nationale enquête van 2007 over drugsgebruik en gezondheid." samhsa.gov. Sep. 2008. Drugsmisbruik en diensten voor geestelijke gezondheidszorg. 3 november 2008
"Tips voor tieners: de waarheid over amfetaminen." samhsa.gov. 2008. Drugsmisbruik en diensten voor geestelijke gezondheidszorg. 3 november 2008
Westover, Arthur N., Paul A. Nakonezny en Robert W. Haley. "Acuut myocardiaal infarct bij jonge volwassenen die amfetamines gebruiken." Drugs- en alcoholverslaving 96 (2008) 49-56. 3 november 2008
Westover, Arthur N., Susan McBride en Robert W. Haley. "Stroke bij jonge volwassenen die amfetamines of cocaïne misbruiken." Archives of General Psychiatry 64: 4 (2007) 495-502.

3 november 2008

Like this post? Please share to your friends: