Complicaties van peritoneale dialyse: peritonitis

peritoneale dialyse, aanwezig zijn, buikholte peritoneum, buiten komt, dialyse voor

Peritoneale dialyse (of PD) is een vorm van dialyse voor patiënten met nierfalen waarbij de buikholte van de patiënt – het peritoneum genoemd – zelf als een kunstnier fungeert. Dit artikel maakt deel uit van reeksen die betrekking hebben op dialysecomplicaties (zowel hemodialyse als peritoneale dialyse, zie de links hier, hier en hier). Het volgende artikel beschrijft de infectieuze complicaties die kunnen worden gezien bij patiënten die peritoneale dialyse ondergaan.

INFECTIEUZE COMPLICATIES

De dialysekatheter die wordt ingebracht in de buik van een patiënt die kiest voor peritoneale dialyse, de PD-katheter genoemd, is vaak de achilleshiel van de PD-patiënt. Afhankelijk van de site kunnen infecties van verschillende tinten optreden. Deze kunnen zich bevinden op de PD-katheteruitgangsplaats (het punt waar de katheter uit de huid naar buiten komt, een uitgangsplekinfectiegenoemd), langs de ’tunnel’ (de koers die het onder de huid en in de buikspier volgt, een genoemd tunnelinfectie), en tenslotte in de buikholte, die het "peritoneum" wordt genoemd (met de infectie daar aangeduid als peritonitis). Hier is een foto om u te helpen dit te begrijpen.

HOE GEMEENSCHAPPELIJK ZIJN INFECTIES BIJ PERITONEALE DIALYSE PATIËNTEN

Bepaalde groepen patiënten lopen een hoger risico op infectieuze complicaties zoals peritonitis. Deze omvatten:

  • Zwart ras
  • Diabetische vrouwen
  • Patiënten die zijn overgezet van hemodialyse naar peritoneale dialyse

Over het algemeen mag de manier waarop u PD (manueel of met behulp van een cycler) doet, geen verschil maken voor het risico van het ontwikkelen van peritonitis. Volgens gegevens van de UK Renal Association kan de gemiddelde patiënt een risico van ongeveer één episode van peritonitis elke 18 maanden verwachten (0,67 afleveringen per patiëntjaar). Dit is slechts een vuistregel en het risico en de prevalentie van infectie lopen sterk uiteen.

DE TEKENS EN SYMPTOMEN

Het begin van de infectie wordt vaak eerst door de patiënt opgemerkt. Wat de patiënt voelt, of wat de nefroloog vindt, kan verschillen op basis van de plaats van de infectie:

  • Een oppervlakkige infectie zoals een infectie op de uitgangsplaats kan roodheid of afscheiding tonen rond het punt waar de katheter uit de huid naar buiten komt. Deze site kan pijnlijk zijn en koorts en gevoeligheid kan aanwezig zijn.
  • Als de tunnel betrokken is, pijn langs de loop van de katheter samen met alle bovenstaande tekens zijn mogelijk
  • Als de infectie zich uitstrekt tot in de buikholte (peritoneum) of is de enige plaats van de infectie, (genaamd peritonitis), diffuse abdominale pijn met een troebel effluent zijn veelvoorkomende kenmerken. Gewoonlijk zal de patiënt een daling in hun ultrafiltratievolumes merken. Koorts zou opnieuw een presentatiefunctie kunnen zijn.

DIAGNOSE

Als de bovenstaande kenmerken aanwezig zijn en vragen oproepen over mogelijke peritonitis, neem dan onmiddellijk contact op met uw nefroloog. Op zijn minst zal een lichamelijk onderzoek de aanwezigheid van een infectie op de plaats van de katheter of langs de kathetertunnel bevestigen. In dit geval kunnen kweken worden genomen van rond de katheterplaats om de infectie te bevestigen en de boosdoener te identificeren die de infectie veroorzaakte (dit is gewoonlijk een bacterie, maar andere organismen zoals schimmel zijn ook mogelijk).

Als de infectie zich echter binnen het peritoneum bevindt, is een monster van het afvalwater nodig dat vervolgens voor bepaalde tests wordt verzonden (celgetal, gramkleuring en kweken genoemd). De resultaten van de tests laten meestal een bacteriële of schimmelgroei zien die de behandeling van de peritonitis kan helpen.

BEHANDELING

PD-gerelateerde peritonitis wordt behandeld met antibiotica. De antibiotica kunnen direct in het peritoneum worden toegediend, gemengd met de reguliere dialysezakken (in de meeste gevallen de voorkeursroute), of minder vaak intraveneus. Behandeling kan weken achtereen nodig zijn.Een tijdige en juiste behandeling is noodzakelijk om te voorkomen dat het peritoneum blijvend wordt beschadigd door de infectie (die anders het einde zou kunnen betekenen van peritoneale dialyse voor de patiënt en mogelijk een omschakeling naar hemodialyse noodzakelijk zou maken).

Oppervlakkige infecties kunnen alleen door orale antibiotica te behandelen zijn. De beslissing hierover kan het beste aan uw nefroloog worden overgelaten.

Like this post? Please share to your friends: