Bacteriële pneumonie en chronische obstructieve longziekte (COPD) hebben een gevaarlijke oorzaak-gevolg relatie. Aan de andere kant kan de progressieve verslechtering van de longen met COPD de kwetsbaarheid van een persoon voor bacteriële infecties verhogen, terwijl een aanval van pneumonie de snelle en vaak onomkeerbare progressie van COPD-symptomen kan veroorzaken.
Als de ene toestand verslechtert, heeft de andere de neiging te volgen, tenzij bepaalde voorzorgsmaatregelen worden genomen.
Oorzaken
Bacteriële pneumonie treedt op wanneer een overdraagbare bacterie zijn weg vindt naar de bovenste luchtwegen van de longen. Afhankelijk van de gezondheidsstatus van het individu, kunnen de bacteriën een gelokaliseerde infectie veroorzaken of leiden tot longontsteking waarbij de luchtzakken (longblaasjes) van een of beide longen zich vullen met vocht.
Streptococcus pneumoniae en Haemophilus influenza zijn de meest voorkomende oorzaken van bacteriële pneumonie.
Personen met COPD zijn bijzonder kwetsbaar voor longontsteking omdat hun immuunsysteem systematisch is verzwakt door de aanhoudende longontsteking. Bovendien creëert het opgehoopte slijm dat vaak voorkomt bij COPD de perfecte omgeving om een infectie op te zetten.
Tekenen en symptomen
Symptomen van bacteriële pneumonie zijn niet anders dan die van andere soorten longontsteking. Met dat gezegd zijnde, neigt bacteriële pneumonie ernstiger te zijn dan zijn virale neef, vooral binnen de context van COPD.
Dit is gedeeltelijk het gevolg van het feit dat bacteriële longontsteking vaker mensen met een lagere immuunfunctie treft, terwijl virale pneumonie zelfs mensen met een sterk immuunsysteem kan treffen.
Veel voorkomende symptomen van bacteriële pneumonie zijn onder meer:
- Plotseling begin van koude rillingen
- Snel stijgende koorts van 101oF tot 105oF
- Stekende borstpijn verergerd door ademhalen en hoesten
- Groenachtig geel of bloedend slijm
- Snel, oppervlakkig ademen (tachypnoe)
- Grommend
- Nasaal affakkelen
De aandoening wordt beschouwd als een medisch noodgeval als hoge koorts vergezeld gaat van verwarring, ademnood, snelle hartslag (tachycardie) en een blauwachtige huidskleur als gevolg van het gebrek aan zuurstof (cyanose) .
Diagnose
De diagnose van bacteriële pneumonie begint meestal met een lichamelijk onderzoek en een beoordeling van zowel de symptomen als de geschiedenis van de patiënt. Andere tests kunnen zijn:
- Borstfoto’s om de omvang van de longinfiltratie te evalueren
- Sputumkweek om het bacteriële type te identificeren
- Urineantigeentests om de aanwezigheid van specifieke bacteriën te detecteren
- Arteriële gassen of pulsoximetrie om de niveaus van zuurstofverzadiging te controleren
- Bloedculturen om te bepalen of de bacteriën zich vanuit de longen naar de bloedbaan hebben verspreid
Behandeling
Bacteriële pneumonie wordt behandeld met antibiotica. Afhankelijk van de ernst of de herhaling van de infectie kunnen één of meer orale antibiotica worden voorgeschreven. Geneesmiddelenopties zijn onder meer:
- Adoxa (doxycycline)
- Amoxil (amoxicilline)
- Biaxin (claritromycine)
- Azithromycine)
Zodra de behandeling is gestart, zullen mensen zich gewoonlijk binnen een paar dagen beter voelen. Alles bij elkaar genomen, kan het 10 dagen of meer dagen duren om volledig hersteld te zijn.
Bovendien moeten, zodra antibiotica zijn gestart, deze volledig worden afgerond. Nalaten dit te doen kan leiden tot resistentie tegen antibiotica, wat betekent dat de medicijnen niet zo goed zullen werken als de bacteriële infectie terugkeert.
Ernstige gevallen van pneumonie kunnen ziekenhuisopname vereisen en omvatten het gebruik van intraveneuze antibiotica en intraveneuze vloeistoffen om uitdroging te voorkomen.
Preventie
De beste manier om bacteriële pneumonie te voorkomen, is door het pneumonie-vaccin te krijgen. Bekend als Pneumovax 23, wordt het vaccin aanbevolen voor iedereen met COPD met een extra boosterschot afgeleverd om de vijf jaar of wanneer de persoon 65 wordt.
Een tweede pneumonie-vaccin, bekend als Prevnar 13, wordt ook aanbevolen voor personen van 65 jaar en ouder.
Andere standaardvoorzorgsmaatregelen zijn:
- Stoppen met roken om de progressie van COPD te vertragen en exacerbaties te voorkomen
- De jaarlijkse griepprik krijgen om te voorkomen dat de longen extra worden beschadigd
- De handen regelmatig wassen
- Iedereen die ziek is, hoest of niest, vermijden
