Calcetische tendinitis is een veel voorkomende bron van schouderpijn en kan een frustratie zijn, gezien de ernst van de pijn en de duur van de symptomen. Het nieuws is echter niet allemaal slecht! Op een positieve noot, de overgrote meerderheid van de patiënten vindt verlichting met niet-chirurgische behandelingen voor deze aandoening. In feite hebben studies ongeveer 75 procent succes aangetoond met eenvoudige stappen voor behandeling.
Hoewel de behandeling vaak 3 tot 6 maanden duurt, zijn er doorgaans verbeteringen zonder een chirurgische ingreep te ondergaan.
De grootste uitdaging bij de behandeling van calcific tendinitis is vaak het vertrouwen hebben dat eenvoudige pogingen om de symptomen te verlichten na verloop van tijd tot verbetering zullen leiden. Door het lichaam door een ontstekingskuur te laten lopen, en het geleidelijke genezingsproces dat plaatsvindt, kan dit een frustrerende ervaring zijn. De vroege stappen en behandeling zijn over het algemeen gericht op het verlichten van pijn en het laten verdwijnen van de ontsteking.
Eenvoudige stappen
Het behandelplan voor patiënten met calcific tendinitis is vergelijkbaar met de behandeling voor impingement syndroom van de schouder, met een paar extra opties. Behandeling moet altijd beginnen met een paar eenvoudige stappen en doorgaan naar meer invasieve opties als eenvoudiger behandelingen niet effectief zijn.
- Fysiotherapie / Oefeningen: Oefeningen en stretching kunnen een stijve schouder helpen voorkomen. Een van de moeilijkste problemen geassocieerd met calcific tendinitis is de ontwikkeling van een frozen shoulder vanwege pijn. Specifieke oefeningen kunnen helpen om de mechaniek van de schouder te verbeteren en de last op de pezen te verminderen die specifiek door de problemen worden getroffen.
- Anti-inflammatoire medicijnen: ontstekingsremmende medicijnen kunnen helpen de pijn te verminderen die gepaard gaat met de calcifieke tendinitis. Geen studies hebben een significante verandering in het tijdsverloop van symptomen met deze medicijnen aangetoond, maar patiënten hebben zeker minder symptomen. Voordat u met een nieuw medicijn begint, moet u zeker weten dat uw medicatie veilig is voor u.
- Toepassing van warmte en ijs: de toepassing van vochtige warmte is enorm nuttig bij pijnverlichting van calcific tendinitis. Een warm washandje is een perfecte manier om deze warmte naar de schouder te brengen. Ice-packs kunnen de ontsteking van de tendinitis helpen verminderen en kunnen zeer nuttig zijn om de pijn te verminderen die aan deze aandoening is verbonden.
Minder invasieve opties
De volgende stappen in de behandeling worden als minimaal invasief beschouwd, omdat ze geen chirurgische ingreep vereisen, maar ze kunnen het gebruik van een naald of gespecialiseerde instrumenten vereisen om de kalkaanslag te helpen opvangen.
- Cortisone-injecties: Cortison is een krachtige ontstekingsremmende behandeling die rechtstreeks aan de bron van de pijn wordt toegediend (in tegenstelling tot een medicijn dat via de mond wordt ingenomen, dat zich door het lichaam moet werken om naar de schouder te gaan). Cortison-injecties kunnen zowel de ontsteking verminderen als de pijn beperken, zodat patiënten met fysiotherapie kunnen werken. Veel patiënten vinden een cortisone-injectie nuttig en soms zijn er meer dan één nodig voor een succesvolle behandeling. Hoewel er discussie is over hoeveel cortisone veilig is, zijn de meesten het erover eens dat een of twee shots redelijk zijn voor behandeling.
- Extracorporale schokgolftherapie: er wordt gedacht dat Shockwave-therapie werkt door het zogenaamde ‘microtrauma’ te induceren en de bloedtoevoer naar het getroffen gebied te stimuleren. De meeste rapporten over deze methode van behandeling van calcific tendinitis tonen behoedzaam succes – misschien verbetert 50 tot 70 procent van de patiënten na een of twee high-energy shockwave-behandelingen. Deze behandeling van calcific tendinitis kan pijnlijk zijn en vereist meestal anesthesie om door de patiënt te worden getolereerd. Het goede nieuws is dat er een zeer lage complicatiegraad is van shockwave-therapie. De meeste patiënten ontwikkelen een hematoom (blauwe plek) van de behandeling, maar verder zijn er weinig complicaties.
- Niet-doorlopende geleide naaldspoeling: naaldbehandeling is een procedure die wordt uitgevoerd met plaatselijke verdoving of meer algemene sedatie. Uw chirurg zal een grote naald in de kalkaanslag leiden en proberen zoveel mogelijk van de kalkaanslag af te zuigen of weg te zuigen. De consistentie van de calciumafzettingen is variabel, maar is vaak minder als een steen en meer als tandpasta. Gewoonlijk kan een ultrasone machine helpen ervoor te zorgen dat de plaatsing van de naald op de juiste manier wordt gericht, precies bij de kalkaanslag. Injecties van zoutoplossing, Novocaine of soms cortison worden vervolgens in de calciumafzetting uitgevoerd.
Chirurgische behandeling
Chirurgische behandeling is over het algemeen voorbehouden aan patiënten die geen verlichting vinden ondanks maanden van eenvoudigere behandelingsstappen. Zoals eerder vermeld, zal de overgrote meerderheid van de patiënten verlichting vinden met niet-chirurgische behandelingsopties, maar er zijn momenten dat patiënten geen verlichting vinden, ondanks de juiste behandelingsstappen. De meeste chirurgen zijn het erover eens dat een minimum van 3 maanden, zo niet dichter bij 6 maanden, van niet-chirurgische behandeling moet worden nagestreefd voordat een meer invasieve optie wordt overwogen.
Chirurgische behandeling wordt meestal uitgevoerd als een arthroscopische schouderoperatie, hoewel open chirurgische behandeling ook als een optie kan worden beschouwd. De gebruikelijke aanpak is om te proberen een deel van de calciumafzetting te verwijderen en de ontsteking rond de pees op te ruimen. Daarnaast bevelen sommige chirurgen aan om wat bot te verwijderen om meer ruimte te creëren voor de helende pees, een subacromiale decompressie genoemd. Eén resultaat van verwijdering van de calciumafzetting kan een gat of defect in de rotator cuff pees zijn. Omdat de kalkaanslag zich in de pees bevond, kan verwijdering ervan een gat achterlaten. Om die reden zal uw chirurg soms ook de beschadigde rotator cuff-pees moeten repareren. Dit kan het chirurgisch herstel langer maken, omdat er mogelijk beperkingen in de activiteit zijn. Volledig herstel voor chirurgische behandeling kan zo snel zijn als 6 weken, maar komt vaker voor rond de 3 maanden. Als de rotator cuff chirurgisch moet worden gerepareerd, kan het herstel maximaal 6 maanden duren.
