Koolmonoxidevergiftiging is een kameleon in de medische wereld. De symptomen ervan bootsen vele andere aandoeningen na en er is geen enkel symptoom dat de gouden standaard is voor alle koolmonoxide-vergiftigingen. Met andere woorden, het is erg moeilijk om te identificeren, maar er zijn een paar veranderingen waar je op moet letten.
Frequente symptomen
De meest voorkomende symptomen van koolmonoxidevergiftiging zijn vaag en gerelateerd aan veel aandoeningen.
Vroege symptomen
Koolmonoxide bindt zich aan het hemoglobine om een molecuul te vormen dat carboxyhemoglobine (COHb) wordt genoemd en dat het vermogen van het lichaam om zuurstof te transporteren en te gebruiken, met name in de hersenen, verstoort. Daarom zijn de symptomen vergelijkbaar met andere aandoeningen die de hersenen beïnvloeden en een afname van de oxygenatie veroorzaken (bekend als "hypoxie"):
- Hoofdpijn
- Misselijkheid
- Duizeligheid
- Vermoeidheid
Omdat het een gas is en meestal iedereen die wordt blootgesteld beïnvloedt Daarmee is koolmonoxide gemakkelijker te identificeren wanneer de symptomen meerdere mensen tegelijk treffen. Vanwege zijn kameleonachtige aard is het nog steeds geen gemakkelijke taak, maar hoofdpijn en misselijkheid in isolatie veroorzaken zelden dat iemand denkt dat koolmonoxidevergiftiging de meest waarschijnlijke boosdoener is.
Zelfs nu, wanneer koolmonoxide meerdere patiënten tegelijkertijd treft, wordt het vaak afgedaan als een infectie of slecht voedsel in plaats van de veronderstelling van blootstelling aan koolmonoxide.
Voortgezette symptomen
Naarmate koolmonoxidevergiftiging vordert, worden de symptomen ernstiger, maar zijn ze nog steeds extreem vaag en moeilijk te identificeren als specifiek voor blootstelling aan koolmonoxide:
- Verwarring
- Kortademigheid
- Pijn op de borst
- Braken
- Wazig of dubbel zien
- Verlies van bewustzijn
Er is geen duidelijke tijdlijn om te laten zien hoe lang het duurt om van hoofdpijn naar bewustzijnsverlies te gaan.
De blootstelling aan koolmonoxide is afhankelijk van tijd en concentratie, wat betekent dat de hoeveelheid koolmonoxide in de lucht even belangrijk is als hoe lang de patiënt eraan wordt blootgesteld.
Zeldzame symptomen
Een dieprode, rode huidskleur (ook wel kersenrood genoemd) is de enige indicator voor koolmonoxidevergiftiging. Het komt van hoge concentraties carboxyhemoglobine in het bloed.
Helaas is het vaak een post-mortem onderzoek dat zo’n heldere rode kleur vertoont. Het niveau van koolmonoxide in het bloed dat nodig is om de huid die kleur te geven, is zo hoog dat het bijna altijd dodelijk is.
Dus, extreem rode huid is te laat een teken om nuttig te zijn bij het bepalen of een patiënt koolmonoxidevergiftiging heeft. Om met succes te worden behandeld, moet koolmonoxidevergiftiging worden herkend lang voordat de patiënt felrood wordt.
Lange-termijn complicaties
Zo gewoon als koolmonoxidevergiftiging is, er is veel dat we nog steeds niet begrijpen over deze aandoening. Langdurige blootstelling aan verhoogde koolmonoxideconcentraties, zelfs wanneer de niveaus niet zo hoog zijn, maar de blootstelling vele dagen of weken aanhoudt, kan leiden tot perifere vaatziekte, cardiomyopathie en langetermijn, slecht begrepen neurologische problemen.
Schade aan de hersenen is een aanzienlijk letsel opgelopen door veel patiënten met koolmonoxidevergiftiging. Patiënten kunnen neurologische complicaties (concentratieproblemen, geheugenverlies, tremoren, problemen met spreken, enz.) Ontwikkelen tegelijkertijd met koolmonoxidevergiftiging of op een later tijdstip. Wanneer de neurologische symptomen later optreden, is dit bekend als vertraagde neurologische complicaties (DNS).
Er wordt onderzocht waarom dit gebeurt en hoe het potentieel voor symptomen op de lange termijn kan worden geïdentificeerd. Bijvoorbeeld, pupilvernauwing in het oog kan voorspellen hoe de hersenen meer dan 30 dagen na blootstelling zullen reageren.
Een studie die patiënten jarenlang volgde nadat ze waren blootgesteld, ontdekte dat zijn patiënten meer kans hadden dan perifere aderverkalking om een perifere aderziekte te ontwikkelen.
Er is zeer weinig evidence-based behandeling voor koolmonoxidevergiftiging. De meeste opties zijn gericht op het zo snel mogelijk verwijderen van koolmonoxide. Deze behandelingen variëren van basale zuurstofafgifte met hoge stroomsnelheid (15-25 liter per minuut), bij normale atmosferische druk tot de verlichting in de longen wordt geplaatst om koolmonoxide te scheiden van het hemoglobine of hyperbare zuurstoftherapie die op hogere niveaus wordt toegediend dan normale atmosferische druk.
Wanneer een arts raadplegen
Koolmonoxidevergiftiging is zeer ernstig en vereist altijd een reisje naar de dokter. Het koolmonoxide komt vast te zitten in de bloedbaan en het duurt enkele uren om het te verwijderen.
Telkens wanneer vermoed wordt dat koolmonoxidevergiftiging optreedt, bel 911. Wacht niet op hulp. Ga onmiddellijk naar de frisse lucht. Meestal is het het beste om naar buiten te gaan terwijl u wacht op de ambulance.
Wanneer u de dokter ziet, merk dan op dat de geschiedenis belangrijker is dan de symptomen. De belangrijkste manier om koolmonoxidevergiftiging te herkennen, is door de gevaarssignalen te herkennen van gedrag dat leidt tot het moment dat de symptomen begonnen op te duiken.
Defecte kachels, open haarden of houtgestookte apparaten zijn meestal verantwoordelijk voor koolmonoxidevergiftiging thuis. Auto’s en vrachtwagens zijn veelvoorkomende boosdoeners in de zakelijke omgeving, evenals verschillende andere bronnen van koolmonoxidevergiftiging.
Uw arts kan u vragen om te beschrijven hoe lang de symptomen duurde om slecht genoeg te worden om hulp te zoeken. Wat was er in die tijd aan de hand? Is het koel weer en hadden een aantal van de familie besloten om de barbecue onder de patio te starten? Deze informatie kan helpen bevestigen dat uw symptomen echte koolmonoxidevergiftiging zijn.
