Elektrodermale screening is een diagnostische methode die wordt gebruikt in de alternatieve geneeskunde. Door de elektrische weerstand van de huid te meten, zou elektrodermale screening energieonevenwichtigheden langs meridianen detecteren (onzichtbare energiestromen in de traditionele Chinese geneeskunde).
Volgens voorstanders kan elektrodermale screening helpen bij het opsporen en behandelen van ziekten zoals allergieën, orgaanzwakte, voedselintolerantie, voedingstekorten en meer.
Tijdens de screening houdt een persoon meestal een sonde in de ene hand, terwijl een tweede sonde een ander deel van het lichaam raakt. Een kleine elektrische stroom (die niet kan worden gedetecteerd door de persoon die wordt getest) wordt door het circuit gestuurd en er wordt een waarde gemeten op een galvanometer tussen 0 en 100.
U kunt metingen verrichten op verschillende plaatsen op de huid, overeenkomend met acupunctuurpunten, om te bepalen of er een onbalans in iemands energie is die een ziekte kan signaleren. Bovendien kan een potentiële allergene substantie in een houder op het circuit worden geplaatst – een hogere aflezing op de galvanometer suggereert een grotere gevoeligheid voor de substantie, aldus voorstanders.
Een persoon kan ook worden getest op verschillende soorten behandelingen. Monsters van verschillende remedies (zoals supplementen) kunnen in een houder worden geplaatst wanneer de sonde wordt aangeraakt naar het getroffen gebied.
Er is momenteel een gebrek aan wetenschappelijk bewijs om het gebruik van elektrodermale therapie voor elk gezondheidsdoel te ondersteunen.
Het beschikbare onderzoek omvat een studie gepubliceerd in het British Medical Journal in 2003. Onderzoekers, geleid door Dr. George Lewith van de Universiteit van Southampton, vergeleken elektrodermale testen met huidsondetests, een conventionele methode voor het detecteren van allergieën. Dertig deelnemers waren ingeschreven in het onderzoek, waaronder vijftien die positief getest waren op allergie voor de huisstofmijt of huidschilfers van de huid met behulp van de huidpriktest en vijftien die negatief hadden getest.
Drie examinatoren testten elke deelnemer afzonderlijk om bezorgdheden weg te nemen dat de testresultaten sterk kunnen verschillen tussen de verschillende examinatoren (critici beweren dat examinatoren onbewust meer druk uitoefenen op bepaalde acupunctuurpunten, op basis van hun verwachtingen).
Uit de studie bleek dat de onderzoekers de deelnemers met vooraf bepaalde allergieën niet correct konden identificeren. Bovendien was geen enkele operator betrouwbaarder in het detecteren van allergieën dan een andere, en werden geen deelnemers consequent door de drie examinatoren correct beoordeeld.
Deze studie suggereert dat elektrodermale testen niet effectief zijn bij het diagnosticeren van allergieën voor huidschilfers van katten en de huisstofmijt. Vanwege de kleine omvang van de studie zijn grotere, goed opgezette onderzoeken nodig om de effectiviteit van elektrodermale testen verder te beoordelen.
Elektrodermale screening op gezondheid
Gezien het gebrek aan wetenschappelijke ondersteuning voor elektrodermale screening, kan het momenteel niet worden aanbevolen voor de diagnose of behandeling van een aandoening. Als u geïnteresseerd bent om het te proberen, raadpleeg dan eerst uw arts. Zelfbehandeling en het vermijden of uitstellen van een conventionele medische diagnose en standaardzorg kan ernstige gevolgen hebben.
