Wat is niet-verkwikkend Slapen als?
Een niet-verkwikkende slaap is een veel voorkomend symptoom van zowel fibromyalgie (FMS) als chronisch vermoeidheidssyndroom (ME / CVS). Kortom, het betekent dat, zelfs als we voldoende slaap krijgen, we ons nog steeds niet opgefrist voelen.
Dit symptoom kan een grote invloed hebben op uw leven. Het maakt je niet alleen moe, maar betekent ook een laag energieniveau gedurende de dag.
Het kan ook andere symptomen verergeren, waaronder pijn en cognitieve stoornissen (hersenmist of fibro-mist.)
Hieronder is een voorbeeld, uit mijn eigen leven, van hoe het voelt om een dag door te gaan met een niet-verkwikkende slaap en de resulterende symptomen.
Ochtend komt … Te snel
Een vreemd geluid dringt zich midden in een droom binnen. Het kost me een tijdje om te beseffen dat het geen deel uitmaakt van de droom – het is iets belangrijks. De telefoon? Nee, de wekker.
Maar het voelt alsof ik amper in slaap ben gevallen, denk ik, terwijl ik met mijn arm in het rond sla en uiteindelijk op de sluimerknop druk. Na drie (of is het vier?) Meer snooze-alarmen, weet ik dat ik uit bed moet. Force Ik dwing mezelf om de dekens terug te duwen en rechtop te gaan zitten. Ik ben misselijk, zwak en wankel. Elke cel van mijn lichaam schreeuwt naar me om terug te dalen, maar in plaats daarvan sta ik op. Mijn spieren, nog steeds moe van gisteren, doen pijn aan protest.
Ik haal mijn kinderen uit bed en ga liggen op de bank, dus ik ben in de buurt als ze iets nodig hebben als ze zich klaarmaken voor school.
Ik dommelt in en uit, hoor de douche, het gerammel van borden in de keuken, en vervolgens speelt de tv een actie-cartoon.
Ik zou graag willen dat ze ontbijt kregen, met ze kletsen tijdens het eten, enz. Sommige ochtenden kan ik dat aan. Dit is niet een van hen.
Het alarm op mijn mobiele telefoon afgaat – het is ingesteld voor de tijd die ze nodig hebben om weg te gaan, voor het geval ik te slapend ben om de tijd in de gaten te houden.
Vandaag is het een goede zaak, want ik droomde opnieuw. Met een stekende pijn in mijn gevoel, zorg ik ervoor dat de kinderen alles hebben wat ze nodig hebben en ze de deur uitzetten.
Nu is het beslissingsmoment: ga ik terug naar bed of probeer ik op te blijven en productief te zijn? Ik weet dat mijn fysieke energie laag is. Ik evalueer mijn mentale energie en besluit dat ik, met wat cafeïne en een beetje tijd, in orde kan zijn. De stekende pijn is teruggevallen tot wat, voor mij, een aanvaardbaar niveau is.
Ik eet een klein ontbijt, kijk dan tv terwijl ik thee drink. Het duurt niet lang voordat ik besluit dat ik moet gaan liggen – zelfs rechtop zitten is nu te veel inspanning. En ik krijg hoofdpijn.
Zodra ik ga liggen, slaap ik binnen enkele minuten weer in slaap.
Middag
Mijn man belt zijn lunchuur aan en maakt me wakker. Ik voel me schuldig omdat ik zoveel heb geslapen terwijl hij aan het werk was.
Ik maak mijn thee af en besluit dat ik genoeg energie heb om iets te doen. Ik stop een was in de wasmachine en haal dan het bovenste rek van de vaatwasser uit voordat mijn spieren vermoeid aanvoelen.
Mentaal kan ik misschien nu met de wereld omgaan. Ik ga achter de computer zitten en kijk naar mijn takenlijst. Ik moet wat schrijven. Rekeningen moeten betaald worden. Boodschappen doen? Misschien later. Misschien morgen.
Ik krijg een beetje geschrift, maar het is als tanden trekken. Ik besluit het later te bewerken en verder te gaan met iets anders.
Ik verzamel en sorteer de rekeningen en leg ze opzij voor mijn man. (Met mijn beperkte wiskundige vaardigheden van fibro-mist, durven we me niet te vertrouwen!) Ik draag kleding van de wasmachine naar de droger en ik hoop dat ik de energie heb om ze op te hangen als ze klaar zijn.
Ik zou moeten eten, maar mijn hersenen hebben het gevoel dat het in katoen zit en dat de lunch niet eens bij me opkomt. Ik neem mijn laptop mee naar de bank en doe dingen waar ik niet lang over na hoef te denken terwijl ik tv kijk. De computer zorgt er in principe voor dat ik niet meer in slaap val.
Ik hoor de tv niet echt terwijl ik e-mails en Facebook-berichten lees, dus ik heb geen idee wat er in de show aan de hand is.
Avond
Mijn man en de kinderen zijn thuis en ik besef dat ik niet eens aan het avondeten heb gedacht. Dan gromt mijn maag en herinnert me eraan dat ik al 9 uur ’s ochtends niet meer benGelukkig heb ik wat ontdooid vlees in de koelkast. Ik haal dat in de oven en snij wat sla voor een salade. Ik eet meteen een salade omdat ik te hongerig ben om te wachten.
Ik word ambitieus en besluit om het afladen van de vaatwasser te voltooien. Na ongeveer de derde keer dat ik buk, treft duizeligheid. Mijn man komt binnen en ziet me wankelen met een paar borden in mijn hand. Hij legt zijn handen op mijn schouders om me te stabiliseren.
"Wil je dat ik het overneem?" hij vraagt.
Ik knik afwezig en ga op de bank liggen, dankbaar dat hij het begrijpt en is bereid om te helpen wanneer ik het nodig heb.
Het duurt niet lang of het eten is klaar en ik sleep mezelf naar de tafel om te eten. Dan is het terug naar de bank om een show te kijken met mijn man.
Misschien is het het eten. Misschien is het het bedrijf. Misschien is het dat ik eindelijk genoeg heb gerustgesteld om mijn lichaam te laten functioneren. Ik begin me wakker en alert te voelen. Voor mij toch.
Nighttime
Iedereen gaat naar bed, maar ik voel me best goed. Mijn rug doet te veel pijn om kleren op te hangen, dus ik bewerk wat ik eerder heb geschreven, doe wat meer werk en besluit dan dat ik me moet ontspannen en ontspannen zodat ik kan slapen.
Ah, slapeloosheid. Na een aantal uren televisie kijken en lezen, ben ik eindelijk moe en ga ik naar bed. Ik heb zes uur voordat ik de kinderen moet ophalen en opnieuw moet beginnen – niet slecht. Misschien morgen, kan ik meer gedaan krijgen.
Meer informatie:
Hoewel de resultaten van een niet-verkwikkende slaap vergelijkbaar zijn, of u nu FMS of ME / CVS hebt, lijken de mechanismen achter dit symptoom behoorlijk anders te zijn. U kunt hier meer over hen te weten komen:
FMS & niet-verkwikkende slaap
ME / CVS & niet-verkwikkende slaap
