Loopt mijn kind risico op een dodelijke astma-aanval?

kinderen astma, astma-gerelateerde sterfgevallen, aantal astma-gerelateerde, aantal astma-gerelateerde sterfgevallen, deze kinderen

Ontwikkelingen in de behandeling en behandeling van astma hebben geresulteerd in een significante afname van het aantal astma-gerelateerde sterfgevallen in de Verenigde Staten, waarbij 2,1 sterfgevallen voor elke 10.000 patiënten in 2001 zijn gevallen tot 1,4 sterfgevallen voor elke 10.000 in 2009. Dat is een enorme verbetering ten opzichte van 2009. begin jaren negentig, toen het sterftecijfer voor astma op zijn hoogtepunt was.

Ondanks deze ommekeer blijft de ziekenhuisopname bij kinderen met astma veel hoger dan bij volwassenen.

Hetzelfde geldt voor de frequentie van spoedeisende zorg, poliklinische zorg en het aantal ernstige aanvallen. De enige maatregel waarvoor volwassenen kinderen overschreden, was het sterftecijfer, en dat is positief.

In 2007, bijvoorbeeld, ondanks het feit dat er in het algemeen meer aanvallen plaatsvonden (57 procent versus 51 procent), stierven in dat jaar slechts 185 kinderen aan astma in vergelijking met 3.272 volwassenen. De redenen voor onze vele, waaronder hogere percentages van longziekte bij volwassenen en de nauwere medische controle o kinderen in het algemeen.

Maar in een tijd in de geschiedenis dat astma-gerelateerde sterfgevallen bijna volledig te voorkomen zijn, zijn zelfs 185 doden te veel. En, tragisch genoeg, veel van deze sterfgevallen waren minder gerelateerd aan de ernst van een aanval en meer aan hoe de aanval werd behandeld.

Factoren die verband houden met kinderastma Sterfgevallen

De incidentie van astma bij kinderen is niet gelijkmatig verdeeld. Studies hebben aangetoond dat kinderen met een laag inkomen, Afro-Amerikanen niet alleen een hoger astma-percentage hebben in vergelijking met blanke kinderen, ze hebben ook het hoogste aantal astma-gerelateerde sterfgevallen.

Er is een verklaring van oorzaak en gevolg voor deze raciale ongelijkheid:

  • Slechte gezinnen hebben minder toegang tot gezondheidszorg, waaronder astma-specifieke zorg.
  • Milieuverontreinigende stoffen zijn over het algemeen hoger in gemeenschappen met lagere inkomens.
  • Overvolle leefomstandigheden kunnen leiden tot een verhoogde blootstelling aan allergenen en infecties, met als gevolg meer exacerbaties.

De huidige statistieken tonen ook aan dat slechts een derde van deze pediatrische sterfgevallen plaatsvonden in het ziekenhuis. Dit zou suggereren dat gezinnen ofwel weinig of geen toegang hadden tot klinische of spoedeisende zorg of weinig kennis hadden om een ​​mogelijk dodelijke exacerbatie te identificeren of te behandelen.

Bovendien vergroot de inconsistente toegang tot behandeling alleen de waarschijnlijkheid en frequentie van deze aanvallen. Het is een vicieuze cirkel die onze meest kwetsbare kinderen het grootste risico brengt.

Weten wanneer u dringende zorg moet zoeken

Geen van deze statistieken moet suggereren dat ras en armoede de enige factoren zijn die een kind in gevaar brengen. Uiteindelijk zijn dezelfde risico’s van toepassing op kinderen bij wie de astma niet onder controle is, als gevolg van inconsistente zorg, het gebruik van reddingsmedicijnen en het onvermogen om de omgevingsinvloeden te voorkomen.

Er is ook het simpele feit dat sommige kinderen met astma zieker zijn dan anderen. Bij deze kinderen, die misschien maar al te bekend zijn met spoedeisende hulp en ziekenhuisbezoeken, lijkt het spookbeeld van een ernstige, zelfs dodelijke aanval een zeer reële mogelijkheid. Maar zelfs voor degenen die deze kinderen hebben, worden doden meer geassocieerd met gemiste symptomen en / of met vertraagde behandeling dan met iets anders.

Volgens het onderzoek:

  • Tussen 80 procent en 85 procent van de kinderen die stierven aan astma hadden progressieve symptomen van 12 uur tot enkele weken voor hun dood.
  • Daarentegen stierf minder dan één op de vijf binnen zes uur na het ontwikkelen van de symptomen aan een plotselinge, acute aanval.

Wat dit ons vertelt, is dat de kans kleiner is dat de dood "uit het niets" komt, maar eerder in een tijdspanne waar gewoonlijk een behandeling kan worden gezocht. Dit suggereert niet dat de ouders zelfgenoegzaam waren; het accentueert eenvoudigweg de gevaren die onvoldoende gezondheidszorg biedt voor een kind met ernstig astma.

Risicofactoren voor astma-gerelateerde dood

Er is eigenlijk weinig onderzoek beschikbaar naar de risicofactoren die samenhangen met kindersterfte van astma, deels omdat sterfgevallen vaker voorkomen bij volwassenen.

Dat gezegd hebbende, er zijn risicofactoren die het risico op overlijden verhogen bij iemand die leeft met ernstig astma:

  • Voorgeschiedenis van een bijna fatale astma-gebeurtenis
  • Frequente en ernstige astmaklachten
  • Slecht beheerst astma met toegenomen kortademigheid, slaaponderbrekingen en frequent gebruik van reddingsinhalator
  • Voorafgaande ernstige astma-aanval die intubatie of opname op de intensive care vereist
  • Twee of meer astma -gerelateerde ziekenhuisopnames of drie of meer spoedeisende hulpbezoeken gerelateerd aan astma
  • gebruik van twee of meer canisters met kortwerkende bronchodilatatoren binnen een maand
  • co-optredende gezondheidsproblemen zoals congenitale hartaandoeningen of longaandoeningen
  • Afrikaans-Amerikaans ras
  • armoede en gebrek aan toegang tot de gezondheidszorg

Risico’s verminderen bij kinderen met astma

Zelfs bij ernstige en / of frequente exacerbaties kan het overlijdensrisico grotendeels worden gewist door een duidelijk actieplan voor astma te formuleren en dit aandachtig te volgen.

Dit omvat het routinematige gebruik van een piekdebietmeter (PFM), zelfs wanneer het astma van het kind onder controle lijkt te zijn. Het is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk om kinderen te horen zeggen dat ze ‘het niet meer nodig hebben’ omdat ze zich ‘prima voelen’. Dat is niet het punt. Het gaat erom het gebruik zo routinematig te maken dat het een inherent onderdeel van het beheer wordt in plaats van iets waar je in een crisis naar grijpt.

Dezelfde houding geldt voor u als ouder. Zeker, als zorgverleners is het eerlijk om te hopen dat onze kinderen op een dag hun astma zullen ontgroeien. Maar het is belangrijk om niet te begrijpen dat er tekenen van verbetering zijn als bewijs van een ommekeer. Werk samen met uw arts en houd de conditie van uw kind als vanzelfsprekend in de gaten. Dat omvat jaarlijkse griepvaccinaties, reguliere doktersbezoeken en het vermijden van astma-triggers in uw dagelijks leven.

Hierdoor bent u beter voorbereid om een ​​ernstige aanval te doen als u zich voordoet en zult u instinctief weten wanneer het tijd is om te handelen en spoedeisende hulp in te roepen.

Like this post? Please share to your friends: