Maxillofaciale chirurgie waarbij gebruik wordt gemaakt van de bekvooruitgang wordt soms gebruikt om obstructieve slaapapneu te behandelen. Hoe corrigeert kaakchirurgie de anatomie van een kleine of verzonken kaak die bijdraagt aan slaapapneu? Lees meer over deze procedure, de potentiële risico’s en de verwachte hersteltijd na de operatie.
De anatomie gecorrigeerd met kaakoperatie
Kaakoperatie voor slaapapneu is een procedure waarbij de bovenste en / of de onderste kaak operatief naar voren worden bewogen.
De bovenkaak wordt de bovenkaak genoemd en de onderkaak wordt de onderkaak genoemd. Daarom kan de operatie maxillomandibulaire vooruitgang of bimaxillaire progressie worden genoemd (als beide kaken naar voren worden verplaatst). Deze procedure wordt meestal gebruikt wanneer de kaken worden teruggezet, zoals wordt waargenomen met micrognathia of retrognathia. Deze problemen zijn meestal aangeboren, wat betekent dat ze aanwezig zijn vanaf de geboorte, of nadat de groei is geëindigd.
Hoe helpt kaakrevalidatie slaapapneu?
Jaw-vorstransplantatie kan de ruimte voor ademen in de keel vergroten omdat de structuren rond de keel effectief aan de kaken worden bevestigd. Door de kaken vooruit te bewegen worden deze structuren naar voren verplaatst, waardoor hun vermogen om verstopping in de keel te produceren wordt verminderd. Belangrijk is dat de tong naar voren wordt bewogen en dit kan de anatomie verbeteren die bijdraagt aan zowel snurken als slaapapneu.
Maxillomandibulaire chirurgie van de voortbeweging kan zeer effectief zijn, maar deze procedure heeft aanzienlijkere risico’s en herstel in vergelijking met andere chirurgische behandelingsopties.
Omdat het meer betrokken is dan andere procedures, wordt de bekvoorstellingschirurgie meestal alleen uitgevoerd bij patiënten die niet op andere behandelingen hebben gereageerd, bijvoorbeeld bij patiënten die weinig tolerant zijn ten aanzien van een continue behandeling met positieve luchtwegdruk (CPAP). Bij sommige patiënten, vooral jongere mensen met kaakabnormaliteiten, kan dit echter een eerstelijns chirurgische behandeling zijn.
De langdurige voordelen maken het een aantrekkelijke optie voor diegenen die willen vermijden om andere behandelingen voor het leven te gebruiken.
Wat zijn de risico’s verbonden aan kaakchirurgie?
Bij patiënten met obstructieve slaapapneu is deze procedure ingewikkelder dan bij de typische patiënt met abnormale kaakposities zonder slaapapneu. Het vereist meer voorwaartse beweging van de kaken, is technisch moeilijker voor de chirurg, en heeft grotere risico’s en een moeilijker herstel. Het wordt meestal uitgevoerd door een chirurg met gespecialiseerde training in de procedure.
Zoals bij elke operatie, zijn er risico’s verbonden aan de behandeling. Belangrijke risico’s zijn onder meer:
- Bloeding
- infectie
- Zwelling die moeilijk ademhalen kan veroorzaken (waarbij een tijdelijke tracheotomie nodig kan zijn)
- falen van de kaken om te helen of andere verzwakking van de kaken
- tandletsel
- veranderingen in bijten (malocclusion)
- Temporomandibulair gewrichtsproblemen (joint Tooth or facial doof gevoel)
- Verandering in gezichtsuiterlijkheid
- Deze procedure vereist meestal 2 tot 3 maanden hersteltijd, inclusief eerste dieetbeperkingen gedurende 6 weken.
Als u de kaakoperatie overweegt als een behandeling voor uw slaapapneu, moet u met uw slaapspecialist over deze optie praten en een verwijzing naar een gekwalificeerde chirurg in uw omgeving vragen voor een evaluatie.
Geadviseerd wordt om, gezien de complexiteit van de procedure, een arts te vinden die bedreven is in de procedure.
