Door de pupillen van de ogen te verwijden, kan een oogarts de interne structuren bekijken, waaronder de lens, de oogzenuw, de bloedvaten en het netvlies. Bij uitroeiing worden speciale oogdruppels gebruikt die de samentrekking van de spieren rond de pupil stimuleren en de spieren ontspannen zodat ze opengaan.
Dilatatie is een belangrijk onderdeel van een uitgebreid oogonderzoek, waardoor artsen oogproblemen kunnen identificeren en diagnosticeren die zij anders misschien niet zouden zien. De American Academy of Ophthalmology beveelt volwassenen tegenwoordig aan om dergelijke examens vanaf 40 jaar regelmatig te ondergaan.
De pupil begrijpen
De pupil lijkt op het diafragma van de camera omdat hij groter of kleiner wordt, afhankelijk van hoeveel licht nodig is. Hiertoe zal de pupil mioseondergaan, waarbij de vernauwing van de pupil hem doet sluiten, of mydriasis, waarin de verwijding van de pupil het mogelijk maakt te openen.
De pupilgrootte wordt gecontroleerd door zowel het sympathische zenuwstelsel (de "vecht- of vlucht" -respons) als het parasympathische zenuwstelsel (de omgekeerde respons waarbij het lichaam hoge energiefuncties vertraagt).
De pupilgrootte kan om verschillende redenen veranderen. Het kan worden aangepast als reactie op de hoeveelheid licht waaraan het wordt blootgesteld. Het kan ook veranderen wanneer iemand opgewonden raakt, bijvoorbeeld als reactie op seksuele prikkels, of wordt geconfronteerd met emotionele stress. Er wordt aangenomen dat de "vecht of vlucht" reactie evolutionair is, waardoor meer licht in het oog valt, zodat het lichaam gemakkelijker kan reageren op mogelijke schade.
Gemeenschappelijke duur van pupilverwijdering
Het uitpluizen van de ogen is een centraal onderdeel van een oogonderzoek. Het betreft de toediening van twee of drie druppels die direct in het oog worden toegediend. Afhankelijk van wat de arts probeert te bereiken en hoe groot de pupil moet zijn, kunnen verschillende soorten oogdruppels worden gebruikt, waaronder:
- Fenylefrine
- Tropicamide
- Hydroxyamphetamine
- Cyclopentolaat
- Atropine
Oogdruppels worden in beide ogen geplaatst, zodat de Retina, macula en oogzenuw kunnen nauwkeurig worden onderzocht met behulp van een handheld-lamp en een vergrotende lens. Hoewel de uitzetting zelf niet pijnlijk is, kan het ongelooflijk ongemakkelijk zijn omdat het oog geen middelen heeft om zichzelf tegen licht te beschermen.
Na een verwijde oogonderzoek blijven uw leerlingen normaal ongeveer drie tot vier uur open, soms langer. Deze tijd varieert afhankelijk van het type gebruikte druppels en de kleur van je ogen. Over het algemeen hebben donker gekleurde ogen kortere verwijdingstijden, terwijl de lichtgekleurde ogen maximaal acht uur open kunnen blijven.
Kinderen worden ondertussen vaak verwijd met sterkere drops om de nauwkeurigheid van het examen te verbeteren. Het is niet ongebruikelijk dat sommige kinderen ’s ochtends na een examen wakker worden met hun leerlingen nog steeds wijd open.
Soms duur van pupil-dilatatie
De meeste, maar niet alle druppels veroorzaken een bijwerking die cycloplegie wordt genoemd. Cycloplegie is de tijdelijke verlamming van de spier waardoor het oog zich kan concentreren op voorwerpen in de buurt. Bij sommige mensen kan dit effect uren duren. In andere landen kan het enkele dagen duren voordat de visie volledig is genormaliseerd.
Er zijn situaties waarin een arts opzettelijk cycloplegie wil veroorzaken. Een voorbeeld is jonge kinderen waarvan het scherpstelmechanisme zo sterk is dat het vaak moeilijk is om hun zicht of brekingsfout te meten. Cycloplegische druppels kunnen ook worden gebruikt voor oogziekten of trauma die acute pijn en lichtgevoeligheid veroorzaken. Een dergelijke aandoening wordt uveïtis genoemd, de ontsteking van de middelste laag van het oog (uvea).
Pediatrische oogartsen kunnen ze ook gebruiken om een aandoening met de naam lui oog te behandelen waarbij een kind een verminderd gezichtsvermogen ontwikkelt om een aantal redenen. Deze soorten druppels worden voorgeschreven voor veel langere perioden, in sommige gevallen tot meerdere maanden.
Voor de meeste mensen is de bijwerking lastig maar niet onaanvaardbaar. Om het wazige zicht en de gevoeligheid voor licht het hoofd te bieden, worden meestal wegwerpglazen geleverd om het ongemak voor de korte termijn te verminderen. In tegenstelling tot gewone zonnebrillen, blokkeren deze het perifere licht vanaf de zijkant van de lenzen en de voorkant.
