Kunnen vrouwen met IBD kinderen krijgen?
Ja, vrouwen met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) kunnen kinderen krijgen. In het verleden werden vrouwen met IBD afgeraden tegen zwangerschap. Maar de huidige strategieën voor het beheer van IBD’s hebben ervoor gezorgd dat een baby veiliger is voor zowel moeder als baby. Het hebben van een chronische ziekte tijdens de zwangerschap vereist zorgvuldig toezicht door gekwalificeerde artsen, maar een gezonde zwangerschap en een baby zijn beide mogelijk.
Hebben mannen en vrouwen met IBD een verminderde vruchtbaarheidscijfers?
Vruchtbaarheidscijfers voor vrouwen met IBD zijn hetzelfde als voor vrouwen die in goede gezondheid verkeren. Vrouwen met actieve ziekte van Crohn kunnen een verminderde vruchtbaarheid hebben. Gezinsplanning is een belangrijk onderwerp voor elke vrouw, maar vooral voor mensen met IBD. Er zijn omstandigheden waarbij zwangerschap mogelijk niet wordt geadviseerd, zoals tijdens een flare-up of tijdens het gebruik van bepaalde medicijnen.
Het is al vele jaren bekend dat sulfasalazine (Azulfadine), een geneesmiddel dat wordt gebruikt om deze aandoeningen te behandelen, tijdelijke onvruchtbaarheid bij ongeveer 60% van de mannen kan veroorzaken. De sulfa-component van het medicijn kan het sperma veranderen, maar dit effect wordt binnen twee maanden na het stoppen van het gebruik omgekeerd. Proctocolectomie bij mannen kan impotentie veroorzaken, hoewel dit zeldzaam is.
Volgens één overzicht van de literatuur treedt onvruchtbaarheid op bij 48% van de vrouwen die een operatie hebben ondergaan om colitis ulcerosa te behandelen. Dit is waarschijnlijk te wijten aan littekens in de eileiders die kunnen optreden na een dergelijke uitgebreide operatie.
Het risico van onvruchtbaarheid na colectomie is al een aantal jaren in het geding, omdat veel studies zeer uiteenlopende percentages van onvruchtbaarheid vertoonden. Er zijn vergelijkbare meldingen van onvruchtbaarheid bij patiënten met de ziekte van Crohn.
Welk effect heeft medicatie op zwangerschap?
Veel vrouwen geloven dat ze tijdens de zwangerschap medicijnen moeten stoppen, maar het blijven innemen van IBD-medicijnen biedt de beste kans om een opflakkering te voorkomen.
Van de meeste medicijnen voor IBD is aangetoond dat ze veilig zijn om door te gaan tijdens de zwangerschap, en velen hebben een lange geschiedenis van veilig gebruik door patiënten. De Food and Drug Administration (FDA) heeft een classificatiesysteem gecreëerd voor het gebruik van medicijnen tijdens de zwangerschap (zie tabel 1 hieronder).
Onderzoeksstudies hebben aangetoond dat de meeste geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor zowel onderhoudstherapie als acute opflakkeringen van IBD veilig zijn voor zwangere vrouwen om te gebruiken. Deze zijn:
- Sulfasalazine (Azulfidine [Zwangerschap Categorie B])
- Vormen van mesalamine (Asacol, Pentasa, Rowasa [Zwangerschap Categorie B])
- Corticosteroïden (prednison [Zwangerschap Categorie B])
- Biologics (Remicade, Humira, Vedolizumab, Stelara, Cimzia)
Wanneer de medische therapie geïndividualiseerd moet worden
De meeste IBD-medicijnen zullen veilig zijn om door te gaan tijdens de zwangerschap en mogen niet worden gestaakt zonder directe aanbevelingen van de gastro-enteroloog en de OB / GYN die bekend zijn met het specifieke geval van IBD bij een vrouw. Er zijn echter enkele medicijnen die tijdens de zwangerschap moeten worden aangepast. Immunosuppressiva.
De immunosuppressiva azathioprine (Imuran [Zwangerschapscategorie D]) en 6-mercaptopurine (Purinethol of 6-MP [Zwangerschapscategorie D]) doen de placenta passeren en kunnen worden gedetecteerd in navelstrengbloed. Ze kunnen echter tijdens de zwangerschap door sommige artsen met voorzichtigheid worden aanbevolen om een ernstige opflakkering te bestrijden. Deze medicijnen verhogen het risico op aangeboren afwijkingen niet.
Methotrexaat en thalidomide.
Methotrexaat (zwangerschapscategorie X) en thalidomide (zwangerschapscategorie X) zijn twee immunosuppressieve geneesmiddelen dieniet tijdens de zwangerschap mogen worden gebruikt, omdat ze een effect hebben op het ongeboren kind. Methotrexaat kan abortus en skeletafwijkingen veroorzaken en moet indien mogelijk drie maanden vóór de conceptie worden gestaakt. Thalidomide is bekend voor het veroorzaken van ledemaatdefecten en andere belangrijke orgaancomplicaties bij een foetus. Gebruik is alleen toegestaan met strenge anticonceptie en frequente zwangerschapstests.
Metronidazol.
Metronidazol (Flagyl [zwangerschapscategorie B]), een antibioticum dat incidenteel wordt gebruikt voor de behandeling van complicaties die verband houden met IBD, is mogelijk niet veilig voor de foetus na het eerste trimester. Eén onderzoek toonde aan dat metronidazol in het eerste trimester geen geboorteafwijkingen veroorzaakte, maar er zijn geen langetermijnstudies uitgevoerd. Korte cursussen van dit medicijn worden vaak gebruikt tijdens de zwangerschap, hoewel langere cursussen nog steeds controversieel zijn. Hoe beïnvloedt Zwangerschap de loop van IBD?
Het beloop van IBD tijdens de duur van een zwangerschap lijkt in de loop van de conceptie vergelijkbaar te blijven met de toestand waarin het zich bevond. Om deze reden is het belangrijk voor vrouwen die een zwangerschap overwegen hun behandelingsregime te behouden en te werken om hun ziekte in remissie te brengen of te houden.
Van de vrouwen die zwanger raken terwijl hun IBD inactief is, verbetert een derde van hen, verergert een derde, en een derde ervaring heeft geen verandering in hun ziekte tot gevolg. Bij vrouwen die zwanger worden terwijl hun colitis ulcerosa oplaait, zal twee derde nog steeds actieve ziekte ervaren.
Artsen kunnen een ernstige opflakkering van IBD die optreedt tijdens een ongeplande zwangerschap zeer agressief behandelen. Het bereiken van remissie is belangrijk om ervoor te zorgen dat de zwangerschap zo gezond mogelijk is.
Tabel 1 – Geneesmiddelencategorieën van de FDA
Categorie
| Beschrijving | A |
| Adequate, goed gecontroleerde onderzoeken bij zwangere vrouwen hebben geen verhoogd risico op foetale afwijkingen aangetoond. | B |
| Dierstudies onthullen geen bewijs van schade aan de foetus, maar er zijn geen adequate, goed gecontroleerde onderzoeken bij zwangere vrouwen. OF Dierstudies hebben een nadelig effect, maar adequate, goed gecontroleerde onderzoeken bij zwangere vrouwen hebben geen risico voor de foetus aangetoond. | C |
| Dierstudies hebben een negatief effect aangetoond en er zijn geen adequate, goed gecontroleerde onderzoeken bij zwangere vrouwen. OF Er zijn geen dierstudies uitgevoerd, er zijn geen adequate, goed-gecontroleerde studies bij zwangere vrouwen. | D |
| Studies, voldoende, goed onder controle of observatie bij zwangere vrouwen hebben een risico voor de foetus aangetoond. De voordelen van de therapie wegen echter mogelijk zwaarder dan het potentiële risico. | X |
| Studies, die voldoende goedgecontroleerd of observationeel zijn, bij dieren of zwangere vrouwen, hebben positief bewijs van foetale afwijkingen aangetoond. Het product is gecontra-indiceerd bij vrouwen die zwanger zijn of kunnen worden. | Zijn er complicaties met zwangerschap en IBD? |
Voor vrouwen met colitis ulcerosa en de remissie van de ziekte van Crohn zijn de risico’s van een miskraam, doodgeboorte en aangeboren afwijking hetzelfde als die voor gezonde vrouwen. Een opflakkering van de ziekte van Crohn ten tijde van de conceptie of tijdens een zwangerschap houdt verband met een hoger risico op een miskraam en een vroeggeboorte.
Aambeien zijn een veelvoorkomend probleem voor zwangere vrouwen, waarbij tot 50 procent van de vrouwen eronder lijdt. Symptomen van IBD, zoals diarree of obstipatie, kunnen het risico op aambeien zelfs verhogen. Er zijn verschillende behandelingen die hemorroïden, zoals Kegel-oefeningen, doen krimpen, het anale gebied schoonhouden, het langdurig zitten en staan vermijden en zwaar of matig tillen, met vaseline om het rectum af te koelen en de stoelgang te vergemakkelijken, zittend op een ice pack voor verlichting van branden, zittend in voldoende warm water om de aambeien te bedekken, en met behulp van zetpillen of crèmes.
Wordt IBD doorgegeven aan kinderen?
Sommige mensen met IBD kunnen kinderloos blijven vanwege de zorg dat kinderen hun ziekte kunnen erven. In de afgelopen jaren is er een focus geweest op het idee dat IBD in families werkt en mogelijk zelfs aan bepaalde genen is gekoppeld. Onderzoekers hebben geen duidelijke antwoorden over hoe IBD wordt doorgegeven tussen generaties, maar er is enig onderzoek gedaan naar de waarschijnlijkheid dat kinderen de ziekte van hun ouders overerven.
Er lijkt een groter risico te bestaan op de erfelijke ziekte van Crohn dan colitis ulcerosa, vooral in joodse gezinnen. Kinderen met één ouder met de ziekte van Crohn hebben echter slechts een 7 tot 9% levenslange kans om de aandoening te ontwikkelen en hebben slechts een kans van 10% om een bepaalde vorm van IBD te ontwikkelen. Als beide ouders IBD hebben, is dit risico verhoogd tot ongeveer 35%.
Wat zal helpen vóór de conceptie of tijdens de zwangerschap?
