Antilichamen zijn eiwitten die door uw lichaam worden aangemaakt en die reageren op of proberen te vernietigen antigenen, stoffen zoals virussen en bacteriën die het lichaam als vreemd identificeert.
In sommige gevallen identificeert uw lichaam per abuis uw eigen klieren, weefsels en organen als vreemd. Dit type reactie is kenmerkend voor auto-immuunziekten en deze antilichamen, die een misleide aanval op het eigen lichaam van een persoon veroorzaken, worden auto-immuunantilichamen genoemd.
Eén klasse auto-immuunantilichamen zijn schildklierperoxidase (TPO) -antistoffen en hun aanwezigheid ("positiviteit") duidt op de aanwezigheid van een auto-immuunziekte van de schildklier, meestal thyreïditis van Hashimoto.
Wat is Hashimoto’s thyroïditis?
Bij thyreoïditis van Hashimoto vallen de TPO-antistoffen je schildklier aan.
Na verloop van tijd veroorzaken de TPO-antilichamen ontstekingen en kunnen uiteindelijk uw schildklier geheel of gedeeltelijk vernietigen. Naarmate de schildklier minder goed in staat is om schildklierhormoon te produceren, kunt u geleidelijk hypothyreoïd worden. Hashimoto-antilichamen kunnen er ook voor zorgen dat uw schildklier knobbeltjes vormt, of vergroot worden, ook wel struma genoemd.
Toch kan het even duren voordat het destructieve effect op uw schildklier wordt weerspiegeld in uw thyreo-stimulerend hormoon (TSH) -testniveau. Het is niet ongebruikelijk om gedurende maanden of jaren positieve TPO-antilichamen te hebben voordat uw TSH-niveau stijgt tot een punt waarop u wordt gediagnosticeerd met hypothyreoïdie.
Het is ook belangrijk om te vermelden dat sommige mensen nooit hypothyreoïden worden, ondanks positieve TPO-antilichamen.
Positieve TPO-antilichamen, normale TSH: wordt behandeling gegarandeerd?
Over het algemeen is, als het resultaat van uw TSH-test normaal is (tussen 0,4 en 4,5 milli-internationale eenheden per liter of mU / L), behandeling (met een vervangend geneesmiddel voor schildklierhormoon) niet gerechtvaardigd, zelfs als TPO-antilichamen positief zijn.
Als uw TSH echter lichtelijk verhoogd is (laten we zeggen rond de 6,0 mU / L zweven) en uw thyroxine (T4) -hormoon normaal is, kan de "positiviteit" van TPO-antilichamen uw arts ertoe brengen om de behandeling van schildklierhormonen te starten. Dit komt omdat vroege therapie de progressie van deze zogenaamde subklinische hypothyreoïdie in openlijke hypothyreoïdie kan voorkomen.
Uw arts kan zelfs meer geneigd zijn om uw subklinische hypothyreoïdie te behandelen als u symptomen heeft zoals vermoeidheid, obstipatie of depressie, of u hebt een andere auto-immuunziekte, bijvoorbeeld coeliakie.
Leeftijd zal ook een rol spelen in de beslissing van uw arts. Doorgaans is er een hogere drempel voor het starten van schildklierhormoonvervangende medicatie bij oudere volwassenen, omdat hun baseline-TSH op de bovengrens van normaal is.
Een woord van heel dichtbij
De bottom line hier is dat positieve schildklierperoxidase-antilichamen een auto-immuunproces aangeven; ze zijn echter slechts een deel van de schildkliertak en bepalen over het algemeen niet of u een behandeling met schildklierhormoon nodig heeft. In plaats daarvan kunnen ze van invloed zijn op de beslissing van uw arts, onder meer uw leeftijd, familiegeschiedenis en symptomen.
Over het algemeen is het het beste om met uw arts te praten over uw unieke laboratoriumresultaten en -symptomen.
Op deze manier kunt u ervoor zorgen dat u uw schildklier en algehele gezondheid optimaliseert.
