U hebt dus uw risico op het ontwikkelen van een hartaandoening beoordeeld en het blijkt hoog te zijn. Wat doe je nu?
- Zo kunt u uw risico op hartaandoeningen beoordelen.
Stap 1: Neem dit serieus
Als uw risicofactoren voor hartaandoeningen u in een risicocategorie plaatsen, betekent dit een van twee dingen. Of je risico op het ontwikkelen van een hartaandoening in de komende paar jaar is behoorlijk hoog, of je hebt al een hartaandoening en weet het nog niet.
Helaas blijkt een aanzienlijk deel van de personen die leren dat ze in de categorie ‘hoog risico’ zitten al een significante coronaire hartziekte (CAD) te hebben – ze weten er gewoon niets van, omdat ze tot nu toe niet hebben symptomen.
Dus een hoog cardiovasculair risico hebben is erg serieus, en vereist een zeer serieus antwoord.
Stap 2: Zorg ervoor dat uw arts dit serieus neemt
Als een patiënt een groot risico loopt op een ernstige hartaandoening, met name een van de acute coronaire syndromen (ACS), moet hij een bepaald soort reactie van een arts oproepen.
Uw arts moet onmiddellijk twee dingen voor u doen: a) Evalueer of u mogelijk al coronaire hartziekte heeft, en als dat het geval is, installeer dan de juiste therapie en b) Neem maatregelen om u te helpen bij het wijzigen van alle beheersbare risicofactoren die u heeft.
Omdat sommige hoogrisicopatiënten al aanzienlijke CAD hebben, moet een niet-invasieve evaluatie sterk worden overwogen om deze mogelijkheid uit te sluiten.
Deze evaluatie omvat vaak een cardiale calciumscan en / of een studie naar stress / thallium.
Als de niet-invasieve evaluatie CAD sterk suggereert, moeten er stappen worden ondernomen om het te behandelen en de kans op het ontwikkelen van ACS te verminderen.
- Lees meer over de behandelingsopties voor CAD.
Tegelijkertijd moet uw arts ook een duidelijk plan opstellen voor het aanvallen van alle aanpasbare risicofactoren – inclusief dieet, gewichtsverlies, stoppen met roken, hypertensie en cholesterol – en moet de behandeling onmiddellijk starten.
Uw arts moet u alle middelen aanbieden die hij tot uw beschikking heeft om u aan te moedigen en te helpen bij het aanpassen van uw levensstijl om uw risico te verminderen.
Uw arts moet ook een bijzonder agressieve houding aannemen ten aanzien van het optimaliseren van uw LDL-cholesterol- en HDL-cholesterolwaarden en het regelen van uw bloeddruk en bloedglucose (indien nodig).
- Lees over de huidige richtlijnen voor cholesterol.
- Lees over het behandelen van de bloeddruk.
Uw arts moet de juiste houding ten aanzien van uw risico vertonen – uw leven staat hier op het spel en hij of zij zou dit zeer serieus moeten nemen. Dit houdt ook in dat je behoorlijk wordt beroerd over het maken van de nodige aanpassingen van je levensstijl.
Houd er ook rekening mee dat artsen menselijk zijn en dat de menselijke natuur het moeilijk maakt om alles uit de kast te halen voor een patiënt die weigert te handelen in zijn / haar eigen belang. Het is moeilijk om jezelf als arts te motiveren om een extra stapje te zetten voor de patiënt die gewoon geen echte en aanhoudende inspanning wil doen om te trainen, af te vallen of te stoppen met roken.
Stap 3: Start uw eigen Manhattan-project
Terwijl uw arts u moet helpen om uw cardiovasculaire risico te verminderen, is het belangrijkste deel van de taak aan u.
Het succesvol verminderen van uw risico is iets dat alleen met uw toewijding zal gebeuren, en het is niet eenvoudig.
Doen wat gedaan moet worden, gaat vaak gepaard met fundamentele veranderingen in zowel de houding als de levensstijl van het soort dat veel mensen niet lijken te volbrengen.
De vereiste inspanning is vergelijkbaar met de inspanning die de VS heeft geleverd om een atoombom te ontwikkelen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het leek iets dat nauwelijks mogelijk leek te zijn, maar als we het niet deden, was het risico groot dat de Duitsers of de Japanners ons zouden slaan. Dus, tegen alle verwachtingen in, hebben we onze middelen ingezet en het Manhattan-project gedaan.
Dit is precies het soort inspanning dat u moet doen. Tegen de verwachtingen in, moet je je leven veranderen.
Als u dat niet doet, zult u de gevolgen ondervinden, misschien vele jaren eerder dan u zou denken.
Dat de overgrote meerderheid van de patiënten die zich in de categorie met een hoog risico bevinden, uiteindelijk slechts halfslachtige inspanningen doet om hun risico te wijzigen, kan te maken hebben met het falen van eerstelijnsartsen en cardiologen om het absolute belang van leven en dood van het veranderen van hun levensstijl.
Is er een groep artsen die erin is geslaagd om hun patiënten te laten stoppen met wat ze doen, om plotseling alle energie te richten op het herwinnen van hun gezondheid?
Ja. Het zijn de oncologen. Patiënten die te horen krijgen dat ze kanker hebben, zetten vaak al het andere in de wacht en strijken zichzelf in tegen alles wat nodig is (chirurgie, bestraling of chemotherapie, vaak pijnlijk en vaak maanden of jaren aanhoudend) om genezing te proberen. Dit is dezelfde houding die patiënten zouden moeten aannemen als ze worden verteld dat ze een hoog risico lopen op een hartaanval, een plotselinge dood of een beroerte.
Immers, te horen krijgen dat je een hoog risico loopt op een hartgebeurtenis is niet zo heel anders dan te worden verteld dat je kanker hebt. Hartziekten zijn vaak niet minder invaliderend of dodelijk, en de uitkomst is niet minder afhankelijk van je houding en je actieve deelname aan het doen van wat nodig is. Als er iets is, heb je een veel betere kans om de uiteindelijke uitkomst gunstig te veranderen dan de gemiddelde patiënt met kanker.
Het is dat serieus. En zowel u als uw arts moeten alle beschikbare middelen verzamelen om de ziekte te stoppen die u in de nabije toekomst dreigt te schaden of te doden. Medicijnen zijn belangrijk voor het verminderen van uw risico, maar lichaamsbeweging, dieet, gewichtsverlies en stoppen met roken zijn ook van cruciaal belang.
Geleidelijke aanpak, of allemaal tegelijk?
Vaak zijn de mensen met een hoog risico die het meest succesvol zijn degenen die een "alles veranderen nu" houding aannemen – degenen die accepteren dat een volledige verandering in levensstijl nodig is. Ze stoppen met roken, adopteren een trainingsprogramma en veranderen hun dieet in één keer. En ze doen het door risicofactormodificatie het centrale organiserende thema van hun leven te maken. Op een dag zijn ze een persoon met een hoog risico-levensstijl en de volgende dag zijn ze dat niet. Het wegwerken van hun risicofactoren wordt de belangrijkste focus van hun leven, totdat de nieuwe levensstijl een ingebakken gewoonte wordt (en zij een andere persoon zijn). Het klinkt moeilijk, en dat is het ook. Leven en dood is moeilijk.
De meer geleidelijke benadering van veranderingen in levensstijl, hoewel redelijk redelijk op het eerste gezicht lijkt, werkt niet voor veel mensen. Als dieet en lichaamsbeweging worden uitgesteld tot stoppen met roken, denk dan eens na over wat dat betekent. Je zult in wezen hetzelfde soort leven leiden als je altijd deed, behalve dat je probeert te stoppen met roken. Dat is moeilijk. Op de een of andere manier stopt het roken nooit echt, en het dieet en de lichaamsbeweging komen nooit aan bod, en al snel gaan er een jaar of twee of vijf voorbij – en dan is het te laat.
Iedereen is anders en de geleidelijke aanpak is voor veel mensen misschien de enige haalbare. Wat ook werkt, is de beste aanpak. Maar in de praktijk weerspiegelt "geleidelijkheid" vaak een constitutioneel falen om de diepgewortelde veranderingen die echt nodig zijn te accepteren. Gradualisme, met andere woorden, kan een aanwijzing zijn dat een persoon het soort gevechtsklare houding mist dat nodig is om een slecht resultaat te voorkomen.
Of u nu kiest voor de geleidelijke of alles-in-één benadering, zorg ervoor dat u begrijpt hoe belangrijk het is om de nodige wijzigingen aan te brengen.
