Cryptokokkose is een potentieel dodelijke schimmelziekte die dagelijks meer dan 16.000 mensen over de hele wereld treft, of ongeveer een miljoen mensen per jaar.
Extrapulmonaire cryptokokkose (waaronder cryptokokkenmeningitis) wordt door de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie geclassificeerd als een AIDS-definiërende aandoening. Over het algemeen is cryptokokkenmeningitis de meest voorkomende infectie van het centrale zenuwstelsel en de op twee na meest voorkomende complicatie bij mensen met aids.
Met de komst van antiretrovirale combinatietherapie (ART) is de incidentie van cryptokokkose gestaag afgenomen in de ontwikkelde wereld sinds het midden van de jaren negentig.
Wereldwijd is het jaarlijkse aantal sterfgevallen toegeschreven aan cryptokokkenmeningitis echter momenteel meer dan 625.000, met de hoogste prevalentie in sub-Sahara Afrika, waar de mortaliteit wordt geschat op 50% tot 70%.
De sterfte als gevolg van cryptokokkose in de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen ligt daarentegen rond de 12%.
Causale stoffen
Cryptococcosis wordt veroorzaakt door de schimmel Cryptococcus neoformans en Cryptococcus gattii. Eerder werd cryptokokkose alleen toegeschreven aan C. neoformans, maar onderzoek heeft sindsdien beide veroorzakende ondersoorten geïsoleerd en geïdentificeerd.
Onder mensen met HIV wordt meer dan driekwart van de gevallen van cryptokokkose gemeld bij personen met CD4-tellingen onder 50 cellen / ml. Cryptokokkose kan zelden voorkomen bij personen met intacte immuunsystemen.
Wijze van overdracht
Er wordt verondersteld dat cryptokokkose wordt verkregen door de reproductieve sporen (basidiosporen) van C. neoformans of C. gattii inh in te ademen.Terwijl
C. neoformans vaak wordt aangetroffen in grond die vogeluitwerpselen bevat, met name duiven, wordt inademing nog steeds beschouwd als de belangrijkste infectieroute (in tegenstelling tot accidentele inname of contact met de huid). Daarentegen wordt
C. gattii over het algemeen niet aangetroffen in de uitwerpselen van vogels, maar eerder in bomen (meestal de eucalyptus). Het is bekend dat de schimmel in puin rond de basis van bomen woekert. Hoewel cryptokokkose vaak voorkomt bij dieren, zowel bij zoogdier als bij aviaire vogels, zijn gevallen van overdracht van dier op mens uiterst zeldzaam. Mens-op-mens overdracht wordt ook als zeldzaam beschouwd.
Symptomen van Cryptococcosis
Klinische manifestaties van
Crytococcus infectie beginnen over het algemeen ergens tussen de twee tot 11 maanden na blootstelling. Pulmonaire cryptokokkeninfecties kunnen vaak asymptomatisch zijn bij patiënten of aanwezig zijn met laaggradige, niet-specifieke ademhalingssymptomen. Patiënten met cryptokokken-pneumonie hebben vaak last van hoest, pijn op de borst, lichte koorts, malaise en kortademigheid. In sommige gevallen kunnen er ook gewichtsverlies, gezwollen lymfeklieren (lymfadenopathie), snelle ademhaling (tachypneu) en hoorbare kraken in de longen (rales) zijn.
Als de infectie buiten de longen wordt verspreid (extrapulmonaal), komt deze meestal voor in het centrale zenuwstelsel als cryptokokkenmeningitis. In deze gevallen kunnen patiënten zich aanvankelijk presenteren met subacute symptomen zoals hoofdpijn, koorts of veranderingen in de mentale toestand (bijvoorbeeld verlies van alertheid, vaagheid, lethargie).
Symptomen zijn vaak sub-acuut bij het begin en verergeren geleidelijk in de loop van enkele weken.
Karakteristieke acute en chronische symptomen van cryptococcen meningitis kunnen zijn:
Misselijkheid en braken
- Wazig zicht
- Gevoeligheid voor licht
- Gehoorverlies of verlies
- Verhoogde craniale druk
- Ernstige hoofdpijn
- Stijve nek
- Persoonlijkheid verandert
- Moeilijk spreken, lezen of schrijven
- Gevallen of verlies van spiercoördinatie
- Hallucinaties
- Coma
- Aangezien sommige symptomen geassocieerd met klassieke meningitis (zoals stijve nek en gevoeligheid voor licht) niet voorkomen bij veel patiënten met cryptokokkenmeningitis, wordt het bewustzijn van de aandoening soms gemist, waardoor de medische aandacht wordt uitgesteld voor weken en zelfs maanden tot de opkomst van acute symptomen.
Voorbij de longen en het centrale zenuwstelsel kan cryptokokkeninfectie zich ook op de huid manifesteren als laesies, zweren, plaques, abcessen en een aantal andere cutane (of subcutane) aandoeningen. Het kan ook de bijnieren, de prostaat en andere orgaansystemen beïnvloeden.
Diagnose van Cryptococcosis
Diagnose van cryptokokkose wordt ondersteund door de presentatie van klinische kenmerken en symptomatologie en bevestigd door de analyse van bloed, weefsel, hersenvocht of andere lichaamsvloeistoffen. Methoden voor diagnose kunnen zijn:
Cryptococcal antigeentesten van bloed of hersenvocht
- Microscopisch onderzoek en / of kweken van weefsel, bloed of hersenvocht
- Cultuur van bronchoalveolaire lavage-wasbeurten
- Terwijl thoraxfoto’s gelokaliseerde of diffuse infiltraten in de longen kunnen blootleggen in gevallen van longinfectie ondersteunen ze uiteindelijk eerder dan dat ze de diagnose bevestigen.
Behandeling van Cryptococcosis
Voor immunocompetente patiënten met een asymptomatische of milde tot matige cryptokokkenaandoening kan een antischimmeltherapie (fluconazol, itraconazol) worden voorgeschreven totdat de schimmelinfectie is verdwenen.
In het geval van ernstige ziekte begint de behandeling gewoonlijk met amfotericine B, vaak in combinatie met flucytosine. Dit wordt meestal gevolgd door voortdurende onderhoudstherapie met behulp van een dagelijkse dosis antischimmelmedicatie (evenals het starten van ART als de patiënt nog niet aan therapie is).
Onderhoudstherapie moet worden voortgezet totdat het aantal CD4-cellen hoger is dan 100 cellen / ml en de virale belasting van de patiënt consequent wordt onderdrukt tot niet-detecteerbare niveaus. Als de CD4 onder de 100 komt, moet de therapie opnieuw worden gestart om herhaling van de ziekte te voorkomen.
In de Verenigde Staten en de meeste ontwikkelde landen wordt primaire (preventieve) antischimmelprofylaxe niet aanbevolen, hoewel preëmptieve antigeentests kunnen worden overwogen voor patiënten met een verhoogd risico of in gebieden met een hoge ziektelast.
uitspraken:
krip-to-kaw-KO-sus
- krip-to-KOK-ul me-nin-JYE-tus
- Ook bekend als:
Crypto (slang)
- Crypotococcal disease
