Farro verwijst naar verschillende soorten tarwe, waaronder spelt en meer oude vormen van het graan, zoals Einkorn en emmer. Omdat het een soort tarwe is, bevat het het gluten-eiwit, dat voorkomt in de granen tarwe, gerst en rogge, en het is zeker niet-glutenvrij. Farro wordt echter vaak alleen als ‘farro’ aangeduid en niet als ’tarwe’ bestempeld. Hierdoor vormt farro een reëel voedingsgevaar voor mensen met coeliakie en niet-coeliakie gluten gevoeligheid, die zich misschien niet realiseren dat het een vorm van tarwe is en daarom een glutenbevattend graan is. Gourmet- en natuurvoedingswinkels zijn steeds meer inclusief farro in bereide schotels die in de deli-afdeling worden verkocht, en in veel gevallen is het niet als tarwe bestempeld … alleen als ‘farro’. Op etiketten ontbreken mogelijk de waarschuwing "bevat tarwe".
Als u niet wist dat farro een vorm van tarwe is, kunt u gemakkelijk slecht door een van die voedingsmiddelen gluten krijgen. Ook lijken farro granen opmerkelijk op bruine rijst, dus don laat je voor de gek houden, controleer altijd de ingrediënten van wat je van plan bent te eten.
Wat is Farro?
Hoewel farro een vorm van tarwe is, is het niet hetzelfde type tarwe dat wordt gebruikt om conventioneel brood, meel te maken, en gebakken goederen. In feite heeft de term "farro" Italiaanse wortels en wordt het gebruikt om te verwijzen naar de oudere spaanse tarwespies, Einkorn en emmer. (In het Italiaans is
farro piccolo
Einkorn-tarwe,farro mediois emmertarwe enfarro grandezijn speltarwe, die de verschillende grootten weerspiegelt die worden aangetroffen in anderszins vergelijkbare granen.) species De soorten tarwe die gezamenlijk bekend staan als "farro" zijn nauw verwant aan moderne tarwe en bevatten allemaal gluten. ze bevatten misschien niet zoveel gluten als moderne tarwe.Vaak Farro wordt gebruikt gestoomd of gekookt in salades, soepen en groentegerechten, vooral in de Italiaanse en andere Zuid-Europese keukens.Omdat het wordt gebruikt als een hele korrel, wordt het beschouwd als een gezonde toevoeging aan het dieet voor mensen die geen coeliakie of glutengevoeligheid hebben.
Worden oude korrels niet als veilig beschouwd?
Sommige mensen beweren dat oude vormen van tarwe veilig (of op zijn minst veiliger) zijn voor mensen met een glutengerelateerde aandoening, omdat ze iets minder gluten bevatten en een enigszins andere vorm van gluten dan wat tegenwoordig te vinden is in tarwe.
U kunt verschillende rapporten online vinden van mensen met coeliakie of niet-coeliakie glutengevoeligheid, die zeggen dat ze in staat zijn oude tarwespatronen, zoals eenkoren en spelt, zonder problemen te consumeren.
Wetenschappelijke studies hebben echter aangetoond dat het gluten in deze oude granen nog steeds het potentieel heeft om villeuze atrofie te veroorzaken bij mensen met coeliakie. Het is niet duidelijk of het een gevaar vormt voor mensen met glutengevoeligheid (studies zijn niet gedaan om het te testen), maar het is het beste om het niet te proberen. Einkorn-tarwe is niet echt glutenvrij.
Een heel woord
Mensen met coeliakie en glutengevoeligheid die niet van coeliakie is, moeten goed uit de buurt van farro en al het bereide voedsel dat het graan bevat in hun lijst met ingrediënten houden.
Helaas zijn er veel manieren waarop deze granen (samen met andere soorten lastige, vaak misleidende glutengraanproducten) in bereide gerechten kunnen sluipen.
Farro lijkt bijvoorbeeld nogal op bruine rijst en kan worden opgenomen in mengsels van rijst en andere granen. Wilde rijstmelanges zijn de meest voorkomende boosdoener voor het mengen van glutenkorrels in anderszins veilige graanmengsels.
Aangezien farro zowel trendy als gezond is (het is tenslotte een hele korrel), kunnen restaurants en delicatessengerechten het gebruiken op gerechten waar u het niet verwacht, en het misschien niet correct labelt. Sommige koks weten zelfs niet dat farro een vorm van tarwe is.
Waar het om gaat: doe altijd je due diligence en stel veel vragen voordat je iets eet dat er maar het geringste verdacht uitziet. Je wilt geen heerlijke graansalade of een kom soep met "bruine rijst" oppoetsen, maar pas achteraf ontdekken dat het geen bruine rijst was – het was farro.
