Recreatieve en gewone gebruik van marihuana, zoals afgeschilderd de media, is heel anders dan het medicinaal gebruik van marihuana .
In landen als Canada, waar artsen marihuana kunnen voorschrijven zoals opgelegd door de federale wetgeving, is drugsverslaving altijd een zorg.
Artsen willen een pot voorschrijven om de symptomen geassocieerd met ernstige ziekte zoals multiple sclerose te verlichten zonder de afhankelijkheid van het medicijn te verslechteren.
Om de afhankelijkheid te minimaliseren en misbruik te reguleren, hebben enkele Canadese artsen richtlijnen voorgesteld voor een prudent gebruik van medische pot.
Marihuana-afhankelijkheid en -tolerantie
Een mythe rond marihuana is dat het medicijn "niet verslavend" is. Bedenk dat marihuana, net als elke andere drug, misbruik, tolerantie en afhankelijkheid heeft. Sterker nog, tussen 9 en 12 procent van alle gebruikers zijn problematische gebruikers van wie de afhankelijkheid van het medicijn zowel fysieke als sociale gevolgen heeft. Dergelijke gevolgen betrekking hebben op gemanipuleerde globaal functioneren, verspild bronnen op het verwerven van de drug, verminderde prestaties op het werk en op school, gebroken sociale relaties, en een verhoogd risico van auto-ongevallen.
Marihuana-afhankelijkheid ontwikkelt zich geleidelijk in degenen die het regelmatig roken. Na verloop van tijd beginnen mensen die afhankelijk worden van het medicijn dagelijks de pot te gebruiken en in hogere doseringen. Gebruikers van marihuana die afhankelijk zijn van het medicijn, kunnen ook op zoek naar krachtiger stammen en preparaten.
Zoals het geval is met elk medicijn, vermindert de afhankelijkheid van marihuana de plezierige of euforische effecten van het medicijn. Deze vermindering in plezier voor afhankelijke gebruikers weerspiegelt de tolerantie voor de gedrags- en fysiologische effecten van marihuana. Andere tekenen van tolerantie voor het geneesmiddel en de effecten daarvan ook optreden, zoals tolerantie voor marihuana-geïnduceerde toenamen in hartslag (tachycardie) en een eventuele daling van de bijbehorende bindvliesinfectie (bloed-shot ogen).
Na het stoppen van het gebruik van drugs ontwikkelen gewone gebruikers van marihuana ontwenningsverschijnselen. Deze symptomen piek een paar dagen na stopzetting en omvatten geïrriteerdheid, verlangen, anorexia en slaapstoornissen. Gelukkig gaan dergelijke symptomen binnen een paar weken na het stopgezette gebruik voorbij en verliezen ex-gewone gebruikers tolerantie voor de fysiologische en psychologische effecten van het medicijn.
In vergelijking met het stoppen met andere drugs zoals heroïne en alcohol, is het ontwennen van marihuana relatief mild en vereist geen ziekenhuisopname. Individuele en groepstherapie is echter nuttig bij degenen die van plan zijn het medicijn te verlaten.
In de afgelopen jaren, pot kwekers en distributeurs hebben marihuana stammen zoals sinsemilla en hasj-olie bereidingen van marihuana die echt een hoog THC-gehalte, de belangrijkste werkzame bestanddeel in marihuana zijn ontwikkeld.
In de jaren zeventig bedroeg de gemiddelde THC-concentratie in gerookte pot 1 procent, maar nu is het ongeveer 13 procent. Afhankelijk van hoe het is voorbereid, kan marihuana een nog hoger THC-gehalte hebben. Deze verhoogde potentie versterkt de afhankelijkheid en maakt ontwenning moeilijker.
Advies over medisch marihuanagebruik
Er bestaat geen goede evidence-based begeleiding voor het beste roken van marihuana voor medicinaal gebruik. Een dergelijke begeleiding is afhankelijk van goed onderzoek en er is weinig onderzoek naar het onderwerp.
Niettemin, op basis van wat we weten over wiet, hebben artsen publiceren in de Canadian Medical Association Journal in 2014 een aantal adviezen over de beste manier om te consumeren medische marihuana uitgegeven. Hier volgen enkele van hun adviezen:
- Voordat medische marihuana wordt voorgeschreven, moeten patiënten eerst orale preparaten zoals nabilone proberen.
- Medische marihuana mag niet worden gemengd met nicotine of alcohol.
- Medische marihuanagebruikers zouden niet elke dag moeten roken.
- Patiënten die marihuana roken, moeten een verdamper gebruiken om de inademing van koolmonoxide en potentieel schadelijke verbrandingsproducten te verminderen.
- mensen met stemmingsstoornissen, angststoornissen, en andere vormen van geestesziekten moet zorgvuldig en voorzichtig worden gescreend voordat het ontvangen van een recept voor medische marihuana. Bovendien moeten dergelijke gebruikers slechts af en toe medische marihuana roken.
- Gedroogde cannabis moet worden beperkt tot een THC-concentratie van 9 procent.
- Medische marihuanagebruikers moeten de hoeveelheid die wordt gerookt tot 400 mg per dag of ergens tussen de 4 en 8 soezen beperken.
- Mensen die medische marihuana roken, mogen tijdens het roken hun adem niet houden. Hoewel het heel moeilijk is om de hoeveelheid THC en cannabinoïden die via de longen in de bloedbaan terechtkomen te kwantificeren, wordt aangenomen dat het vasthouden van je adem zo’n biologische beschikbaarheid verhoogt.
- Medisch marihuanagebruik moet worden beperkt tot patiënten van 25 jaar en ouder. (De onderzoekers citeren bewijs dat marihuana het ontwikkelende brein kan beïnvloeden.)
- Medische marihuana mag niet worden voorgeschreven aan mensen met middelenmisbruik.
- Mensen mogen geen auto rijden of zware machines bedienen gedurende zes uur na het roken van medische marihuana.
- Medische marihuana mag alleen worden gebruikt om symptomen van de ziekte te verlichten en niet om intoxicatie en cognitieve stoornissen te veroorzaken. Met andere woorden, mensen die medische marihuana roken, mogen niet overdreven dronken worden.
Uiteindelijk moet medische marihuana alleen worden gebruikt voor de behandeling van symptomen die verband houden met een ernstige ziekte. Mensen met een medisch recept voor marihuana mogen hun recepten niet gebruiken om het medicijn te misbruiken en regelmatig hoog te worden.
In de Verenigde Staten zijn federale en staatsautoriteiten zo druk bezig met de legaliteit van marihuana dat ze weinig tijd hebben besteed aan het omgaan met de belangrijkste kwestie: in bepaalde staten worden mensen marihuana voorgeschreven op een losjes gereguleerde manier en een manier die kan afhankelijkheid, tolerantie en terugtrekking vergroten.
