Geconfronteerd met moeilijke keuzes over behandelingen of andere aspecten van onze medische zorg of medische zorg voor een geliefde is het moeilijk om emoties uit het besluitvormingsproces te houden. Benadrukt over de diagnose en bang dat we de verkeerde keuze zullen maken, de mogelijkheid om de verkeerde optie te kiezen kan overweldigend lijken.
Een medische objectieve beslissing nemen
Tenzij u zich in een noodsituatie bevindt, is het waarschijnlijk dat u enige tijd kunt nemen om opties te onderzoeken voordat u een definitieve beslissing neemt.
Zelfs als uw arts u onder druk zet voor een onmiddellijke beslissing, vraag dan of het risico bestaat dat u de tijd neemt om erover na te denken.
Hoewel objectiviteit in dit proces mogelijk niet lijkt te werken, kan het helpen deze stappen te volgen.
1. Maak een lijst van al uw behandelingsopties
Begin met het maken van een lijst met al uw opties, die chirurgie, medicijnen, fysieke therapieën en zelfs complementaire of alternatieve therapieën kunnen omvatten. Uw arts heeft een of meer mogelijkheden geboden. Je zou zelfs kunnen overwegen andere patiënten met dezelfde diagnose te vragen wat hun keuzes waren.
Voorbeeld:Laten we een voorbeeld van chronische migraine gebruiken. Ontmoet Sarah. Sarah lijdt al jarenlang aan migrainehoofdpijn. Haar arts heeft een medicijn voorgeschreven voor die hoofdpijn, en zij heeft het medicijn een aantal keren gebruikt, wat verlichting vond.
Maar Sarah is geen fan van drugs in het algemeen en maakt bezwaar tegen de gedachte om chemicaliën te gebruiken om haar pijn onder controle te houden.
Door haar onderzoek leerde ze dat sommige vormen van migraine kunnen worden verlicht door acupunctuur. En een vriendin die ook lijdt aan migraine vertelde Sarah over de opluchting die ze krijgt door haar chiropractor te bezoeken.
Net als Sarah, wil je alle mogelijkheden blootleggen, ook al heeft je dokter ze misschien niet genoemd in je eerste gesprek.
2. Bepaal de voor- en nadelen van elke medische behandeloptie
Zodra u een hoofdlijst hebt met alle mogelijkheden, begint u met het opsommen van de voor- en nadelen van elke optie. Neem de duur van de behandeling op, hoelang het herstel kan duren, de financiële kosten inclusief verzekeringsdekking, bijwerkingen op de korte en lange termijn, mogelijke uitkomsten en de kans op succes. Elk van deze overwegingen kan eindigen als een pro of con.
Neem ook aspecten op die minder meetbaar zijn, zoals de hoeveelheid pijn die de behandeling kan veroorzaken, uw angstniveau, hoe ver van huis u moet gaan voor behandeling of welke behandeling uw zorgverlener voor u verkiest.
Als u niet zeker weet of een aspect een voordeel of nadeel is, vraagt u uw arts of ander medisch personeel in haar kantoor om informatie. Krijg aanvullende informatie uit onderzoek, door met andere patiënten te praten over hun ervaringen of van uw familie. Geef geen aftrek aan intuïtie. U kunt "weten" dat de ene behandeling een betere keuze is dan de andere voor u. Pas op dat je je intuïtie niet door wishful thinking verwart.
Onthoud dat "afwachten" mogelijk een optie voor u is: u wilt weten wat de gevolgen zijn als u geen onmiddellijke behandeling kiest. Vergelijkbaar met ‘afwachten’ is de bewuste beslissing helemaal niet te worden behandeld.
Het recht om medische behandelingen te weigeren is voor de meesten toegestaan, maar niet voor iedereen die medische behandeling nodig heeft.
Voorbeeld:In het geval van Sarah kon ze vrij gemakkelijk die voor- en nadelen bepalen. Inbegrepen waren de feiten dat haar verzekering de acupunctuur niet zou dekken, haar broer is een chiropractor.
3. Beperk je mogelijke behandelingskeuzes
Beperk je keuzes met je lijst met voors en tegens voor je.
Vraag bij elke laatste mogelijkheid: wat is het ergste dat kan gebeuren als ik deze behandeling onderga? En als het ergste gebeurt, kan ik ermee leven?
Elimineer de opties die bijwerkingen of uitkomsten bieden die u onaanvaardbaar vindt.
Neem dan een voorlopige beslissing.
Deel deze voorlopige beslissing met uw arts en uw familie. Help ze uw besluitvormingsproces te begrijpen en kijk of zij het eens zijn.
Misschien vindt u niet iedereen, ook uw arts, het met u eens. Zorg ervoor dat je je voors en tegens met hen hebt gedeeld en bespreek het. Natuurlijk is de uiteindelijke beslissing nog steeds aan jou om te maken.
4. Maak uw definitieve behandelbeslissing
Zodra u uw beslissing hebt genomen, is het belangrijk om dat besluit te volgen en na te leven. Als u problemen tegenkomt en uw keuze betreurt of iets anders wilt proberen, kunt u terugkeren naar uw medische professional en opnieuw beginnen met het besluitvormingsproces.
Voorbeeld:Sarah koos uiteindelijk voor acupunctuur als haar eerste keuze. Zoals eerder vermeld, had ze de drugs al geprobeerd en vond ze het niet prettig hoe ze zich voelde toen ze het eenmaal hadden afgemaakt. Haar vriendin was opgetogen over de acupunctuur en Sarah ontdekte dat het goedkoper was dan ze zich realiseerde. En hoezeer ze ook van haar broer hield, ze wilde hem niet betrekken, tenzij ze moest. Ze wist ook dat ze later chiropractie kon proberen.
Sarah deelde haar definitieve beslissing met haar arts en begon te werken met de acupuncturist.
Wat gebeurt er als u geen beslissing neemt?
Geen beslissing nemen is precies hetzelfde als een beslissing nemen – u hebt de optie van geen behandeling gekozen. Het betekent dat je de status-quo niet kunt bereiken. Het kan ook betekenen dat u "afwachten" kiest in plaats van een onmiddellijke behandeling. Of je nu besluit om geen behandeling te krijgen, of dat je geen beslissing neemt en niets doet, je zult moeten leven met wat je medische probleem ook is.
Geen beslissing nemen of geen behandeling kiezen, kan een van de drie uitkomsten hebben. Afhankelijk van de diagnose, vinden sommige patiënten dat hun lichamen vanzelf genezen. Voor sommigen zal hun medische probleem alleen maar erger worden. En voor anderen betekent dit dat ze uiteindelijk zullen sterven.
Als je echt vastzit en extra hulp nodig hebt bij het nemen van je beslissing, ga dan op zoek naar een gedeelde besluitvormende expert om je te helpen.
Kennis is macht. Hoe meer kennis je krijgt, hoe groter de kans dat je je zelfverzekerd voelt over je keuzes. Een gemachtigde patiënt blijft zo objectief mogelijk door het besluitvormingsproces, terwijl hij vertrouwt op die professionals met de benodigde informatie om de juiste beslissingen voor zichzelf te nemen.
